Siepietnica

Siepietnica
	wieś
	; Kościół filialny MB Częstochowskiej (2017)
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	jasielski
Gmina	Skołyszyn
Sołectwo	Siepietnica
Liczba ludności (2020)	496
Strefa numeracyjna	13
Kod pocztowy	38-340
Tablice rejestracyjne	RJS
SIMC	0360299
	Położenie na mapie gminy Skołyszyn Siepietnica
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Siepietnica
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Siepietnica
	Położenie na mapie powiatu jasielskiego Siepietnica
	49°45′16″N 21°17′44″E/49,754444 21,295556
	Strona internetowa

Artykuł	49°45′16″N 21°17′44″E
- błąd	39 m
WD	49°45'55"N, 21°17'25"E, 49°45'25.96"N, 21°16'30.07"E
- błąd	39 m
Odległość	1334 m

Siepietnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Skołyszyn^[3]^[4].

Integralne części wsi Siepietnica^[3]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0360307	Góry	część wsi
0360313	Podlesie	część wsi

Położenie

Siepietnica leży w Obniżeniu Gorlickim (513,66) na Pogórzu Karpackim. Stanowi zachodnią część gminy Skołyszyn i znajduje się przy ujściu rzeki Olszynki do Ropy. Wieś przecina drodze krajowej nr 28 i linii kolejowej nr 108 z przystankiem Siepietnica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Powierzchnia wsi wynosi 273,9 ha.

Historia

Dokumenty Idziego z Tuskulum, legata papieża Kaliksta II, wystawiane w Krakowie od maja 1123 do stycznia 1125 r. za zgodą Bolesława Krzywoustego i syna Bolesława oraz bp. krakowskiego Radosta stwierdzają, że do klasztoru w Tyńcu należy miejscowość Siepietnica. Jest to najstarsza wzmianka o istnieniu miejscowości. W XIII w. następuje korzystniejsza dla rozwoju osady lokacja na prawie magdeburskim. Dokumenty wymieniają Siepietnicę w 1229 r. W dokumencie Leszka Czarnego, w którym książę zezwala do osadzenia miejscowości na tym prawie, figuruje 30 wsi, w tym Siepietnica. Ze sporu w 1319 r. między opactwem tynieckim a Jakubem, podkomorzym sandomierskim o gród Golesz wynika, że Siepietnica podlegała wówczas pod zamek goleski^[5]^[6]^[7].

Restauracja Stary Młyn
Cmentarz I wojny światowej nr 29
Stacja kolejowa

Bitwa pod Siepietnicą

Bitwę pod Siepietnicą stoczyli 5 kwietnia 1770 konfederaci barscy, w czasie wycofywania spod Jedlicza i Nowego Żmigrodu. Zorientowawszy się w o znacznej liczebnej przewadze (2 tys. żołnierzy) wojska rosyjskiego Iliczanina, wycofali się w kierunku Biecza. Wojsko rosyjskie w pogoni za konfederatami złupiło Biecz, zwłaszcza kościół i klasztor franciszkański, mordując także kilku zakonników. W Siepietnicy kilkudziesięciu konfederatów poniosło śmierć i zostali tu pochowani, prawdopodobnie na cmentarzu cholerycznym lub w miejscu, gdzie znajduje się kapliczka konfederacka.

We wsi znajduje się cmentarz z I wojny światowej.

Kapliczka
Kościół filialny MB Częstochowskiej (2011)
Olszynka

Przypisy

↑ Raport o stanie gminy za 2020 rok. Stan ludności na dzień 31.12.2020 s. 6
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c GUS. Wyszukiwarka TERYT
↑ ^a ^b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Tadeusz Ślawski: Siepietnica, Tuchów 1996 r.
↑ Wojciech Kętrzyński: Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego. Lwów 1872 cz.I
↑ Franciszek Bujak: Studia nad osadnictwem Małopolski, Kraków 1905 r.

Linki zewnętrzne

Siepietnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 570 .

[rap-1] Raport o stanie gminy za 2020 rok. Stan ludności na dzień 31.12.2020 s. 6

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-3] GUS. Wyszukiwarka TERYT

[roz-4] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[5] Tadeusz Ślawski: Siepietnica, Tuchów 1996 r.

[6] Wojciech Kętrzyński: Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego. Lwów 1872 cz.I

[7] Franciszek Bujak: Studia nad osadnictwem Małopolski, Kraków 1905 r.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne