Siergiej Tkaczenko

Siergiej Tkaczenko

(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1999 Leninogorsk[1]
Klub	Ski Club VKO[2]
Wzrost	167 cm[3]
Debiut w PŚ indywidualnie	4 stycznia 2019 w Innsbrucku (47. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	21 stycznia 2017 w Zakopanem (11. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	22 grudnia 2019 w Engelbergu (24. miejsce)
Rekord życiowy	199,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (15 marca 2019)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan Mistrzostwa świata juniorów brąz Lahti 2019 indywidualnie Igrzyska azjatyckie srebro Sapporo 2017 drużynowo brąz Sapporo 2017 normalna Puchar Karpat 2. miejsce 2017/2018

Siergiej Wiktorowicz Tkaczenko (ros. Сергей Викторович Ткаченко^[4], ur. 8 czerwca 1999 w Leninogorsku^[1]) – kazachski skoczek narciarski. Brązowy medalista mistrzostw świata juniorów (2019), medalista zimowych igrzysk azjatyckich (2017). Olimpijczyk (2018, 2022), uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015, 2019 i 2021) oraz juniorów (2015, 2016, 2018 i 2019), brał też udział w zimowej uniwersjadzie (2017). Wielokrotny mistrz kraju i rekordzista Kazachstanu w długości lotu narciarskiego.

Przebieg kariery

Początki (do 2016)

Początkowo uprawiał judo, w którym odnosił sukcesy na arenie krajowej. W wieku 12 lat zaczął trenować skoki narciarskie, a trzy lata później po raz pierwszy włączono go do reprezentacji Kazachstanu w tej dyscyplinie sportu^[5].

We wrześniu 2014 zadebiutował w cyklu FIS Cup, w konkursach w Szczyrku zajmując odpowiednio 74. i 86. miejsce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w tym samym miejscu rok później, w sierpniu 2015, gdy był 17. Tkaczenko punktował także w Pucharze Karpat^[6].

Brał udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 w Falun, gdzie w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej zajął 56. miejsce, wyprzedzając 3 rywali (gorsi od niego byli Kristaps Nežborts, Stepan Pasicznyk i Péter Kelemen)^[7]. W zawodach tych był najmłodszym spośród startujących w nich skoczków^[8]. Startował także w mistrzostwach świata juniorów – w 2015 w Ałmaty, gdzie został zdyskwalifikowany w konkursie indywidualnym, a w rywalizacji drużynowej mężczyzn zajął 13. miejsce, i w 2016 w Râșnovie, gdzie indywidualnie był 48. W 2016 wziął też udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, gdzie w konkursie indywidualnym chłopców zajął 14. pozycję^[6].

W październiku 2015 zadebiutował w konkursach rangi Pucharu Kontynentalnego (w ramach letniej odmiany tego cyklu)^[2].

Regularne starty (od 2016)

Latem 2016 po raz pierwszy wystartował w Letnim Grand Prix, biorąc udział w konkursie drużynowym w Wiśle, gdzie, wraz z reprezentacją Kazachstanu, zajął 10. miejsce^[6]. 9 grudnia 2016 w Vikersund po raz pierwszy punktował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 30. lokacie. 13 stycznia 2017 zadebiutował w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego w Wiśle^[2]. W lutym 2017 wziął udział w uniwersjadzie, gdzie zajął 12. miejsce w konkursie indywidualnym, a także 8. pozycję zarówno w konkursie drużynowym mężczyzn, jak i konkursie drużyn mieszanych^[6]. W tym samym miesiącu zdobył brązowy medal zimowych igrzysk azjatyckich w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej^[9] oraz srebrny w konkursie drużynowym na skoczni dużej^[10], a w konkursie indywidualnym na dużym obiekcie uplasował się na 6. miejscu^[11].

W sezonie 2017/2018 Tkaczenko startował głównie w konkursach niższej rangi. W sierpniu 2017 wygrał dwa konkursy Pucharu Karpat w Planicy^[6], dzięki czemu zajął 2. lokatę w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2017/2018, przegrywając tylko z Sorinem Mitrofanem^[12]. Latem 2017 zajął 18. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Hakubie, zdobywając debiutanckie punkty w zawodach najwyższej rangi. Punktował również w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się w Râșnovie na 28. lokacie. Zimą cztery razy przystąpił do kwalifikacji w Pucharze Świata, ani razu nie awansując do głównej części zmagań. Jako jedyny reprezentant Kazachstanu wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu, gdzie zakwalifikował się do konkursu na skoczni dużej, osiągając w nim 49. miejsce. Sezon Pucharu Kontynentalnego 2017/2018 zakończył z dorobkiem 47 punktów, punktując dwukrotnie w Zakopanem (9. i 16. lokata). Ostatnim międzynarodowym występem Tkaczenki w sezonie był start w konkursie FIS Cup w szwedzkim Falun, gdzie osiągnął 6. miejsce^[2], tym samym zapewniając reprezentacji Kazachstanu dodatkową kwotę na 1. period Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018^[13].

W lipcu 2018, podczas otwarcia skoczni Burabaj w Szczuczyńsku oddał skok na odległość 151 metrów, co jest najdalszą ustaną próbą na tym obiekcie^[14]. 4 stycznia 2019 w Innsbrucku, w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni, zadebiutował w głównej części zmagań w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 47. lokatę; dzień wcześniej po raz pierwszy po 17 nieudanych próbach przeszedł kwalifikacje. 9 dni później, podczas zawodów w Val di Fiemme/Predazzo, w zawodach tej rangi zajął 33. miejsce^[2], tracąc do 30. po 1. serii Jakuba Wolnego 3 punkty^[15]. W tym samym miesiącu po raz ostatni w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów^[2] – w konkursie indywidualnym prowadził po 1. serii, a ostatecznie zajął 3. lokatę, zdobywając brązowy medal^[16], a drużynowo zajął miejsca 14. (mężczyźni) i 11. (mikst). Na przełomie lutego i marca 2019 wystartował w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie był 36. na skoczni dużej, a na obiekcie normalnym odpadł w kwalifikacjach, z kolei drużynowo był 12. (mężczyźni) i 13. (mikst)^[2]. 15 marca 2019 na Vikersundbakken w Vikersund, debiutując na skoczni mamuciej, o 3 metry poprawił 12-letni rekord Kazachstanu w długości skoku narciarskiego mężczyzn Radika Żaparowa, uzyskując w kwalifikacjach do konkursu Raw Air odległość 199,5 metra^[17].

13 lipca 2019, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując w Szczuczyńsku 3. pozycję. W Letnim Grand Prix punktował dwukrotnie, zarówno w Hinterzarten (24.), jak i Courchevel (30. po dyskwalifikacji w 2. serii) plasując się w trzeciej dziesiątce. W sezonie zimowym 2019/2020 na arenie międzynarodowej występował wyłącznie w zawodach najwyższej rangi^[2]. 22 grudnia 2019 po raz pierwszy w karierze zapunktował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 24. miejsce w drugim konkursie w Engelbergu (po 1. serii plasował się na 11. pozycji, będącej równowartością najlepszego wyniku osiągniętego przez Kazacha w zawodach tej rangi). Były to pierwsze punkty reprezentanta Kazachstanu w tym cyklu od ponad 9 lat^[18] (6 lutego 2010 w Willingen Aleksiej Korolow był 29^[19].). W całym sezonie 2019/2020 Tkaczenko punktował jeszcze dwukrotnie – w 2. konkursie w Predazzo był 29., a w Lillehammer 27. Z dorobkiem 13 punktów w klasyfikacji generalnej cyklu zajął 56. pozycję^[2].

Ze względu na wybuch pandemii COVID-19 reprezentacja Kazachstanu przez większość sezonu letniego 2020 nie trenowała na skoczniach, rozpoczynając przygotowania do sezonu 2020/2021 dopiero we wrześniu 2020, a następnie rezygnując z przylotu do Europy także na początku sezonu zimowego^[20]. W efekcie Tkaczenko starty w zawodach FIS rozpoczął dopiero w lutym 2021. W Pucharze Świata w głównej części zmagań wystąpił tylko trzykrotnie, plasując się każdorazowo pod koniec piątej dziesiątki, nie punktował także w Pucharze Kontynentalnym. Na przełomie lutego i marca 2021 w Oberstdorfie wystąpił w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na obu skoczniach był 40., a drużynowo zajął z Kazachami ostatnią, 14. lokatę^[2].

W ramach Letniego Grand Prix 2021 czterokrotnie zdobywał punkty, w zawodach w Szczuczyńsku dwukrotnie plasując się w czołowej dziesiątce (6. i 10. lokata). W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata cztery razy wystąpił w konkursie głównym. Najwyżej klasyfikowany był na 31. miejscu, 12 grudnia 2021 w Klingenthal – w konkursie tym awansował do drugiej serii, ale wzięło w niej udział 31 zawodników, a Tkaczenko zajął wśród nich ostatnią pozycję. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. W zawodach na skoczni normalnej zajął 41. miejsce, a na dużej odpadł w kwalifikacjach^[2].

Wielokrotnie triumfował w mistrzostwach Kazachstanu w skokach narciarskich – w 2016 zdobył 2 złote medale, zwyciężając w konkursach indywidualnych na skoczniach: dużej (samodzielnie) i normalnej (ex aequo z Maratem Żaparowem)^[21], w 2017 wygrał rywalizację na obiekcie normalnym^[22], w 2018 na skoczni średniej^[23], w maju 2019 na obiekcie normalnym^[24] i w październiku 2019 także na skoczni normalnej. W ostatniej z tych imprez zdobył także brąz na skoczni dużej, przegrywając z Daniłem Wasiljewem i Nurszatem Tursunżanowem^[25].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang	–	nie zakwalifikował się (K-98), 49. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	41. miejsce (K-95), nie zakwalifikował się (K-125)

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
NQ	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	84,0 m		83,7 pkt	Nie zakwalifikował się
49.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	107,5 m	–	73,5 pkt	212,2 pkt	Kamil Stoch
41.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	95,0 m	–	110,3 pkt	164,7 pkt	Ryōyū Kobayashi
NQ	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	103,0 m		60,7 pkt	Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Falun	–	nie zakwalifikował się (K-90)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	36. miejsce (K-120), nie zakwalifikował się (K-99)
2021 Oberstdorf	–	40. miejsce (K-95), 40. miejsce (K-120)

Drużynowo

2019 Seefeld/Innsbruck	–	12. miejsce (K-120)[a], 13. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2021 Oberstdorf	–	14. miejsce (K-120)[c]

Starty S. Tkaczenki na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
NQ	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	69,0 m		58,0 pkt	Nie zakwalifikował się
36.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	115,5 m	–	99,2 pkt	180,2 pkt	Markus Eisenbichler
12.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[a]	116,0 m	–	214,6 pkt (96,3 pkt)	772,9 pkt	Niemcy
NQ	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	86,0 m		78,1 pkt	Nie zakwalifikował się.
13.	2 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż. mix.[b]	96,0 m	–	256,8 pkt (101,4 pkt)	755,4 pkt	Niemcy
40.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	93,5 m	–	105,4 pkt	163,4 pkt	Piotr Żyła
40.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	103,0 m	–	69,2 pkt	207,3 pkt	Stefan Kraft
14.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[c]	95,5 m	–	189,5 pkt (42,6 pkt)	857,1 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2015 Ałmaty	–	zdyskwalifikowany
2016 Râșnov	–	48. miejsce
2018 Kandersteg	–	27. miejsce
2019 Lahti	–	brązowy medal

Drużynowo

2015 Ałmaty	–	13. miejsce[d]
2019 Lahti	–	14. miejsce[e], 11. miejsce (drużyna mieszana)[f]

Starty S. Tkaczenki na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
DSQ	5 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	DSQ				Johann André Forfang
13.	7 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż.[d]	69,0 m	–	187,6 pkt (34,5 pkt)	705,7 pkt	Norwegia
48.	23 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	80,0 m	–	87,5 pkt	161,5 pkt	David Siegel
27.	1 lutego	2018	Kandersteg	Nordic Arena	K-95	HS-106	indywid.	96,0 m	86,0 m	227,4 pkt	64,0 pkt	Marius Lindvik
3.	24 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	96,5 m	94,5 m	248,9 pkt	3,2 pkt	Thomas Aasen Markeng
14.	26 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.[e]	90,0 m	–	257,3 pkt (122,9 pkt)	722,4 pkt	Niemcy
11.	28 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.[f]	93,5 m	–	397,0 pkt (126,4 pkt)	587,4 pkt	Rosja

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2016 Lillehammer

–

14. miejsce

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
14.	16 lutego	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	indywid.	85,0 m	82,5 m	186,3 pkt	76,5 pkt	Bor Pavlovčič

Uniwersjada

Indywidualnie

2017 Ałmaty

–

12. miejsce

Drużynowo

2017 Ałmaty

–

8. miejsce (drużyna mieszana)[g], 8. miejsce[h]

Starty S. Tkaczenki na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
12.	1 lutego	2017	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	94,0 m	96,5 m	248,5 pkt	17,3 pkt	Naoki Nakamura
8.	4 lutego	2017	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż. mix.[g]	99,0 m	DNS	153,4 pkt (115,2 pkt)	291,7 pkt	Japonia
8.	5 lutego	2017	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż.[h]	96,5 m	99,0 m	687,2 pkt (254,7 pkt)	102,7 pkt	Rosja

Igrzyska azjatyckie

Indywidualnie

2017 Sapporo

–

brązowy medal (K-90), 6. miejsce (K-123)

Drużynowo

2017 Sapporo

–

srebrny medal[i]

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach azjatyckich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
3.	22 lutego	2017	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	indywid.	93,5 m	93,5 m	238,0 pkt	16,0 pkt	Yukiya Satō
6.	24 lutego	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	indywid.	129,0 m	122,0 m	228,0 pkt	27,3 pkt	Naoki Nakamura
2.	25 lutego	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	druż.[i]	118,5 m	121,0 m	771,0 pkt (205,5 pkt)	204,6 pkt	Japonia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	q	-	-	-	-	-	q	q	q	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
q	q	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2018/2019
																												punkty
q	-	-	q	q	q	q	q	q	47	q	q	33	40	-	-	-	-	-	-	-	-	47	q	41	35	q	-	0
Sezon 2019/2020
																											punkty
q	-	39	46	q	32	24	35	q	q	35	41	29	37	35	42	-	-	-	-	-	32	41	40	40	q	27	13
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	50	48	q	47	-	q	-	-	0
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	-	-	q	49	31	q	46	q	q	q	q	q	q	-	-	-	-	48	q	q	q	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2016/2017
				-	11	-	12	-	-
Sezon 2017/2018
		12	12	-	-	-	-	-	-
Sezon 2018/2019
			11	-	-	-	-	-	-
Sezon 2021/2022
			-	8	9	-	9	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2017
									punkty
q	q	-	34	18	48	34	q	-	13
2018
									punkty
q	q	q	q	25	31	22	27	40	19
2019
								punkty
q	24	30	q	-	-	45	q	8
2021
								punkty
46	30	33	6	10	26	47	q	72
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2016
									10
2017
									13
2018
								10	8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 11 grudnia 2022

Sezon 2015/2016
																											punkty
66	66	62	47	49	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																														punkty
30	55	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	33	1
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	54	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9	16	-	44
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	57	62	-	-	0
Sezon 2022/2023
																							punkty
42	51																						0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	13 lipca	2019	Szczuczyńsk	Burabaj	K-125	HS-140	133,0 m	135,0 m	260,5 pkt	3.	9,6 pkt	Maximilian Lienher

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2019

2015
														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	63	63	0
2016
														punkty
56	dq	-	46	40	43	-	-	-	-	50	46	-	-	0
2017
													punkty
-	-	38	31	-	-	-	-	-	-	28	-	-	3
2018
													punkty
41	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
2019
																punkty
-	-	3	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	74	86	46	43	53	50	61	-	-	58	71	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																								punkty
dq	dq	-	-	17	45	-	-	41	41	50	-	60	50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	80	59	37	34	66	42	30	16	45	-	-	8	8	44	25	-	-	17	12	122
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	-	-	22	24	-	-	-	-	-	-	14	21	-	-	-	-	6	84
Sezon 2019/2020
																						punkty
-	-	5	8	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• TKACHENKO Sergey - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
• Adam Kwieciński: TKACHENKO Sergey 1999.06.08 KAZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-07-30].