Sigebert II
król Franków salickich (Burgundia i Austrazja) | |
Okres | 613 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | ok. 600 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Sigebert II (Zygbert II, ur. ok. 600, zm. 613) – dzielnicowy król Franków, najstarszy z czterech synów Teuderyka II.
Po śmierci ojca w 613 roku objął tron w Burgundii i Metzu (Austrazja) z inicjatywy swojej prababki Brunhildy, która aby utrzymać całość państwa burgundzko-austrazyjskiego odsunęła od tronu pozostałych braci Sigeberta II. Plany Brunhildy pokrzyżował Chlotar II, który pokonał jej wojska w bitwie pod Chalons-sur-Aisne. Po klęsce, Brunhilda wraz z prawnukami uciekła do Orbe, jednakże wskutek zdrady dostała się do niewoli i została wydana Chlotarowi II, który zabił natychmiast Siegeberta II oraz jego brata Corbusa. Trzeci z braci – Meroweusz, który był chrzestnym synem Chlotara II, został umieszczony w klasztorze, zaś czwarty – Childebert – zdołał uciec konno, lecz później zaginął. Brunhilda po pokazowym procesie została skazana na śmierć, a Chlotar II po jej pokonaniu ponownie zjednoczył całe królestwo Franków.
Bibliografia
- Gustav Faber – Merowingowie i Karolingowie, PIW, Warszawa 1994
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Trémissis de Sigebert II frappé à Viviers en Ardèche (639-657). BNF, monnaies, médailles et antiques. Avers : Buste au diadème perlé à droite. Revers : VI VA de part et d'autre de la croix, dans un grènetis.