Siepraw (wieś)

Artykuł

49°54'42"N 19°57'57"E

- błąd

39 m

WD

49°55'N, 19°59'E

- błąd

2329 m

Odległość

1448 m

Siepraw
wieś
Ilustracja
XVI-wieczny kościół św. Marcina
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

myślenicki

Gmina

Siepraw

Liczba ludności (2014)

4603

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-447[1]

Tablice rejestracyjne

KMY

SIMC

0333842

Położenie na mapie gminy Siepraw
Mapa konturowa gminy Siepraw, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Siepraw”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Siepraw”
Położenie na mapie powiatu myślenickiego
Mapa konturowa powiatu myślenickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Siepraw”
Ziemia49°54′42″N 19°57′57″E/49,911667 19,965833

Sieprawwieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Siepraw.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Siedziba gminy Siepraw. Od 2003 roku na stoku Rusinki (350 m n.p.m.) znajduje się wyciąg narciarski. Licznie odwiedzane sanktuarium bł. Anieli Salawy. We wsi funkcjonuje klub sportowy Karpaty Siepraw.

Podział administracyjny

Integralne części wsi Siepraw: [2][3]

przysiółki
Gajówki, Łany, Łysa Góra Druga, Łysa Góra Pierwsza, Psiara, Wądoły, Wieś Druga, Wieś Pierwsza
części wsi
Brzeg, Grabie, Granice, Kawęciny, Madejki, Pasternik, Wiśnicz, Zagórze, Załyczanka, Zarusinki

Przysiółki i części wsi administracyjnie dzielą się na 3 sołectwa: Siepraw I, Siepraw II i Siepraw III.

Siepraw I

Sołectwo obejmuje : Łysa Góra Pierwszą, Łysa Góra Drugą, Madejki, Psiary i część obszaru przysiółka Wieś Pierwsza graniczącego z tymi przysiółkami, a zawartego pomiędzy rzeką Sieprawka i jej dopływem Lenczówką.

Siepraw II

Sołectwo obejmuje: Grabie, Pasternik, Łany, Kawęciny, Załyczanka i Wieś Pierwsza z wyłączeniem obszaru graniczącego z przysiółkami Łysa Góra Pierwsza i Łysa Góra Druga zawartego pomiędzy rzeką Sieprawką i jej dopływem Lenczówką.

Siepraw III

Sołectwo obejmuje: Wieś Drugą, Zarusinki, Wiśnicz, Brzeg, Gajówki, Zagórze

Zabytki

  • drewniany kościół św. Marcina. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z XVI wieku i można z nich wnioskować, iż kościół był obszerny (mieścił aż trzy ołtarze). Dzisiejszy wygląd to wynik XVIII wiecznej rekonstrukcji. Świątynia jest niewielka, jej charakterystyczną cechą jest brak wyodrębnionego prezbiterium. Msze odbywają się tutaj w dniu 11 listopada (Dzień św. Marcina)
  • Sanktuarium bł. Anieli Salawy

Obiekty przyrodnicze

W miejscowości znajduje się piaskowcowa wychodnia o nazwie Kopytko, zbudowana z twardego piaskowca istebniańskiego. Tworzy ona tzw. ambonę stokową. Ma około 3 metrów wysokości i 20 metrów szerokości. Ze skałą Kopytko i wgłębieniem przypominającym kopyto związane są dwie legendy. Według pierwszej, koń królowej Jadwigi Andegaweńskiej podczas podróży na Węgry i przerwy w okolicach Sieprawia, swoim kopytem zrobił ślad na skale, pozostający do dziś. Według drugiej wgłębienie powstało za sprawą świętego Stanisława ze Szczepanowa, który chciał ukrócić spór mieszkańców Świątnik Górnych i Sieprawia o granicę; gdy przybył na skałę, jego koń zrobił owo wgłębienie, które stanowić miało granicę między skłóconymi miejscowościami[4][5][6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. Kopytko, malopolska.szlaki.pttk.pl [dostęp 2022-03-09] (pol.).
  5. "Kopytko" - forma skalna i związane z nią legendy. [dostęp 2022-03-20].
  6. Kopytko – skałka. [dostęp 2022-03-20].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie