Sieniawa (województwo małopolskie)

Artykuł

49°32'23.42"N 19°55'42.42"E

- błąd

0 m

WD

49°33'N, 19°56'E, 49°32'22.09"N, 19°55'48.50"E

- błąd

19393 m

Odległość

853 m

Sieniawa
wieś
Ilustracja
Remiza strażacka w Sieniawie
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowotarski

Gmina

Raba Wyżna

Liczba ludności (31.01.2022)

1951[1]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-723[2]

Tablice rejestracyjne

KNT

SIMC

0462249

Położenie na mapie gminy Raba Wyżna
Mapa konturowa gminy Raba Wyżna, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sieniawa”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Sieniawa”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Sieniawa”
Ziemia49°32′23,42″N 19°55′42,42″E/49,539839 19,928450

Sieniawa[3]wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Raba Wyżna[4][5], w Kotlinie Rabczańskiej[6].

W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie nowosądeckim.

Tutaj także znajdują się źródła rzeki Raby.

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (T. X), we wsi w roku 1869 było 129 domów i 734 mieszkańców (363 mężczyzn i 371 kobiet), natomiast w roku 1888 wieś liczyła już 141 domów. Ludność wynosiła wtedy 755 (369 mężczyzn oraz 386 kobiet). Miejscowość do lat 80. XX wieku należała, razem z Rokicinami oraz Bielanką do rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława BM w Rabie Wyżnej.

Do najważniejszych zabytków w Sieniawie należą drewniany kościół św. Antoniego wybudowany kosztem właściciela wsi Andrzeja Sendzimira herbu Ostoja i jego żony Anny z Sierakowskich w latach 40. XVIII wieku, dworek dawnych właścicieli (w ciągu wieków były to rodziny: Sierakowskich, Sendzimirów następnie Borowskich, Zduniów i Głowińskich) stojący naprzeciw nowego kościoła parafialnego pod wezwaniem Niepokalanego Serca NMP oraz drewniana dzwonnica w centrum wsi na roli Pytlówka.

W 2008 uroczyście obchodzono 100-lecie utworzenia w Sieniawie szkoły podstawowej. Jej pierwszym nauczycielem był Franciszek Boroń, a placówce patronuje Władysław Orkan.

W Sieniawie 27 maja 1942 urodził się prof. Andrzej Zoll, prawnik, były przewodniczący PKW, sędzia i prezes Trybunału Konstytucyjnego oraz Rzecznik Praw Obywatelskich, profesor zwyczajny i wykładowca akademicki. W miejscowości urodził się również Stanisław Janik (1928–1998), polski ratownik górski, przewodnik i działacz turystyczny oraz jego brat Antoni Janik (ur. 1930).

Integralne części wsi

Integralne części wsi Sieniawa[4][5]
części wsiBachulówka Niżnia, Bachulówka Wyżnia, Bełtówka, Cepielówka, Chorówka, Cielichówka, Domałówka, Dudkówka, Ferkówka, Gapkówka, Jańczurówka, Janelówka, Janickówka, Kalębówka, Kotarbówka, Kowalówka, Królówka Niżnia, Królówka Wyżnia, Kudłasówka, Łajkówka, Martaużówka, Pasternakówka, Piaskówka, Pietrówka, Pytlówka, Rusnakówka, Stafirówka, Stanikówka, Szewczykówka, Talagówka, Trybuniówka, Węglarzówka, Wilkówka, Wszołówka, Zagroda, Żądłówka

Wybrana bibliografia na temat historii Sieniawy (źródła i literatura)

  • Kronika parafii Raba Wyżna T. I, 1835 – 1993, oprac. M. Pietrzak, Kraków – Raba Wyżna 2011.
  • Lustracja województwa krakowskiego 1765, cz. 1: powiaty sądecki, szczyrzycki, biecki, czchowski oraz księstwa zatorskiego i oświęcimskie, wyd. A. Falniowska-Gradowska, Warszawa – Kraków 1973, s. 62 – 63.
  • Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, F. Sulimierskiego, W. Walewskiego, T. X, Warszawa 1889, s. 559.
  • Gmina Raba Wyżna, zebrał i oprac. E. Siarka, Kraków – Michałowice 2004.
  • J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, 1998.
  • M. Koszarek, Z dziejów Parafii Św. Stanisława BM w Rabie Wyżnej w latach 1580–2001, Kraków 2001.
  • J. Kracik, Duchowe niedostatki wsi beskidzkiej w przeddzień utworzenia parafii – Spytkowice 1758, [w:] „Nasza Przeszłość” 60: 1983, s. 161–191.
  • J. Kracik, Parafia Raba Wyżna w XVI – XVIII wieku, [w:] "Analecta Cracoviensia" XXX – XXXI 1998-1999, s. 493 – 503.
  • J. Kracik, Spytkowice za królewskich i cesarskich czasów. Wieś i parafia, Kraków 2008.
  • T. Kubowicz, Sieniawa, [w:] 25-lecie Klubu Raba Wyżna w Ameryce Północnej…i tam gdzie nasze korzenie, Chicago 1996, bs.
  • M. Łukaszczyk, 550 lat dekanatu nowotarskiego, Nowy Targ 1998.
  • Z. Pytel, M. Susek, Drewniane Świątynie Archidiecezji krakowskiej, Kraków 1999, s. 120.
  • J. Wójcik, Zarys dziejów Sieniawy na tle Gminy Raba Wyżna, Kraków 1998.
  • A. Zoll, Zollowie. Opowieść rodzinna, Kraków 2011.
  • Oficjalna strona Szkoły podstawowej im. Władysława Orkana w Sieniawie

Zobacz też

Przypisy

  1. Statystyka styczeń 2022. rabawyzna.pl. [dostęp 2022-01-22].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1149 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Sieniawa 2.), wś, powiat nowotarski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 559.
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa 1998.

Media użyte na tej stronie