Siergiej Rudenko

Siergiej Rudenko

Сергей Игнатьевич Руденко

marszałek lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	20 października 1904 Korop, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1990 Moskwa, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	1923–1990
Siły zbrojne	Wojskowe Siły Powietrzne
Stanowiska	dowódca: 301 Dywizji Lotniczej, 16 Armii Lotniczej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa stalingradzka, bitwa o Berlin
Odznaczenia

Siergiej Igniatjewicz Rudenko (ros. Сергей Игнатьевич Руденко, ur. 7 października^?/ 20 października 1904 w Korop, zm. 10 lipca 1990 w Moskwie) – Ukrainiec, radziecki dowódca wojskowy, marszałek lotnictwa ZSRR, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Urodził się we wsi Korop w obwodzie czernihowskim w rodzinie ukraińskiej, jego ojciec był szewcem.

W 1923 wstąpił do Armii Czerwonej i rozpoczął naukę w 1 Wojskowej Szkole Pilotów, którą ukończył w 1927. Następnie został pilotem wojskowym. W 1932 ukończył Wojskową Akademię Lotniczą im. Żukowskiego, a w 1936 kurs operacyjny na tej akademii. Po ukończeniu Akademii Lotniczej był kolejno dowódcą: eskadry, pułku i brygady lotniczej.

W styczniu 1941 został dowódcą 31 Dywizji Lotniczej. Dowodząc tą dywizją brał udział w walkach na Froncie Zachodnim w czasie ataku Niemiec na ZSRR. Następnie został dowódcą lotnictwa 61 Armii. Kolejno pełnił funkcję zastępcy, a następnie dowódcy lotnictwa Frontu Kalinińskiego, zastępcy dowódcy lotnictwa Frontu Wołchowskiego. Później był dowódcą 1 i 7 Grupy Uderzeniowej Lotnictwa Odwodu Naczelnego Dowództwa.

W lipcu 1942 został zastępcą dowódcy lotnictwa Frontu Południowo-Zachodniego. W październiku 1942 został dowódcą 16 Armii Lotniczej, którą dowodził do zakończenia wojny.

W dniu 19 sierpnia 1944 został wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, za umiejętne dowodzenie i bohaterstwo w trakcie dowodzenia podległymi jednostkami lotniczymi.

W latach 1948–1950 był dowódcą wojsk powietrznodesantowych ZSRR, a następnie szefem Sztabu Sił Powietrznych ZSRR, zajmując to stanowisko tylko kilka miesięcy. Jeszcze w tym samym roku został zastępcą dowódcy Sił Powietrznych ZSRR i równocześnie dowódcą Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, funkcję tę pełnił do 1958. Został wtedy pierwszym zastępcą dowódcy Sił Powietrznych i funkcję tę pełnił do 1968.

W 1968 został komendantem Wojskowej Akademii Lotniczej im. Jurija Gagarina i pełnił ją do 1973. Od sierpnia 1973 w grupie generalnych inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR.

Napisał wspomnienia pt. Крылья Победы (wydanie polskie: Zwycięskie skrzydła wyd. MON 1980 ISBN 83-11-06404-0).

Mieszkał w Moskwie, gdzie zmarł w 1990. Pochowany został na cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Awanse

• generał major lotnictwa – 29 października 1941
• generał porucznik lotnictwa – 27 stycznia 1943
• generał pułkownik lotnictwa – 11 maja 1944
• marszałek lotnictwa – 11 marca 1955

Odznaczenia

• Medal „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego (19 sierpnia 1944)
• Order Lenina – sześciokrotnie
• Order Rewolucji Październikowej
• Order Czerwonego Sztandaru – czterokrotnie
• Order Suworowa I klasy – dwukrotnie
• Order Kutuzowa I klasy
• Order Suworowa II klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopień
• Medal „Za obronę Stalingradu”
• Medal „Za zdobycie Berlina”
• Order Virtuti Militari II Klasy
• Order Virtuti Militari IV Klasy
• Order Krzyża Grunwaldu II Klasy

Bibliografia

• (ros.) Praca zbiorowa: Велкая Отечественная война 1941-1945. Moskwa: Политиэдат, 1985.
• Руденко Сергей Игнатьевич – Герои страны (ros.)
• Руденко Сергей Игнатьевич – Проект ХРОНОС (ros.)