Siekiera (zespół muzyczny)
(c) Mirosław Makowski, CC BY-SA 3.0 Siekiera na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie (sierpień 1984). Od lewej: Tomasz Adamski, Tomasz Budzyński | |
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | 1987 (po raz pierwszy) |
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Aktywność | |
Wydawnictwo | Manufaktura Legenda/W Moich Oczach, Polton, Tonpress, Metal Mind |
Powiązania | |
Skład | |
Tomasz „Dzwon” Adamski, Zbigniew Musiński, Paweł Młynarczyk, Dariusz „Malina” Malinowski, Wiesław Borsewicz | |
Byli członkowie | |
Jerzy „Sex” Janaczek, Ireneusz „Borys” Czerniak, Piotr Szewczyk, Tomasz „Budzy” Budzyński, Krzysztof „Koben” Grela | |
Strona internetowa |
Siekiera – polski zespół punkrockowy i nowofalowy[1].
Historia
1983
Zespół został utworzony w drugiej połowie 1983 w Puławach działając początkowo pod nazwą Trafo. Jego założycielami byli: gitarzysta/autor tekstów Tomasz „Dzwon” Adamski, wokalista Tomasz „Budzy” Budzyński, basista Jerzy „Sex” Janeczek i perkusista Ireneusz „Borys” Czerniak. W listopadzie muzycy wzięli udział w „VIII Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki Puławy”[2].
Pierwszy występ Siekiery, który miał odbyć się w grudniu w lubelskim Domu Kultury „Kolejarz”[1] (u boku Kultu, Dezertera i Abaddona[3]) nie doszedł do skutku z powodu niestawienia się na miejscu perkusisty „Borysa”. Pozostali muzycy, którzy przybyli na koncert do Lublina wywołali duże wrażenie swoim wizerunkiem zewnętrznym – przede wszystkim na Kaziku Staszewskim (Kult), który polecił ich Grzegorzowi Brzozowiczowi – ówczesnemu organizatorowi koncertów w studenckim klubie „Remont” w Warszawie. Zaproszenie puławian przez Brzozowicza do Warszawy na występ w ramach cyklu „Rock Front – Inna Generacja”, skłoniło ich – grających dotychczas tylko covery zespołów Discharge, Exploited czy UK Subs – do stworzenia własnego repertuaru[2].
1984
Na początku 1984 Tomasz Adamski wymyślił pod względem muzycznym i tekstowym nowy materiał. W międzyczasie grupę opuścili Janeczek i Czerniak, na miejsce których dołączyli: basista Dariusz „Malina” Malinowski, perkusista Krzysztof „Koben” Grela oraz gitarzysta Piotr Szewczyk (ex – Siły Szybkiego Reagowania). W pięcioosobowym składzie Siekiera zagrała 6 kwietnia na „Rock Front” swój debiutancki koncert[4] (z TZN Xenna), który rozsławił zespół w środowiskach punkowych na cały kraj[2].
Latem zespół zakwalifikował się do Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie na którym wystąpił dwukrotnie (już bez Szewczyka – w czteroosobowym składzie[1]): w konkursie (1 sierpnia) i w finale przed dwudziestotysięczną publicznością (4 sierpnia), stając się jednym z laureatów (razem z Prowokacją i Moskwą[3]) – zdobywając nagrodę w postaci wzmacniacza firmy Labsound[1]. Fragment występu został uwieczniony na taśmie filmowej przez Andrzeja Królaka (autora krótkometrażowego filmu Jarocin '84)[2]. Udział zespołu w festiwalu stał się sensacją – zdjęcia członków zespołu pojawiły się na okładkach pism m.in. „Non Stop” i „Sztandar Młodych”. Większość dziennikarzy pisała przychylne muzykom opinie, ale zdarzały się też wyjątki (np. zmanipulowany przez autorkę wywiad z Tomaszem Adamskim w „Polityce”). Informacje o zespole zamieściła również gazeta „News of the World” w Australii[2].
25 sierpnia muzycy wystąpili obok zespołów, tj. TSA, Azyl P., Oddział Zamknięty na festiwalu „Rock na Wyspie” odbywającym się na wrocławskiej Wyspie Słodowej[2]. Miał również wystąpić zespół Klaus Mitffoch, który jednak rozwiązał się bezpośrednio przed koncertem.
Prawdopodobnie we wrześniu w sali widowiskowej puławskiego „Domu Chemika” zespół zarejestrował szesnaście utworów na magnetofonie szpulowym w celach prezentacyjnych (nagrany materiał był później wydawany bez zgody członków zespołu na kasetach magnetofonowych jako Demo Summer '84)[2].
29 września Siekiera zagrała w Warszawie na „II Grand Festival Róbrege”, gdzie została zaproszona przez Roberta Brylewskiego i Sławomira Gołaszewskiego tuż po festiwalu w Jarocinie. Koncert został w całości sfilmowany przez Zbigniewa Liberę, fragmenty są dostępne m.in. w serwisie YouTube[2].
Jesienią Budzyński i Adamski w studiu nagraniowym Tonpressu dokonali korekty dwóch utworów: „Fala” i „Idzie wojna” nagranych latem w Jarocinie[2], które zostały wydane rok później przez Polton na kompilacji różnych wykonawców Fala[4].
21 października muzycy ponownie wystąpili w Warszawie, w studenckim klubie „Stodoła”, poprzedzając amerykańską grupę Youth Brigade[4]. Po tym występie Siekierę opuścili: Tomasz Budzyński (na tle nieporozumień z Adamskim[3]), który wkrótce razem z Robertem Brylewskim utworzył zespół Armia oraz Krzysztof Grela (został zamordowany w Puławach pod koniec stycznia 1992[5][4]).
Po odejściu Budzyńskiego i Greli w składzie pojawił się perkusista Zbigniew Musiński, a Dariusz Malinowski, który dotychczas grał na gitarze basowej przejął dodatkowo rolę głównego wokalisty. Adamski (kompozytor całego repertuaru Siekiery) zrezygnował z ortodoksyjnego punkrockowego grania, na rzecz muzyki (rozszerzonej później o instrumenty klawiszowe) przybliżonej stylistycznie do nowej fali[6].
1985
W lutym 1985 grupa jako trio nagrała w „Domu Chemika” osiem nowych utworów, które później zostały poddane korekcie dźwiękowej dokonanej przez Jerzego Janiszewskiego w studiu „System” w Lublinie[6]. Dwa spośród nich: „Jest bezpiecznie” i „Ja stoję, ja tańczę, ja walczę” zostały wykorzystane w filmie ... jestem przeciw (1985, reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki)[4]. Aby wzbogacić brzmienie, w marcu zaproszono do współpracy grającego na instrumentach klawiszowych Pawła Młynarczyka[7], który wcześniej udzielał się w grupie Zoo[6].
Na przełomie maja i czerwca muzycy (już jako kwartet) przystąpili w studiu Tonpressu do nagrań czterech utworów: „Misiowie puszyści”, Jest bezpiecznie”, „To słowa” i „Serce”[6] – z których dwa pierwsze zostały wydane na singlu „Jest bezpiecznie / Misiowie puszyści”[4]. W czerwcu wystąpili na festiwalu w Opolu zdobywając tam nagrodę w postaci nagrania płyty dla Tonpressu[1]. Do piosenki „Misiowie puszyści” powstał teledysk w reżyserii Huberta Taczanowskiego i Teda Ciesielskiego, który został wyświetlony tylko raz w programie Przeboje Dwójki, a następnie został zdjęty przez cenzurę[6].
16 sierpnia podczas festiwalu w Jarocinie koncert Siekiery został nagle przerwany z niewiadomych przyczyn przez organizatora (muzycy zagrali tylko cztery utwory)[6].
W październiku grupa wzięła udział w kolejnej edycji festiwalu „Róbrege”. Na początku grudnia (ponownie w tonpressowskim studiu) rozpoczęły się trwające około dwóch tygodni nagrania utworów na debiutancki album[6].
1986
W 1986 na wydanej przez Tonpress kompilacji różnych wykonawców Jak punk to punk ukazały się dwa utwory Siekiery: „Ja stoję, ja tańczę, ja walczę” oraz „Ludzie wschodu”[4]. W sierpniu Tomasz Adamski wystąpił w brytyjskim filmie Moja krew, twoja krew (dokumentującym polską scenę muzyczną połowy lat 80.) wykonując utwór „Ludzie wschodu”[7].
Pod koniec roku ukazał się album Nowa Aleksandria zawierający dziesięć kompozycji[6].
W tym samym okresie, z nowym gitarzystą – Wiesławem Borsewiczem[4] (Adamski przejął rolę wokalisty[6][4]) Siekiera zagrała zorganizowaną przez „Estradę Lubelską” (promującą album[7]) mini-trasę koncertową razem z zespołem Variété[6][1].
6 grudnia w Warszawie odbył się ostatni występ zespołu[6].
1987
W marcu 1987 w wyniku odmiennych zapatrywań na przyszłość drogi członków zespołu rozeszły się[6].
2008
W styczniu 2008 roku ukazały się dwie płyty dokumentujące pierwszy okres działalności zespołu (w składzie z wokalistą Tomaszem Budzyńskim i perkusistą Krzysztofem Grelą[2]). Pierwsza z nich: Na wszystkich frontach świata zawiera szesnaście utworów demo nagranych w puławskim „Domu Chemika” oraz czternaście utworów pochodzących z koncertów (Jarocin i Wrocław)[2]. Druga: 1984 – to zapis jednej z ostatnich prób zespołu przed zmianami personalnymi i repertuarowymi (wydana została wyłącznie na płycie winylowej)[2].
2011
12 grudnia 2011 został wydany album Ballady na koniec świata zawierający premierowe utwory, nagrane przez Tomasza Adamskiego wraz z muzykami sesyjnymi (w jednym z utworów pojawia się gościnnie Paweł Młynarczyk)[8][2].
2012
W 2012 wytwórnia MTJ dokonała dwupłytowej reedycji albumu Nowa Aleksandria. Wydanie oryginalne zostało poszerzone o nagrania z singla, odrzutu z jego sesji nagraniowej („Serce”) oraz z prób i koncertów[6].
Muzycy
- Tomasz „Dzwon” Adamski – śpiew, gitara (1983–1987; 2011)
- Dariusz „Malina” Malinowski – śpiew (1984–1987), gitara basowa (1984–1987)
- Tomasz „Budzy” Budzyński – śpiew (1983–1984)
- Jerzy „Sex” Janeczek – gitara basowa (1983–1984)
- Ireneusz „Borys” Czerniak – perkusja (1983–1984)
- Krzysztof „Koben” Grela – perkusja (1984)
- Piotr Szewczyk – gitara (1984)
- Zbigniew Musiński – perkusja (1984–1987)
- Paweł Młynarczyk – instrumenty klawiszowe (1985–1987; 2011)
- Wiesław Borsewicz – gitara (1986–1987)
Dyskografia
Albumy
- Nowa Aleksandria (1986)
- Na wszystkich frontach świata (2008)
- 1984 (2008)
- Ballady na koniec świata (2011)
Single
- „Jest bezpiecznie / Misiowie puszyści” (1986)
Kompilacje różnych wykonawców
- Fala (1985) – utwory: „Fala” i „Idzie wojna”
- Jak punk to punk (1986) – utwory: „Ja stoję, ja tańczę, ja walczę” i „Ludzie wschodu”
- 22 Polish Punk Classics (1992) – utwory: „Ja stoję, ja tańczę, ja walczę” i „Ludzie wschodu”
- PRL: Punk Rock Later (2003) – utwory: „Fala” i „Idzie wojna”
Bootlegi[2]
- Demo Summer '84 (1991) – kaseta magnetofonowa wydana przez wytwórnię „Fala”
- Atak (1998) – EPka winylowa wydana w Kanadzie
Teledyski
- „Misiowie puszyści” (reż. Ted Ciesielski, 1985)[6]
W kulturze popularnej
W 1985 roku utwory Ja stoję, ja tańczę, ja walczę oraz Jest bezpiecznie zjawiły się w filmie ...jestem przeciw w reżyserii Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego.
W 2014 roku fragment utworu „Ludzie Wschodu” został wykorzystany w filmie Pod Mocnym Aniołem w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego[9].
W 2018 roku fragmenty utworów „Idziemy przez las” oraz „Jest bezpiecznie” z płyty Nowa Aleksandria zostały wykorzystane w Ślepnąc od świateł.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Siekiera – To dzieje, siekiera.serpent.pl [dostęp 2018-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-14] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Na wszystkich frontach świata (2008) książeczka płyty (Robert Jarosz), Manufaktura Legenda/W Moich Oczach, Metal Mind.
- ↑ a b c PRL – Punk Rock Later – wywiad z Tomaszem Budzyńskim (2003), Mikołaj Lizut.
- ↑ a b c d e f g h i Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia polskiego rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 382–383, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642 .
- ↑ Krzysztof Grela. Chwila ciszy. „Tylko Rock”. 4 (8), s. 7, 1992. ISSN 1230-2317.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Nowa Aleksandria (2012), książeczka płyty (Kuba Szczapiński), MTJ.
- ↑ a b c Ballady na koniec świata (2011) książeczka płyty (Robert Jarosz), Manufaktura Legenda/W Moich Oczach.
- ↑ Witkowski Grzegorz , Siekiera: Ballady na koniec świata, terazrock.pl [dostęp 2013-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (pol.).
- ↑ FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2017-10-05] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona zespołu. siekiera.serpent.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)].
- Siekiera w bazie Archiwum Polskiego Rocka
- Galeria zdjęć zespołu Siekiera autorstwa Mirosława Makowskiego
Media użyte na tej stronie
(c) Mirosław Makowski, CC BY-SA 3.0
Drugi skład zespołu Siekiera, zdjęcie z przełomu lat 1985/1986. Od lewej do prawej: Zbigniew Musiński, Paweł Młynarczyk, Tomasz Adamski, Dariusz Malinowski.
(c) Mirosław Makowski, CC BY-SA 3.0
Koncert zespołu Siekiera na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie (4 sierpnia 1984). Od lewej: Tomasz Adamski i Tomasz Budzyński.