Siemion Dawydow
| Data i miejsce urodzenia | luty 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 maja 1959 |
| Starszy Doradca NKWD przy MBP w Warszawie | |
| Okres | od 1946 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        | |
Siemion Prochorowicz Dawydow (ros. Семен Прохорович Давыдов; ur. w lutym 1909 we wsi Bazarnyje Mataki (Базарные Матаки), gubernia riazańska, zm. 28 maja 1959 w Swierdłowsku) – pułkownik radzieckich organów bezpieczeństwa, st. doradca MWD/MBP ZSRR przy MBP PRL.
Urodził się w rodzinie rosyjskich chłopów i pracował w gospodarstwie rodziców do 1927. Był funkcjonariuszem milicji w wioskach Bolszyje Tigany (Большие Тиганы), Bazarnyje Mataki (Базарные Матаки) i Nowo-Alkiejewo (Ново-Алькеево) (1928–1930), pracownikiem kołchozu „Pobieda” w Bazarnych Matakach (1930), sekretarzem Zarządu Kołchozów w Spasku Tatarskiej ASRR (1930), sekretarzem Zarządu Związku Spółdzielni Rolniczych „Tatchlebżywsojuz” (Татхлебживсоюз) w Bazarnych Matakach (1930–1931).
Służył we Flocie Bałtyckiej, jako sierżant, operator radiowy zespołu łodzi podwodnych w Kronsztadzie (1931–1935).
Ukończył Instytut Handlu Radzieckiego im. Engelsa w Leningradzie (1935–1939) i Wieczorowego Instytutu Marksizmu-Leninizmu przy Zarządzie Politycznym Północnej Grupy Wojsk (1947–1949).
W organach NKWD-NKGB-MGB-MWD-KGB: słuchacz Wyższej Szkoły NKWD ZSRR (1939); na kierowniczych stanowiskach w zarządzie NKWD obwodu penzeńskiego (1939–1944); naczelnik grupy specjalnej I Frontu Nadbałtyckiego (1944); naczelnik grupy operacyjnej wojsk NKWD I Frontu Białoruskiego (1945); starszy instruktor, zastępca starszego doradcy NKWD-MWD ZSRR przy MBP PRL (1945–1946); starszy doradca MWD/MBP ZSRR przy MBP PRL (1946–1950); przedstawiciel MBP ZSRR w NRD (1950–1951); zastępca dowódcy Grupy Radzieckich Wojsk Okupacyjnych w Niemczech (1950–1951); zastępca naczelnika zarządu KGB obwodu swierdłowskiego (1951–1959).
Stopnie: st. lejtnant BP (1942), major BP (1943), podpułkownik BP (1944); pułkownik (1955).
Był kandydatem WKP(b) od 1932, członek od 1938.
Zmarł nagle. Pochowany na Cmentarzu Iwanowskim w Jekaterynburgu[1].
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (6 września 1946 - ZSRR)[2]
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (16 września 1945 - ZSRR)[2]
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (21 kwietnia 1945 - ZSRR)[2]
- Order Czerwonej Gwiazdy (24 listopada 1950 - ZSRR)[2]
- Order "Znak Honoru" (20 września 1943 - ZSRR)[2]
- Order "Krzyż Grunwaldu" III klasy (13 grudnia 1945)[3]
- Order "Odrodzenia Polski IV klasy (10 października 1945)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (21 lipca 1946)[5]
Przypisy
- ↑ Мемориал - Давыдов Семен Прохорович : Международная система поминовения усопших, skorbim.com [dostęp 2019-12-19].
- ↑ a b c d e Кто руководил органами госбезопасности: 1941-1954, old.memo.ru [dostęp 2019-12-19].
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 16, poz. 28. "w uznaniu zasług w służbie nad utrzymaniem ładu i bezpieczeństwa w Demokratycznej Polsce"
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109. "za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej"
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 12, poz. 28. "za wzorową służbę funkcjonariusza Bezpieczeństwa Publicznego"
Bibliografia
- Н.В. Петров: Кто руководил органами госбезопасности 1941–1954. Междунар. о-во «Мемориал», РГАСПИ, ГАРФ, ЦА ФСБ России, «Звенья» Moskwa 2010, s. 1008
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)