Siedem kryształowych kul

Siedem kryształowych kul
Les Sept boules de cristal
Tom 13. serii Przygody Tintina
Scenariusz

Hergé

Rysunki

Hergé

Kraj wydania

Belgia

Język

francuski

Data pierwszego wydania

1948

Wydawca

Casterman

Data pierwszego wydania polskiego

2009

Pierwszy wydawca polski

Egmont Polska

Tłumaczenie

Marek Puszczewicz

poprzedni
Skarb Szkarłatnego Rackhama
następny
Świątynia Słońca

Siedem kryształowych kul to trzynasty album komiksowy, który opowiada o przygodach młodego reportera Tintina i jego psa, Milusia. Autorem komiksu jest Hergé.

Po raz pierwszy opublikowano go w magazynie Le Soir (od grudnia 1943 do września 1944), ale przełożono wydanie reszty, gdy, w czasie wyzwolenia Belgii pod koniec II wojny światowej, Hergé i inni członkowie redakcji Le Soir byli przesłuchiwani za pracę dla kolaboracyjnej gazety. Historię wznowiono w tomie Świątynia Słońca, który został wydany w nowym magazynie o Tintinie w 1946 roku.

Treść

Z Peru powraca ekspedycja archeologiczna, która odkryła w Andach grobowiec Inki, Rascara Capaca. Po powrocie do Europy, siedmiu uczestników wyprawy zapada na tajemniczą chorobę.

Po kolei, każdy uczestnik zapada w tajemniczą śpiączkę, a jedyną wskazówką są znalezione przy każdym z nich odłamki kryształu. Zaintrygowani Tintin, kapitan Baryłka i profesor Lakmus idą do ostatniego członka ekspedycji - profesora Bergamota, który jest szkolnym kolegą Lakmusa. W domu profesora znajduje się mumia Rascara Capaca, która jest strzeżona przez policjantów przed kradzieżą. Mumia znika, gdy przez komin do domu dostaje się kula ognia. W nocy Tintin, kapitan i profesor Lakmus śnią ten sam koszmar: mumia wchodzi do ich pokoju i rzuca kryształową kulą. Wszyscy trzej budzą się i biegną do pokoju Bergamota, który zapadł w letarg. Koło jego łóżka znajdują się odłamki kryształowej kuli.

Później profesor budzi się, ale krzyczy o demonach, które go atakują. Tintin odwiedza następnie szpital, w którym znajdują się wszyscy członkowie ekspedycji. Budzą się oni o tej samej porze i przechodzą przez ten sam koszmar, co profesor Bergamot.

Zagadka staje się coraz bardziej zagmatwana, a tymczasem profesor Lakmus, podczas spaceru koło domu profesora Bergamota, znajduje złotą bransoletę mumii. Nakłada ją na nadgarstek (twierdzi, iż bardzo pasuje mu ona do płaszcza) i nagle znika.

W trakcie poszukiwań, Tintin i Baryłka odkrywają, że bandyta musiał schować się na drzewie, a następnie porwać Lakmusa. W poszukiwaniu profesora, Tintin i kapitan zostają ostrzelani przez niewidocznego bandytę, który ucieka z miejsca zdarzenia czarnym samochodem, w którym znajduje się profesor. Policja podnosi alarm i zakłada blokady drogowe, ale porywacze zmieniają samochód i uciekają.

Ślad porywaczy doprowadza Tintina i Baryłkę do miasteczka La Rochelle, gdzie dowiadują się, że profesor wsiadł na statek Pachacamac, który odpływa do Peru. Tintin i kapitan lecą do Peru, aby odbić profesora.

Kontynuacją historii jest tom Świątynia Słońca.

Tło

Komiks Siedem kryształowych kul był pisany podczas II wojny światowej. W Belgii pod niemiecką okupacją, Hergé zdecydował się unikać politycznej zawartości, której użył w Błękitnym lotosie, Pękniętym uchu i Berle Ottokara.

Wątek starożytnej klątwy w tomie Siedem kryształowych kul był inspirowany klątwą faraonów, która dopadła członków wyprawy Howarda Cartera, którzy odkryli grób Tutenchamona i zmarli później w niewyjaśnionych okolicznościach z powodu klątwy.

Powiązania z innymi komiksami o Tintinie

Tintin dzwoni do profesora Kantony, aby poinformować go o niebezpieczeństwie. On i Tintin znają się z wyprawy do aerolitu w tomie Tajemnicza gwiazda: Kantona został uderzony walizką Tintina przez „proroka” Filipulusa, który znajdował się w bocianim gnieździe.

Koszmar o człowieku z Ameryki Południowej, który napada człowieka Zachodu w jego sypialni został wykorzystany przez Hergé w czarno-białej wersji Pękniętego ucha (w nowych wersjach się on nie pojawia).

Generał Alcazar (Pęknięte ucho) i Bianka Castafiore (Berło Ottokara) występują na scenie w music-hallu. Pojawiają się oni też w tomie Tintin i Picarosi.

Linki zewnętrzne

  • The Seven Crystal Balls (ang. • fr. • hiszp. • niderl. • chiń. • jap.). Tintin.com. [dostęp 2019-07-21].