Sieweczka długonoga

Sieweczka długonoga
	Eupoda asiatica
	(Pallas, 1773)
	; Samiec w szacie godowej
	; Szata spoczynkowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	siewkowce
Rodzina	sieweczkowate
Podrodzina	sieweczki
Rodzaj	Eupoda
Gatunek	sieweczka długonoga
Synonimy
	Charadrius asiaticus Pallas, 1773; Anarhynchus asiaticus (Pallas 1773);
	Charadrius asiaticus Pallas, 1773; Anarhynchus asiaticus (Pallas 1773);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Jajo z kolekcji muzealnej

Sieweczka długonoga (Eupoda asiatica)^[3] – gatunek wędrownego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae).

Systematyka

Gatunek ten opisał naukowo Peter Simon Pallas w 1773 roku w 2. tomie książki Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, nadając mu nazwę Charadrius asiaticus. Jako miejsce typowe autor wskazał słone jeziora w południowej części tatarskich stepów na zachodzie Imperium Rosyjskiego^[4]^[5]. W 2022 roku gatunek przeniesiono do wyodrębnionego z Charadrius rodzaju Eupoda^[3]^[6].

Takson ten niekiedy łączono w jeden gatunek z sieweczką stepową (E. veredus)^[5]. Nie wyróżnia się podgatunków^[5]^[7].

Zasięg występowania

Sieweczka długonoga gniazduje w Azji Środkowej od wybrzeży Morza Kaspijskiego po północno-zachodnie Chiny, zimuje we wschodniej i południowej Afryce, zalatuje m.in. do Europy^[2]^[8]. W Polsce zaobserwowana po raz pierwszy w 2017 roku^[9].

Morfologia

Samiec w szacie godowej z rdzawą półobrożą, białym gardłem i czołem, brązową czapeczką i paskiem ocznym^[8]. U samicy w szacie godowej obroża szara o rdzawym zabarwieniu^[8]. Brzuch u obu płci biały, grzbiet brązowy. Szata spoczynkowa podobna do szaty godowej samicy^[8]. Młode są jasno łuskowane na grzbiecie^[8]. Podobna do sieweczki pustynnej i syberyjskiej.

Długość: 18–20 cm; masa ciała 60–91 g; rozpiętość skrzydeł 55–61 cm^[5].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sieweczkę długonogą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2016 roku, mieści się w przedziale 40–55 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy^[2].

Zobacz też

ptaki Polski

Przypisy

↑ D. Lepage: sieweczka długonoga Charadrius asiaticus. [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [on-line]. [dostęp 2022-10-15]. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c BirdLife International, Charadrius asiaticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2022-1 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 - sieweczki (wersja: 2022-09-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-09].
↑ P.S.P.S. Pallas P.S.P.S., Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, t. 2 cz. 2, 1773, s. 715 (łac. • niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d Wiersma, P., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Caspian Plover (Charadrius asiaticus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
↑ David Černý, Rossy Natale. Comprehensive taxon sampling and vetted fossils help clarify the time tree of shorebirds (Aves, Charadriiformes). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 177. DOI: 10.1016/j.ympev.2022.107620. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Buttonquail, thick-knees, sheathbills, plovers, oystercatchers, stilts, painted-snipes, jacanas, Plains-wanderer, seedsnipes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e LarsL. Jonsson LarsL., Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego, 2006, ISBN 83-7319-927-6 .
↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 34. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2017. „Ornis Polonica”. 59, s. 119–153, 2018.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[avibase-1] D. Lepage: sieweczka długonoga Charadrius asiaticus. [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [on-line]. [dostęp 2022-10-15]. (pol. • ang.).

[iucn-2] BirdLife International, Charadrius asiaticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2022-1 [dostęp 2022-10-09] (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 - sieweczki (wersja: 2022-09-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-09].

[oryg-4] P.S.P.S. Pallas P.S.P.S., Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, t. 2 cz. 2, 1773, s. 715 (łac. • niem.).

[hbwa-5] Wiersma, P., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Caspian Plover (Charadrius asiaticus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].

[cerny-6] David Černý, Rossy Natale. Comprehensive taxon sampling and vetted fossils help clarify the time tree of shorebirds (Aves, Charadriiformes). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 177. DOI: 10.1016/j.ympev.2022.107620. (ang.).

[ioc-7] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Buttonquail, thick-knees, sheathbills, plovers, oystercatchers, stilts, painted-snipes, jacanas, Plains-wanderer, seedsnipes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-22]. (ang.).

[:0-8] LarsL. Jonsson LarsL., Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego, 2006, ISBN 83-7319-927-6 .

[kf2017-9] Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 34. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2017. „Ornis Polonica”. 59, s. 119–153, 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne