Siewierz (gmina w województwie stalinogrodzkim)
gmina wiejska | |||
1919-1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1919–39: kieleckie (II RP) | ||
Powiat | 1919-26: będziński | ||
Siedziba | |||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Portal Polska |
Siewierz – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1890–1954 w guberni piotrkowskiej i województwach kieleckim, śląskim, katowickim i stalinogrodzkim (dzisiejsze woj. śląskie). Siedzibą władz gminy była osada miejska Siewierz.
Do 19 maja?/ 31 maja 1870 Siewierz był miastem i stanowił odrębną gminę miejską; po odebraniu praw miejskich Siewierzowi i przekształceniu go w osadę, został włączony do gminy Sulików[3] (powiat będziński, gubernia piotrkowska)[4]. W 1890 roku z gminy Sulików wyodrębniono nową gminę Siewierz obejmującą samą osadę miejską Siewierz (z Chmielowskimi[5])[6].
Na początku okresu międzywojennego gmina Siewierz należała do powiatu będzińskiego w woj. kieleckim; składała się nadal z samego Siewierza i liczyła w 1921 roku 2385 mieszkańców[2]. 1 stycznia 1927 gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu zawierciańskiego w tymże województwie[7]. 1 kwietnia 1928 do gminy Siewierz przyłączono z gminy Mierzęcice wsie Piwoń, Gołuchowice (wraz z leśnictwem), Kuźnica Sulikowska i Kuźnica Świętojańska oraz folwarki Sulików i Łysa Góra, po czym gmina Siewierz przestała być gminą jednoosadową[8].
Po wojnie gmina przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 18 sierpnia 1945 roku została wraz z całym powiatem zawierciańskim przyłączona do woj. śląskiego[9]. 1 lipca 1952 gmina składała się z 6 gromad: Chmielowskie, Gołuchowice, Kuźnica Sulikowska, Kuźnica Świętojańska, Piwoń i Siewierz[10]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11], po czym Siewierz stał się gromadą. 1 stycznia 1958 Siewierz otrzymał prawa osiedla[12], a 18 lipca 1962 odzyskał praw miejskie[13].
Po reaktywowaniu gmin 1 stycznia 1973 roku powstała obecna gmina Siewierz o zupełnie innych granicach[14][15].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom III - Województwo Kieleckie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
- ↑ Przemianowaną w 1915 na gminę Mierzęcice
- ↑ Postanowienie z 23 stycznia (4 lutego) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 77)
- ↑ Gmina Siewierz na mapach WIG
- ↑ Historia Siewierza. [dostęp 2010-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-18)].
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 125, poz. 727
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 41, poz. 405
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1957 r. nr 57, poz. 279
- ↑ Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ PRL, Mapa administracyjna, PPWK, Warszawa 1975
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).