Siedzuniowate
| ||
 Siedzuń sosnowy (Sparassis crispa) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | |
| Typ | podstawczaki | |
| Klasa | pieczarniaki | |
| Rząd | żagwiowce | |
| Rodzina | siedzuniowate | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Sparassidaceae Herter Krypt.-Fl. Brandenburg 6: 167 (Lipsk, 1910)[1] | ||
| Typ nomenklatoryczny | ||
Sparassis Fr. | ||
Siedzuniowate (Sparassidaceae Herter) – rodzina grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[2].
Charakterystyka
Rodzina Sparassidaceae zawiera gatunki grzybów w większości pasożytniczych, rzadziej saprotroficznych, pozornie naziemnych. Wytwarzają jasne owocniki w zarysie kuliste złożone z krótkiego, zagłębionego trzonu i listkowatych rozgałęzień[3].
Systematyka
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Według Index Fungorum bazującego na Dictionary of the Fungi do rodziny Sparassidaceae należą rodzaje[2]:
- Crustoderma Parmasto 1968 – skorupniczka
- Pycnoporellus Murrill 1905 – pomarańczowiec
- Sparassis Fr. 1819 – siedzuń
Dawniej rodzina miała polską nazwę szmaciakowate[3]. Władysław Wojewoda w 2003 r. uznał ją za niewłaściwą i zaproponował nazwę siedzuniowate[4].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [dostęp 2020-11-17] (ang.).
- ↑ a b CABI databases (ang.). [dostęp 2020-11-17].
- ↑ a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie: Warszawa, PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0
- ↑ Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
Media użyte na tej stronie