Siergiej Salnikow

Siergiej Salnikow

Pełne imię i nazwisko	Siergiej Siergiejewicz Salnikow
Data i miejsce urodzenia	13 września 1925 Krasnodar
Data i miejsce śmierci	9 maja 1984 Moskwa
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1941 Spartak Moskwa
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1942–1943 Spartak Moskwa ? (?) 1944–1945 Zenit Leningrad 20 (7) 1946–1949 Spartak Moskwa 88 (29) 1950–1954 Dinamo Moskwa 112 (29) 1955–1960 Spartak Moskwa 114 (35)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1954–1958  ZSRR 14 (9) 1956  ZSRR olimpijska 6 (2) W sumie: 20 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961 Szachtior Szachty 1964 Trud Woroneż 1964–1965 Spartak Moskwa (asystent) 1966 Spartak Moskwa (asystent) 1967 Spartak Moskwa 1967–1969 Spartak Moskwa (asystent) 1971–1972 Maaref Kabul 1975 ZSRR U-18 (asystent) 1976–1977 Afganistan (asystent) 1978 Krasnaja Priesnia Moskwa (asystent)

Siergiej Siergiejewicz Salnikow, ros. Сергей Сергеевич Сальников (ur. 13 września 1925 w Krasnodarze, zm. 9 maja 1984 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1942 rozpoczął karierę piłkarską w Spartaku Moskwa, w którym z przerwami występował do zakończenia swojej kariery piłkarskiej w 1960. W latach 1944-1945 bronił barw Zenitu Leningrad, a w 1950-1954 Dynama Moskwa^[1].

Kariera reprezentacyjna

8 września 1954 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu kwalifikacyjnym do MŚ'58 ze Szwecją wygranym 7:0, w którym zdobył 2 bramki. Łącznie rozegrał 14 meczów i strzelił 9 goli. W 1956 w składzie olimpijskiej reprezentacji ZSRR został mistrzem olimpijskim na letnich igrzyskach olimpijskich w Melbourne. Łącznie rozegrał 6 meczów i strzelił 2 goli.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Ukończył Wyższą Szkołę Trenerską w GCOLIFKie w 1955 i Wydział Dziennikarstwa w 1961. W 1961 prowadził Szachtior Szachty, a w 1964 Trud Woroneż. Od sierpnia 1964 do 1969 pracował w strukturze Spartaka Moskwa. Najpierw pomagał trenować, a w 1967 (do czerwca) samodzielnie prowadził Spartak. W latach 1971-1972 trenował afgański Maaref Kabul, a następnie pracował z juniorską reprezentacją Związku Radzieckiego i reprezentacją Afganistanu. W 1978 pomagał trenować klub Krasnaja Priesnia Moskwa. Od 1979 pracował jako komentator sportowy Państwowej Redakcji Radia i Telewizji ZSRR - 1979/84. Był konsultantem przy kręceniu filmu „Trzecia połowa” (1963). 9 maja 1984 zmarł w szatni na atak serca podczas meczu weteranów Spartaka. Został pochowany na cmentarzu Kuncewskim, działka nr 10^[2].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1954, 1956, 1958
• wicemistrz ZSRR: 1950, 1955
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1948, 1949, 1957
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1944, 1946, 1947, 1953, 1958
• finalista Pucharu ZSRR: 1948, 1950, 1957
• zwycięzca Spartakiady Narodów ZSRR: 1956

Sukcesy reprezentacyjne

• mistrz letnich igrzysk olimpijskich: 1956
• uczestnik mistrzostw świata: 1958

Sukcesy indywidualne

• 4-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1956), Nr 2 (1948), Nr 3 (1950, 1957)
• członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 138 goli

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1954
• Order Znak Honoru: 1957

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Siergiej Salnikow w bazie RusTeam (ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Profil na stronie fanów Spartaka Moskwa (ros.)
• Siergiej Salnikow w bazie National Football Teams (ang.)