Sierafima Hopner

Sierafima Hopner (czwarta od lewej) w 1919

Sierafima Iljiniczna Hopner (Gopner) (ros. Серафима Ильинична Гопнер; ukr. Серафима Іллівна Гопнер; ur. 26 marca?/ 7 kwietnia 1880 w Chersoniu, zm. 25 marca 1966 w Moskwie) – działaczka bolszewicka, 9.IX.1918-23.X.1918 I sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy, w latach 1927-38 członek KC KP(b)U, Bohater Pracy Socjalistycznej (1960).

Życiorys

Urodziła się w rodzinie żydowskiej. Uczyła się w żeńskim gimnazjum i na wydziale prawnym kursów żeńskich w Odessie, później studiowała na Wydziale Literatury Uniwersytetu Paryskiego, 1903 wstąpiła do SDPRR. W 1905 została członkiem, potem sekretarzem Jekaterynosławskiego Komitetu SDPRR, 1910-1916 przebywała we Francji, gdzie związała się z centrum rosyjskiej emigracji politycznej, działała w emigracyjnej grupie SDPRR i wstąpiła do Francuskiej Partii Socjalistycznej. Podczas I wojny światowej prowadziła działalność propagandową wśród emigrantów, brała udział w organizacji międzynarodowej konferencji socjalistek w Bernie, w 1916 wróciła do Rosji. Prowadziła działalność podziemną w Irkucku, Jekaterynosławiu i Briańsku, została na krótko aresztowana,

Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu została członkiem Jekaterynosławskiego Komitetu SDPRR(b), Rady Jekaterynosławskiej i redaktorem gazety "Zwiezda". Była delegatem na 7 Wszechrosyjską Konferencję SDPRR(b) w kwietniu 1917, od marca 1918 pracowała w Ludowym Komisariacie Oświaty RFSRR, od 9 września do 17 października 1918 była I sekretarzem KC KP(b)U i członkiem Zagranicznego Biura KC SDPRR(b) w Orle. W styczniu 1919 została zastępcą ludowego komisarza oświaty Ukraińskiej SRR i członkiem Kolegium tego komisariatu, od sierpnia 1919 do stycznia 1920 kierowała kursami instruktorskimi Zarządu Politycznego 12 Armii na Froncie Zachodnim, Południowym i Południowo-Zachodnim wojny domowej w Rosji. Następnie kierowała Wydziałem Agitacyjno-Propagandowym kolejno Jekaterynosławskiego Komitetu Gubernialnego KP(b)U, Moskiewskiego Komitetu Gubernialnego RKP(b), Donieckiego Komitetu Gubernialnego KP(b)U i do 1925 Charkowskiego Komitetu Gubernialnego KP(b)U, a 1925-1927 Pododdziałem Prasy Wydziału ds. Pracy Wśród Kobiet KC RKP(b). W latach 1927-1929 była redaktorem gazety "Wsieukrainskij proletarij" i zastępcą redaktora gazety "Kommunist" w Charkowie, od 29 listopada 1927 do 13 czerwca 1938 członkiem KC KP(b)U, 1928-1943 kandydatem na członka Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu), 1938-1945 zastępcą redaktora "Istoriczeskiego żurnała", następnie starszym konsultantem naukowym Instytutu Marksa-Engelsa-Lenina przy KC WKP(b). Była przewodniczącą wydziału agitacji i propagandy Kominternu, następnie wiceprzewodniczącą wydziału kadr odpowiedzialną za szkolenia.

Była delegatem na wszystkie siedem kongresów Kominternu oraz na trzy zjazdy partii komunistycznej, wschodziła w skład WCIK i Centralnego Komitetu Wykonawczego (CIK) ZSRR.

8 marca 1933 została odznaczona Orderem Lenina, a 7 marca 1960 otrzymała Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej z Orderem Lenina.

Pochowana na cmentarzu Nowodziewiczym.

Bibliografia

I sekretarze Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy/Komunistycznej Partii Ukrainy

Media użyte na tej stronie

Bolsheviks Kharkov Ukraine anrc 04262a.jpg
Bolshevik commissars in Kharkov some time in 1918 or 1919. Photo includes Serafima Hopner and Mykola Skrypnyk
Title (from Library of Congress record): "Study these faces. It is the only known photograph of the Chief Commissaries of Kharkov, found in its half-destroyed condition, in Syenko's office after his flight. It will be evidence when some of these men are brought to trial. Study the faces. This is the type of man who has looted Russia, under the guise of a political liberation".