Siegfried Lenz

Siegfried Lenz

(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F030757-0015 / Schaack, Lothar / CC-BY-SA 3.0
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1926 Lyck
Data i miejsce śmierci	7 października 2014 Hamburg
Zawód, zajęcie	pisarz
Narodowość	niemiecka

Siegfried Lenz (ur. 17 marca 1926 w Ełku, zm. 7 października 2014 w Hamburgu)^[1] – niemiecki pisarz, laureat Nagrody Goethego. Dużą część swojej twórczości poświęcił Mazurom.

Życiorys

Po zwolnieniu z brytyjskiej niewoli studiował literaturę, filozofię i anglistykę w Hamburgu. W latach 1950–1951 był redaktorem działu kulturalnego tygodnika Die Welt. Od 1951 zajął się wyłącznie twórczością literacką, współpracując z licznymi wydawnictwami prasowymi, radiem oraz wykładał gościnnie na uniwersytecie. Jest laureatem wielu nagród, odznaczeń i wyróżnień. Największym międzynarodowym sukcesem pisarza okazała się, później zekranizowana powieść, Lekcja niemieckiego. Powieść została przetłumaczona na 19 języków. Dotyczy moralnych konfliktów w nazistowskich Niemczech.

Honorowy obywatel Ełku (2011)^[2].

Twórczość

Powieści

• Es waren Habichte in der Luft (1951)
• Duell mit dem Schatten (1953)
• Za burtą (Der Mann im Strom 1957, wyd. polskie 1966)
• Brot und Spiele (1959)
• Całe miasto mówi (Stadtgespräch, 1963)
• Lekcja niemieckiego (Deutschstunde 1968, wyd. polskie 1971)
• Wzór do naśladowania (Das Vorbild, 1973)
• Muzeum ziemi ojczystej (Heimatmuseum 1978, wyd. polskie 1991)
• Der Verlust (1981)
• Exerzierplatz (1985)
• Die Klangprobe (1990)
• Die Auflehnung (1994)
• Arnes Nachlass (1999)
• Biuro rzeczy znalezionych (Fundbüro, 2003)
• Der Überläufer (posthum 2016)^[3]

Opowiadania

• Słodkie Sulejki (So zärtlich war Suleyken 1955, wyd. polskie 1988)
• Łowca drwin (Jäger des Spotts, 1958)
• Statek latarnia (Das Feuerschiff, 1960)
• Stimmen der See (1962)
• Najszczęśliwsza rodzina miesiąca i inne opowiadania (Gesammelte erzahlungen 1971, wyd. polskie 1974)
• Duch mirabelki (Der Geist der Mirabelle, 1975)
• Einstein przepływa Łabę pod Hamburgiem (Einstein überquert die Elbe bei Hamburg 1975, wyd. polskie 1977)
• Zapiski spekulanta (Lehmanns Erzählungen)

Dramaty

• Nikt nie jest winien (Zeit der Schuldlosen, 1961)
• Twarz (Das Gesicht, 1964)

Międzynarodowy Konkurs Literacki imienia Siegfrieda Lenza

Od 2017 pod patronatem Siegfried Lenz Stiftung oraz Prezydenta Miasta Ełku Miejska Biblioteka Publiczna im. Zofii Nasierowskiej w Ełku organizuje międzynarodowy konkurs prozatorski, upamiętniający twórczość pisarza. Temat przewodni konkursu to „Oblicza Europy”.

I edycja (2017)

Jury: Marta Fox, dr hab. ks. Jerzy Sikora, prof. dr hab. Jarosław Ławski i Iwona Adeszko (dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ełku)^[4]

• I nagroda: Krzysztof Rejmer
• II nagroda: Anna Piliszewska
• III nagroda: Alfred Siatecki
• Wyróżnienia: Agata Marzec, Marek Otwinowski, Dagmara Tomczyk, Katarzyna Nowak, Małgorzata Dorota Pieńkowska, Anita Stawik, Janusz Koryl

II edycja (2018)

Jury: Marta Fox, dr hab. ks. Jerzy Sikora, Michał Olszewski i Iwona Adeszko^[5]

• I nagroda: Jędrzej Napiecek
• II nagroda: Krzysztof Eszet Szkurłatowski
• III nagroda: Małgorzata Dorota Pieńkowska
• Wyróżnienia: Miłka Malzahn, Edyta Karolina Bardócz, Lesław Sadowski

III edycja (2019)

Jury: Marta Fox, dr hab. ks. Jerzy Sikora, Michał Olszewski i Iwona Adeszko^[6]

• I nagroda: Patrycja Pelica
• II nagroda: Łukasz Barys
• III nagroda: Agnieszka Szygendowska
• Wyróżnienia: Aleksandra Błaszczyk, Dorota Kotas, Dariusz Pylański, Waldemar Pieńkowski

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Uchwała Rady Miasta Ełku w sprawie nadania Siegfriedowi Lenzowi tytułu „Honorowy Obywatel Miasta Ełku”