Siedzieniewicze

Siedzieniewicze
Сядзеневічы
Седеневичи
Państwo

 Białoruś

Obwód

grodzieński

Rejon

mostowski

Sielsowiet

Gudziewicze

Populacja (2009)
• liczba ludności


30[1]

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Siedzieniewicze”
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia53°23′46″N 24°07′35″E/53,396111 24,126389
Portal Białoruś

Siedzieniewicze (biał. Сядзеневічы; ros. Седеневичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie mostowskim, w sielsowiecie Gudziewicze.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Gudziewicze[2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku ówczesną okolicę szlachecką zamieszkiwało 105 osób, 93 było wyznania rzymskokatolickiego, 5 prawosławnego a 7 mojżeszowego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 22 budynki mieszkalne[3].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Ejsymontach Wielkich i parafii prawosławnej w Gudziewiczach.

Podlegała pod Sąd Grodzki w Indurze i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Gudziewiczach[4].

Siedzieniewicze są jednym z kilkudziesięciu skupisk drobnej szlachty polskiej (okolic szlacheckich) położonych na Grodzieńszczyznie, których mieszkańcy mimo sowietyzacji i zakazu posługiwania się językiem polskim, zachowali polszczyznę, używaną również w kontaktach codziennych oraz świadomość swej przynależności stanowej[5].

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
  2. Baza Miejscowości Kresowych (pol.). [dostęp 2019-10-06].
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 35.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1526.
  5. Katarzyna Konczewska. Szlachta grodzieńska na początku XXI w. – język i tożsamość. Zarys problematyki. „LingVaria”, s. 183–199, 2019. Wydział Polonistyki UJ. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Grodno region location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator., Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Grodno region

Equirectangular projection. Geographic limits of the map:

  • N: 55.03° N
  • S: 52.71° N
  • W: 23.45° E
  • E: 26.75° E