Siebież
![]() Uliczka w Siebieżu z cerkwią św. Trójcy | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | siebieżski | ||
Wysokość | 130 m n.p.m. | ||
Populacja (2015) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy | +7 81140 | ||
Kod pocztowy | 182250 | ||
Tablice rejestracyjne | 60 | ||
![]() | |||
Strona internetowa | |||
Portal ![]() |
Siebież (ros. Себеж) – miasto w Rosji, w obwodzie pskowskim, pomiędzy jeziorami Siebieżskim i Orono, siedziba administracyjna rejonu siebieskiego. W 2015 roku liczyło około 5,5 tys. mieszkańców.
Znajdują się tu stacja kolejowa Siebież oraz siedziba zarządu Siebieskiego Parku Narodowego[1].
Historia
W 1414 roku Siebież został spalony przez najazd wojsk litewskich Witolda. Później należał do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Został zajęty przez Rosjan w czasie II wojny litewsko-moskiewskiej (1534-1537). W 1535 roku wojska moskiewskie w ciągu kilku tygodni zbudowały tutaj drewnianą twierdzę. Od drugiej połowy XVI wieku do początków XVIII wieku był kilkukrotnie przechodził z rąk do rąk, zdobywany przez wojska polsko-litewskie a następnie odbijany rosyjskie. W składzie Rzeczypospolitej administracyjnie przynależał do województwa połockiego Litwy.
W 1772 roku, w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej, Siebież został włączony do Rosji i otrzymał wówczas prawa miejskie, a następnie ustanowiono go siedzibą ujezdu siebieskiego. W 1886 roku liczył 4051 mieszkańców, w tym 2436 żydów, 1214 prawosławnych, 393 katolików. Według carskich danych z 1897 roku miasto najliczniej zamieszkiwali Żydzi (59%), Białorusini (23%), Rosjanie (14%) i Polacy (3%)[2]. Na miejscowym starym cmentarzu katolickim do dnia dzisiejszego zachowało się wiele polskich nagrobków.
Zabytki
- cerkiew św. Trójcy - pierwotnie kościół wzniesiony w XVII wieku
- stary cmentarz katolicki
- dzwonnica cerkwi Narodzenia Chrystusa z XIX w.
Urodzeni w Siebieżu
- Zinowij Gerdt - radziecki aktor
- Teodor Hryniewski - polski lekarz i działacz społeczny
- Witold Rudziński - polski kompozytor
Galeria
- (c) Alex Zelenko, CC BY-SA 4.0
Dzwonnica
Przypisy
- ↑ Национальный парк "Себежский" – ФЕДЕРАЛЬНОЕ ГОСУДАРСТВЕННОЕ БЮДЖЕТНОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ, seb-park.ru [dostęp 2021-08-19] .
- ↑ Demoscope Weekly - Annex. Statistical indicators reference, www.demoscope.ru [dostęp 2017-12-07] .
Linki zewnętrzne
- Siebież, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 484 .
- Siebież | Cmentarz stary katolicki - zdjęcia
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Autor: Olga1969, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Coat of Arms of Sebezh
Себеж (Siebiež), вуліца Вялікая (vulica Vialikaja). Краявід з званіцы
(c) Alex Zelenko, CC BY-SA 4.0
Belfry of Nativity Cathedral. Sebezh, Russia.
Autor: Виктор В, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Псковской области
- Проекция — равноугольная.
- Стандартная параллель — 57°12′00″с.ш.
- Параметры шаблона (координаты краёв):
|top = 59.1 |bottom = 55.5 |left = 27.0 |right = 31.8
Autor: Vhex, Licencja: CC BY-SA 4.0
Здание Себежского краеведческого музея, вид из парка Зиновия Гердта.
Autor: Olga1969, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer: