Sierosławice (województwo opolskie)

Sierosławice
—wieś—
Państwo Polska
Województwo opolskie
Powiatkluczborski
GminaByczyna
SołectwoSierosławice
Wysokość186 m n.p.m.
Liczba ludności (1995)70
Strefa numeracyjna77
Kod pocztowy46-220
Tablice rejestracyjneOKL
SIMC0492552
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Sierosławice”
Położenie na mapie Polski
Ziemia51°07′23″N 18°17′33″E/51,123056 18,292500

Sierosławice (niem. Schiroslawitz, 1936–1945 Grenzfelde)[1][2]– wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Byczyna, 7 km od Byczyny[3].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.

Infrastruktura

Najbliższy przystanek kolejowy znajduje się w Byczynie, natomiast najbliższy przystanek autobusowy znajduje się w odległości 1,5 km od miejscowości, przy trasie Byczyna – Wojsławice.

Miejscowość jest zwodociągowana, przez podłączenie do wodociągu Kastel[4].

Nazwa

Nazwa należy do grupy nazw patronomicznych i pochodzi od staropolskiego męskiego imienia założyciela miejscowości Sirosława[5]. Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Sierosławice podając jej znaczenie "Dorf des Sierosław" czyli po polsku "Wieś Sierosława"[5].

Historia

Pierwsze wzmianki o Sierosławicach pochodzą z 1136 r. a ich nazwa wywodzi się od imienia Sierosław. Pierwotnie miejscowość należała do biskupa wrocławskiego. W 1383 r. Sierosławice zostały połączone z Wojsławicami w całość, co zostało potwierdzone dokumentem księcia brzeskiego Ludwika I. Kolejnym właścicielem miejscowości była rodzina von Frankenberg. Sierosławice znajdowały się w ich posiadaniu do XVII w.

W 1628 r. właścicielem Sierosławic był Ludwik Strasznik. Kolejnym właścicielem była rodzina von Gladis. W 1744 r. miejscowość otrzymała herb, przedstawiający Temidę, znajdującą się nad biegnącym jeleniem. W połowie XIX w. majątek o wielkości 301 hm² (ha) nabył wyższy poborca podatkowy z Saksonii, Ludwik von Jordan, którego rodzina była związana więzami małżeńskimi z roszkowicką rodziną von Taubadel. Pod koniec XIX w. Sierosławice zostały połączone drogą bitą z istniejącym obok miejscowości gościńcem. W tym czasie rodzina von Jordan wybudowała w miejscowości rezydencję, w otoczeniu parku krajobrazowego. Przy wjeździe do niego stała neogotycka brama z blankami. Ani rezydencja ani brama nie zachowały się.

17 października 1928 r. do miejscowości włączono obszar dworski Jordanhof[6]. 27 maja 1936 r. w miejsce nazwy Schiroslawitz wprowadzono nazwę Grenzfelde[7]. 26 marca 1946 r. w okolicy Sierosławic miało miejsce morderstwo, dla którego upatrywano przyczyn politycznych (utrwalanie władzy ludowej); istnieją jednak także hipotezy, że był to mord rabunkowy.

Od połowy XIX w. do 1968 r. w miejscowości funkcjonowała szkoła dla młodszych uczniów.

Liczba mieszkańców

Rok18611933193919701995
Liczba mieszkańców295281[7]25810770[8]

Przypisy

  1. ↑ https://treemagic.org/rademacher/www.verwaltungsgeschichte.de/kreuzburg.html
  2. ↑ https://www.meyersgaz.org/place/20714006
  3. ↑ Sierosławice. W: Zbigniew Biliński: Byczyna. Miasto i gmina. Nasza mała ojczyzna. Zarząd Miejski w Byczynie, 1995, s. 47–48. ISBN 83-904638-0-6. (pol.)
  4. ↑ Bk.VI –341/6/06/U/ZW - 1 (pol.). 2006-11-08. [dostęp 2011-10-16].
  5. ↑ a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 24, OCLC 456751858 (niem.).
  6. ↑ Rolf Jehke: Amtsbezirk Röstfelde (niem.). 2002-02-13. [dostęp 2011-10-16].
  7. ↑ a b Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Kreuzburg (niem.). 2006. [dostęp 2011-10-16].
  8. ↑ Liczba zamieszkanych domów: 20. Liczba gospodarstw rolnych: 9, o łącznej powierzchni 108 hm²; pozostałe użytki należały do RSP w Borku (80 hm²), Gospodarstwa Rolnego Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w Byczynie, Zakład w Roszkowicach (17 hm²) i Hodowoli Roślin Sp. z o.o. w Nieznanicach, Zakład w Uszycach (83 hm²).

Zobacz też

Bibliografia

  • Zbigniew Biliński, Byczyna. Miasto i gmina. Nasza mała ojczyzna, Wiesław Skoczylas (ilust.), Byczyna: Zarząd Miejski w Byczynie, 1995, ISBN 83-904638-0-6, OCLC 751166055.
Gmina Byczyna
Miasta
Wsie
Osada leśna
Integralne
części wsi

Herb gminy Byczyna

Media użyte na tej stronie