Siergiej Korsakow

Siergiej Korsakow

Siergiej Siergiejewicz Korsakow (ros. Сергей Сергеевич Корсаков, ur. 21 stycznia?/ 2 lutego 1854 w Gusie Chrustalnym, zm. 1 maja?/ 14 maja 1900 w Moskwie) – rosyjski lekarz psychiatra i neurolog, pierwszy profesor psychiatrii w Rosji, twórca moskiewskiej szkoły psychiatrii. Opisał objawy zespołu, znanego obecnie jako zespół Korsakowa.

Życiorys

Syn Siergieja Grigoriewicza Korsakowa, zarządcy dużej fabryki szkła, i jego żony Akiliny Jakowlewny Aliańczikowej. Miał starszego brata Nikołaja (1853–1925), który był pediatrą.

W 1870 roku ukończył gimnazjum w Moskwie, nagrodzony złotym medalem. Od 1870 do 1875 studiował medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim. Specjalizował się w neurologii u Kożewnikowa. Po otrzymaniu tytułu doktora medycyny w 1887 roku pracował w Szpitalu Prieobrażenskim. W 1892 został profesorem nadzwyczajnym psychiatrii na Uniwersytecie Moskiewskim.

W 1879 roku ożenił się z Anną Konstantinowną Barsową.

W wieku 44 lat przeszedł dwa zawały serca. W 1898 wyjechał do Wiednia na specjalistyczną konsultację. Rozpoznano u niego przerost i zapalenie serca oraz otyłość. 1 maja 1900 Korsakow zmarł z powodu niewydolności serca. Mózgowie Korsakowa zbadano w Moskiewskim Instytucie Badań Mózgu: ważyło 1603 g[1].

Upamiętnienie

„Żurnał newropatołogii i psichiatrii imieni S.S. Korsakowa” (ros. Журнал неврологии и психиатрии имени С.С. Корсакова), założone w 1900 roku przez Kożewnikowa czasopismo neuropsychiatryczne, nazwano na jego cześć. Moskiewska Klinika Psychiatrii nosi jego imię, na jej budynku umieszczono pamiątkową tablicę.

Dorobek naukowy

Najbardziej pamiętanym osiągnięciem Korsakowa jest jego opis zespołu amnestycznego u osób nadużywających alkoholu. Na XII Międzynarodowym Kongresie Medycznym w Moskwie Friedrich Jolly zaproponował na jego określenie nazwę zespołu Korsakowa, która szybko się przyjęła i stosowana jest do dziś.

Zajmował się zagadnieniem paranoi. W 1891 roku zaproponował koncepcję choroby psychicznej, nazwanej przez niego dysnoia – odpowiednik Kraepelinowskiej dementia praecox. Nazwa ta nie przyjęła się w piśmiennictwie. Uważany jest także za twórcę psychiatrii sądowej w Rosji.

Był twórcą własnej szkoły psychiatrycznej, określanej mianem moskiewskiej. Uczniami Korsakowa byli m.in. Władimir Serbski, Piotr Gannuszkin, Nikołaj Bażenow, Władimir Jakowenko.

Wybrane prace

  • Об алкогольном параличе (1887)
  • Курс психиатрии (1914)
  • Избранные произведения. М.: Государственное издательство медицинской литературы, 1954

Przypisy

  1. ↑ Vein AA, Maat-Schieman ML. Famous Russian brains: historical attempts to understand intelligence. „Brain”. 131 (Pt 2), s. 583–90, 2008. DOI: 10.1093/brain/awm326. PMID: 18182419. 

Bibliografia

  • Ovsyannikov SA, Ovsyannikov AS. Sergey S. Korsakov and the beginning of Russian psychiatry. „Journal of the History of the Neurosciences”. 16. 1-2, s. 58-64, 2007. DOI: 10.1080/09647040600564658. PMID: 17365552. 
  • Lennart Ljungberg, Carl Wernicke and Sergei Korsakoff: Fin de siècle innovators in neuropsychiatry, „Journal of the History of the Neurosciences”, 1 (1), 1992, s. 23–27, DOI: 10.1080/09647049209525511, ISSN 0964-704X, PMID: 11618411.
  • Krüger S, Bräunig P. Sergej Sergejewitsch Korsakow (1854–1900). „American Journal of Psychiatry”. 161, s. 974, 2004. 
  • Engmann B. Nervenärzte: Deutsch-russische Wissenschaftsbeziehungen im 19. Jahrhundert auf den Gebieten Psychiatrie, Neuropathologie und Neurologie; ein biobibliographisches Lexikon. Shaker, Aachen, 2018. ISBN 978-3-8440-5906-9.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Sergeí S. Korsakov.jpg
Siergiej Korsakow