Siennica (powiat miński)

Siennica
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	miński
Gmina	Siennica
Liczba ludności (2021)	2308
Strefa numeracyjna	25
Kod pocztowy	05-332
Tablice rejestracyjne	WM
SIMC	0687273
	Położenie na mapie gminy Siennica Siennica
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Siennica
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Siennica
	Położenie na mapie powiatu mińskiego Siennica
	52°05′30″N 21°37′11″E/52,091667 21,619722
	Strona internetowa

Artykuł	52°05′30″N 21°37′11″E
- błąd	38 m
WD	52°5'N, 21°37'E
- błąd	2298 m
Odległość	1004 m

Centrum miejscowości

Siennica – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Siennica^[3]^[4]. Siedziba gminy Siennica oraz dekanatu siennickiego z parafią św. Stanisława Biskupa Męczennika. Dawniej miasto; uzyskała lokację miejską w 1526 roku, zdegradowana w 1870 roku^[5].

Historia

Pierwsza wzmianka mówiąca o wsi pochodzi z XV wieku (Szenica), mówi była to własność rycerza Daćboga. Zgodnie z zapisami w 1526 księżna Anna, w dowód uznania dla Stanisława Siennckiego, lokowała miasto Janów (Janowo) na terenie wsi Siennica. Jednak nazwa ta nie przyjęła się, w spisie pochodzącym z 1564 roku miasto wróciło do poprzedniej nazwy.

Siennica, będąca własnością szlachecką, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego^[6].

Przełom XVI i XVII wieku przyniósł miastu dynamiczny rozwój. Spowodowane było licznymi targami i jarmarkami. Jednak wojny kozackie, „potop” oraz pożar w okresie wojen północnych spowodowały upadek gospodarczy miasta.

Na przestrzeni lat 1749–1760 zostaje zbudowany klasztor i kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Od 1815 siedziba powiatu w obwodzie stanisławowskim. Po kasacji Klasztoru w 1864 roku, w budynkach poklasztornych zaczyna działać seminarium nauczycielskie. W 1869 roku za udział mieszkańców w powstaniach antycarskich, Siennica zostaje pozbawiona praw miejskich.

W 1905 miały miejsce demonstracyjne strajki uczniów tutejszego seminarium nauczycielskiego^[7].

13 września 1939 roku, wraz z wkroczeniem do osady wojsk niemieckich, rozpoczyna się bolesny okres dla Siennicy. Pierwszego dnia okupacji, oddział SS stłoczył wszystkich mieszkańców w poklasztornym kościele, a miasteczko podpalił (spalono ok. 80% zabudowań). Mimo takiego pokazu siły, okupantowi nie udało się złamać ducha walki mieszkańców. Przez cały okres trwania okupacji na terenie Siennicy działały: AK i BCh. W 1942 roku Niemcy wywieźli do obozów, około 700 mieszkańców pochodzenia żydowskiego. 30 sierpnia 1944 r. do Siennicy wkraczają oddziały armii czerwonej, w trakcie walk spłonął kościół poklasztorny.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego. W 2009 do wsi została dołączona Stara Wieś^[8].

Kalendarium

XV wiek – pierwsze wzmianki o wsi (Szenica)
1526 – księżna Anna lokowała miasto Janów na terenie wsi Siennica
1528 – powołanie parafii w Siennicy
1564 – w spisie wykazano powrót miejscowości do starej nazwy
1577 – na miejscu poprzedniego kościoła wybudowano nowy z bali modrzewiowych
1693–1698 – budowa nowego kościoła
1749–1760 – budowa klasztoru i kościoła pod wezwaniem NMP, fundator Kazimierz Rudziński
1864 – kasacja klasztoru
1866 – początek działania seminarium nauczycielskiego
1869 – utrata praw miejskich
1939, 13 września – wkroczenie wojsk niemieckich, spalenie Siennicy
1942 – wywiezienie do obozów ok. 700 mieszkańców pochodzenia żydowskiego
1944, 30 lipca – wkroczenie do miasta Armii Czerwonej, pożar kościoła poklasztornego, zdobycie Siennicy

Zabytki

Kościół w Siennicy

Klasztor i kościół poreformacki
Figura matki Boskiej Niepokalanej z pierwszej połowy XIX wieku
Stary cmentarz grzebalny
Gmach seminarium nauczycielskiego

Sport

Stadion i hala sportowa w Siennicy

Hala Sportowa – pełnowymiarowa 42m x 22m największa w powiecie mińskim sala do gier zespołowych, sale pomocnicze do gimnastyki, aerobiku, tenisa stołowego oraz pełne zaplecze sanitarne składające się z czterech kompletów szatni, toalet i natrysków.
Stadion sportowy z trybuną krytą na 560 miejsc siedzących dla kibiców i 20 dla zawodników. Szatnie i prysznice znajdują się tuż obok stadionu przy hali sportowej. Stadion posiada kort tenisowy oraz bieżnie wykonaną z pyłku ceglastego. W 2006 roku stadion został zmodernizowany.
Boisko piłkarskie ORLIKI na terenie Zespołu Szkół im. Hipolity i Kazimierza Gnoińskich .

Na terenie Siennicy działają dwa kluby sportowe:
- GKS Fenix Siennica
- PKS Life Siennica

Opieka zdrowotna

W Siennicy znajduje się Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej przy ul. Akacjowej^[9].

Zobacz też

Przypisy

↑ https://bdl.stat.gov.pl/bdl/start
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1149 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b GUS. Wyszukiwarka TERYT
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 68-69.
↑ Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński Mazowsze, mały przewodnik, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1978, s. 235
↑ Rozporządzenie MSWiA z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych .
↑ SP ZOZ w Siennicy. spzozsiennica.pl [dostęp 2019-09-17]

Bibliografia

Elżbieta Alina Kłos, Z dziejów Siennicy, „Rocznik Mińsko-Mazowiecki”, z. 9, 2002, s. 188-194.

Linki zewnętrzne

Siennica 1), os. miejska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 563 .
Oficjalna strona GKS Fenix Siennica
Oficjalna strona Zespołu Szkół w Siennicy
Siennica na Mazowszu (zarys monograficzny) (1923) w bibliotece Polona

[1] ttps://bdl.stat.gov.pl/bdl/start

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1149 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-3] GUS. Wyszukiwarka TERYT

[roz-4] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[5] Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 68-69.

[6] Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.

[mazowsze-7] Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński Mazowsze, mały przewodnik, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1978, s. 235

[8] Rozporządzenie MSWiA z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych .

[9] SP ZOZ w Siennicy. spzozsiennica.pl [dostęp 2019-09-17]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Wsie	Bestwiny Borówek Boża Wola Budy Łękawickie Chełst Dąbrowa Dłużew Drożdżówka Dzielnik Gągolina Grzebowilk Julianów Kąty Kośminy Krzywica Kulki Lasomin Łękawica Majdan Nowa Pogorzel Nowe Zalesie Nowodwór Nowodzielnik Nowy Starogród Nowy Zglechów Pogorzel Ptaki Siennica Siodło Starogród Strugi Krzywickie Swoboda Świętochy Wojciechówka Wólka Dłużewska Zalesie Zglechów Żaków Żakówek
Kolonia	Wiśniówka
Integralne części wsi	Czapków Księżówka Patok Łękawicki Siennica Poduchowna Stara Siennica Stara Wieś Stawki Krzywickie Stefanówka Teklin Wola Żakowska Zygmuntówka

Przynależność wojewódzka	gubernia warszawska (1867–1915) woj. warszawskie (II RP) (1919–39) woj. warszawskie (1945–75)
Miasta	Cegłów (do 1870) Dobre (do 1852) Kałuszyn Kamieńczyk (1915–19) Karczew (do 1870) Kołbiel (do 1870) Latowicz (do 1870 i 1915–19) Mińsk Mazowiecki (Otwock (1916–24 →)) Siennica (do 1870) Stanisławów (do 1870 i 1915–19)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Barcząca (1867–18??) Cegłów (1870–1954 i 1973–75) Chrościce (1867–1954) Czarnogłów (← 1927–39) Dębe Małe (1867–70) Dębe Wielkie (1867–1954 i 1973–75) Dobre (1973–75) Duchnów (1867–70) Glinianka (1867–1954) Halinów (1973–75) Iwowe (1867–1954) Jakubów (1867–1954 i 1973–75) Jeruzal (1923–54) Kałuszyn (1867–70) Kałuszyn (1973–75) (Karczew (1916–24→)) Kołbiel (1870–1954) Kuflew (1867–1954) Latowicz (1870–1915 i 1919–54) Latowicz (1973–75) Ładzyń (1867–1939) Łaziska (1867–70) Łukowiec (1867–1923) Mienia (1867–70) Mińsk (Mazowiecki) (1867–1954 i 1973–75) Mrozy (1973–75) Otwock (1867–1916 →) Ruda (1867–70) Rudno (1867–70) Rudzienko (← 1916–54) Siennica (1867–1954 i 1973–75) Stanisławów (1870–1915 i 1919–54) Stanisławów (1973–75) Stara Wieś (1867–68) Wiązowna (1867–1916/1924→) Wielgolas (1867–70 i 1923–54)
Gromady (1954–72)	Barcząca (1954–61) Brzóze (1954–61) Budy Janowskie (1954–61) Cegłów (1954–72) Chrośla (1954–59) Cielechowizna (1954–68) Czarnogłów (1954–57) Dębe Małe (1954–61) Dębe Wielkie (1954–72) Dobre (1954–72) Glinianka (1954–57 →) Grodzisk (1954–68) Groszki Nowe (← 1958–68) Grzebowilk (1954–59) Iwowe (1954–72) Jakubów (1954–72) Jeruzal (1954–72) Jędrzejów Nowy (1954–59) Kałuszyn (1954–72) Kąty (1954–57 →) Kiczki (1954–61) Kluki (1954–59) Kołbiel (1954–57 →) Kuflew (1954–72) Latowicz (1954–72) Lipiny (1954–61) Ładzyń (1954–72) Łaziska (1954–59) Mińsk Mazowiecki (1961–72) Mrozy (1954–72) Niedziałka Stara (1954–61) Nowy Zglechów (1954–61) Pogorzel (1954–61) Posiadały (1954–57) Pustelnik (1954–72) Rudno (1954–58) Rudzienko k/Dobrego (1954–72) Rudzienko k/Kołbieli (1954–72) Rynia (1954–59) Rządza (1954–59) Siennica (1954–72) Sołki (1954–68) Stanisławów (1954–72) Starogród (1954–59) Stojadła (1954–72) Sufczyn (1954–57 →) Wielgolas (1954–72) Wiśniew (1954–72) Wola Rafałowska (1954–61) Zamienie (1954–61) Żaków (1954–59)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne