Siewka złotawa

Siewka złotawa
Pluvialis fulva[1]
(J.F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Szata godowa
Ilustracja
Szata spoczynkowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

siewkowce

Rodzina

sieweczkowate

Podrodzina

siewki

Rodzaj

Pluvialis

Gatunek

siewka złotawa

Synonimy
  • Charadrius fulvus J.F. Gmelin, 1789[2]
  • Pluvialis dominica fulva (J.F. Gmelin, 1789)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     okres lęgowy

     przeloty

     zimowiska

     zalatuje, sezonowość występowania niepewna

Siewka złotawa[4], siewka azjatycka (Pluvialis fulva) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae).

Systematyka

Jest to gatunek monotypowy[2][5]. Niegdyś uważano, że siewka złotawa i bardzo podobna do niej siewka szarapodgatunkami tego samego gatunku Pluvialis dominica. Badania prowadzone od 1983 roku na zachodniej Alasce, która jest obszarem ich współwystępowania, wykazały jednak, że ptaki z obu podgatunków różnią się wielkością i upierzeniem, głosem godowym, zakładają gniazda w innych miejscach, a przede wszystkim w ogóle nie krzyżują się między sobą. Uznano to za wystarczające przesłanki, aby wydzielić dwa gatunki: siewkę szarą (Pluvialis dominica) i siewkę złotawą (Pluvialis fulva).

Zasięg występowania

Zamieszkuje północną i północno-wschodnią Syberię (od półwyspu Jamał po Czukotkę) oraz zachodnią Alaskę. Zimuje w pasie od wschodniej Afryki przez południową Azję po Indonezję, Australię, Nową Zelandię i Oceanię. Niewielka ich liczba zimuje w Kalifornii[2].

Sporadycznie widywana w Polsce (do 2017 roku stwierdzono ją 8 razy[6]).

Morfologia

Wygląd
Samiec w szacie godowej ma wierzch ciała ciemny, gęsto pokryty żółtymi plamkami. Spód ciała czarny, poza pokrywami podogonowymi, które są białe. Czoło, boki głowy i szyi również białe, oddzielają złoto-czarny wierzch ciała od czarnej plamy na spodzie. Dziób i nogi ciemne. Samica podobna, lecz na czarnej plamie na spodzie ciała znajdują się białe plamki. Osobniki młodociane i dorosłe w szacie spoczynkowej mają jasny spód ciała z ciemnymi plamkami na piersi i szyi. Od siewki szarej różni się smuklejszą sylwetką i dłuższymi nogami.
Wymiary średnie[2]
długość ciała 23–26 cm
rozpiętość skrzydeł 60–72 cm
masa ciała 100–192 g

Ekologia i zachowanie

Jaja z kolekcji muzealnej
Biotop
Suche obszary tundry i lasotundry. W sezonie rozrodczym unika wybrzeża. Zimuje na brzegach mórz, łąkach, słonych bagnach i błotach.
Gniazdo
Na ziemi.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu 4 jaja.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres około 26 dni przez obydwoje rodziców.
Pożywienie
Bezkręgowce (owady, mięczaki, robaki, skorupiaki i pająki) uzupełniane przez jagody, sporadycznie nasiona i liście[2].

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje siewkę złotawą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2006 roku, mieści się w przedziale 190–250 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Pluvialis fulva, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c d e Wiersma, P: Pacific Golden Plover (Pluvialis fulva). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 1996. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-24)].
  3. a b Pluvialis fulva, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pluvialinae MacGillivray, 1852 – siewki (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-21].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Buttonquail, thick-knees, sheathbills, plovers, oystercatchers, stilts, painted-snipes, jacanas, Plains-wanderer, seedsnipes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
  6. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 34. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2017. „Ornis Polonica”. 59, s. 119–153, 2018. 
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Pluvialis fulva 2 - Laem Pak Bia.jpg
Autor: JJ Harrison (https://tiny.jjharrison.com.au/t/3CuTyj5LtxrKUxYI), Licencja: CC BY-SA 3.0
Pacific Golden Plover (Pluvialis fulva), Laem Pak Bia, Petchaburi, Thailand
PluvialisFulvaIUCNver2018 2.png
Autor: SanoAK: Alexander Kürthy, Licencja: CC BY-SA 4.0
Distribution map of Pacific Golden Plover Pluvialis fulva according to IUCN version 2018.2
Legend: Extant, breeding (#00FF00), Extant, passage (#00FFFF), Extant, non-breeding (#007FFF), Extant & Vagrant (seasonality uncertain) (#FF00FF)
Pluvialis fulvaUSFWS003413A.jpg
Pacific Golden-Plover, Pluvialis fulva,
Pluvialis fulva MHNT.ZOO.2010.11.147.4.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Eggs of Pacific golden plover Two specimens of the same spawn ; collection of Jacques Perrin de Brichambaut.