Siewnica
| Pluvialis squatarola[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
.jpg) © Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0 Siewnica w szacie godowej | |||
 Siewnica w szacie spoczynkowej | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | siewnica | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 lęgowy przeloty zimowiska | |||
Siewnica[4] (Pluvialis squatarola) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), zamieszkujący tundrę Eurazji, Ameryki Północnej od Półwyspu Melville’a do Ziemi Baffina. Zimuje na wybrzeżach obu Ameryk, zachodniej i południowej Europy, Afryki, południowej części Azji oraz Indonezji i Australii. W Polsce licznie spotykana na wybrzeżu podczas przelotów. W głębi kraju rzadsza, lecz również pojawia się regularnie.
Podgatunki i zasięg występowania
Zwykle wyróżnia się trzy podgatunki P. squatarola[2][5]:
- P. s. squatarola – od północno-wschodniego krańca Europy na wschód przez północną Azję (bez Wyspy Wrangla) do wybrzeży Półwyspu Czukockiego i Niziny Anadyrskiej, zachodnia i północna Alaska. Zimuje na wybrzeżach zachodniej i południowej Europy, południowej Afryki, południowej Azji, Indonezji i Australii, rzadko Nowej Zelandii.
- P. s. tomkovichi – Wyspa Wrangla. Zimuje prawdopodobnie na wybrzeżach wschodniej Azji i dalej na południe.
- P. s. cynosurae – północne wybrzeża Kanady i Archipelag Arktyczny. Zimuje wzdłuż wybrzeży Ameryki Północnej i Południowej.
Morfologia
- Cechy gatunku
- W szacie godowej samiec ma wierzch ciała pokryty czarno-białym deseniem. Boki głowy, przód szyi, pierś i spód czarny. Pokrywy podogonowe, boki szyi i okolice pokryw usznych białe. Dziób i nogi czarne. Samica w szacie godowej bardzo podobna do samca, lecz na spodzie ciała kolor czarny pokryty jest białymi plamkami. W szacie spoczynkowej obie płci oraz osobniki młodociane są brudnobiałe z ciemnymi plamkami, większymi i gęstszymi na wierzchu ciała. W locie widoczne czarne podbarkówki.
- Wymiary średnie[2]
- długość ciała ok. 27–31 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 71–83 cm
masa ciała ok. 165–395 g
Ekologia i zachowanie
- Biotop
- W okresie lęgowym tundra, poza nim brzegi wód, zazwyczaj słonych.
- Gniazdo
- Płytkie zagłębienie w ziemi.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju–czerwcu 4 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 26–27 dni przez obydwoje rodziców.
- Pożywienie
- Bezkręgowce, głównie owady, sporadycznie uzupełniane przez nasiona traw i jagody.
Status i ochrona
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje siewnicę za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 738–935 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Pluvialis squatarola, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c Wiersma, P., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Grey Plover (Pluvialis squatarola). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-10-22].
- ↑ a b Pluvialis squatarola, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pluvialinae MacGillivray, 1852 - siewki (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-20].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Buttonquail, thick-knees, sheathbills, plovers, oystercatchers, stilts, painted-snipes, jacanas, Plains-wanderer, seedsnipes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-20]. (ang.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Pluvialis squatarola (Siewnica). W: M. Gromadzki (red.): Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. T. 8: Ptaki (część II). Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 43–46. ISBN 83-86564-43-1.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Alan Vernon, Licencja: CC BY 2.0
Black-Bellied Plover (Pluvialis squatarola) on the beach near Mendocino, California. Wary and quick to give alarm calls, the Black-bellied Plover functions worldwide as a sentinel for mixed groups of shorebirds. These qualities allowed it to resist market hunters, and it remained common when populations of other species of similar size were devastated.
Reference <a href="http://www.allaboutbirds.org/guide/Black-bellied_Plover/lifehistory" rel="nofollow">www.allaboutbirds.org/guide/Black-bellied_Plover/lifehistory</a>Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Egg of Grey Plover. Collection of Jacques Perrin de Brichambaut.
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0
Grey Plover at Sanibel Island in Lee County, Florida, U.S.A.
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of Grey plover.