Siemion Ginzburg

Siemion Ginzburg
Семён Гинзбург
Ilustracja
Pełne imię i nazwiskoSiemion Zacharowicz Ginzburg
Data i miejsce urodzenia4 listopada 1897
Mińsk
Data i miejsce śmierci15 maja 1993
Moskwa
Przewodniczący Komitetu ds. Budownictwa przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR
Okresod 1938
do 1939
Przynależność politycznaKPZR
Ludowy Komisarz ds. budownictwa ZSRR
Okresod 1939
do 1946
Ludowy Komisarz/Minister ds. Budownictwa Wojskowych i Wojskowo-Morskich Przedsiębiorstw ZSRR
Okresod 1946
do 1947
NastępcaNikołaj Dygaj
Minister Przemysłu Materiałów Budowlanych ZSRR
Okresod 1947
do 1950

Siemion Zacharowicz Ginzburg (ros. Семён Захарович Гинзбург, ur. 4 listopada 1897 w Mińsku, zm. 15 maja 1993 w Moskwie) – radziecki architekt i polityk żydowskiego pochodzenia.

1915-1917 uczeń szkoły realnej w Penzie, w marcu 1917 wstąpił do SDPRR(b). 1917-1918 sekretarz Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich w mieście Żizdra w guberni kałuskiej, 1918 kierownik Wydziału Informacyjnego Komitetu Wykonawczego Guberni Moskiewskiej, 1918-1919 kierownik oddziału Wydziału Politycznego 8 Armii, 1919-1921 wojskowy komisarz Akademii Wojskowo-Rolniczej. 1921-1926 studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Moskwie, po czym został pomocnikiem głównego inżyniera na budowie centralnego telegrafu w Moskwie. 1928 brał udział w projektowaniu garażu Ludowego Komisariatu Poczt i Telegrafów ZSRR, 1930 kierował grupą budowlaną Ludowego Komisariatu Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej ZSRR, 1932-1937 szef zarządu w Ludowym Komisariacie Przemysłu Ciężkiego ZSRR, 1937-1938 zastępca ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR, 1938-1939 przewodniczący Komitetu ds. Budownictwa przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR. 1930-1934 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej WKP(b). Od 16 czerwca 1939 ludowy komisarz ds. budownictwa ZSRR, od 19 stycznia 1946 ludowy komisarz ds. Budownictwa Wojskowych i Wojskowo-Morskich Przedsiębiorstw ZSRR, od 15 marca 1946 minister budownictwa wojskowych i wojskowo-morskich przedsiębiorstw ZSRR, od 11 marca 1947 do 29 maja 1950 minister przemysłu materiałów budowlanych ZSRR. 1950-1951 zastępca ministra budowy przedsiębiorstw inżynieryjnych ZSRR, 1951-1955 I zastępca ministra przemysłu naftowego ZSRR, 1955-1957 I zastępca ministra budownictwa przedsiębiorstw przemysłu naftowego ZSRR, 1957-1963 zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu Budownictwa ZSRR, 1963-1970 przewodniczący Banku Budowlanego ZSRR, od lipca 1970 na emeryturze. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1 i 2 kadencji. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Odznaczenia

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ginzburg SZ.jpg
Гинзбург Семён Захарович