Sigismondo Chigi

Sigismondo Chigi
Kardynał diakon
Ilustracja
Kraj działaniaPaństwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia19 sierpnia 1649
Siena
Data i miejsce śmierci30 kwietnia 1678
Rzym
Wielki przeor Rzymu
Okres sprawowania1658–30 kwietnia 1678
Legat apostolski w Ferrarze
Okres sprawowania17 kwietnia 1673–23 marca 1676
WyznanieRzymskokatolickie
InkardynacjaOSIoHieros
Kreacja kardynalska12 grudnia 1667
Klemens IX
Kościół tytularnyS. Maria in Domnica (30 stycznia 1668)
San Giorgio in Velabro (19 maja 1670)

Sigismondo Chigi (ur. 19 sierpnia 1649, zm. 30 kwietnia 1678)[1] – włoski kardynał, bratanek papieża Aleksandra VII (1655–1667) i kuzyn kardynała Flavio Chigi (1631–1693)[2].

Życiorys

Miał niespełna sześć lat, gdy jego wuj, kardynał Fabio Chigi, został papieżem Aleksandrem VII. Przeznaczony do stanu duchownego, małoletni Sigismondo został przypisany do zakonu rycerskiego joannitów i od razu mianowany wielkim przeorem tego zakonu w Rzymie (1658). Funkcję tę sprawował aż do śmierci[2][3].

W 1667 zmarł Aleksander VII i jego następcą został Klemens IX (1667–1669), którego Aleksander VII uczynił sekretarzem stanu oraz kardynałem. Chcąc wyrazić swą wdzięczność wobec poprzednika, w ramach tzw. gestu rendere il cappello[1], na swym pierwszym konsystorzu 12 grudnia 1667 mianował 18-letniego Sigismondo kardynałem diakonem, udzielając mu przy okazji dyspens z powodu młodego wieku, braku nawet niższych święceń oraz obecności jego kuzyna Flavio w Kolegium Kardynalskim[2]. 30 stycznia 1668 otrzymał on jako tytularną diakonię kościół S. Maria in Domnica, który 19 maja 1670 wymienił na San Giorgio in Velabro[2]. W 1668 został członkiem Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego, a w 1670 dodatkowo członkiem Kongregacji ds. Wód Doliny Chiana, Kongregacji Konsystorialnej, Kongregacji Indeksu, Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii oraz Kongregacji ds. Obrzędów[4]. Uczestniczył w Konklawe 1669–1670 i konklawe 1676[2]. W latach 1673–1676 był legatem (namiestnikiem) apostolskim w Ferrarze[2].

Sigismondo Chigi zmarł w swoim rzymskim pałacu w wieku zaledwie 28 lat[2].

Przypisy

  1. a b Alphonsus Ciacconius, Augustinus Oldoinus: Vitae et res gestae Pontificum Romanorum et S.R.E. Cardinalium. Rzym: 1677, s. kol. 787.
  2. a b c d e f g Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church (ang.). [dostęp 2013-06-28].
  3. Gran Priorato di Roma (wł.). [dostęp 2013-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)].
  4. Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus congregationum, tribunalium et Collegiorum urbis 1629-1714. Rzym - Fryburg Bryzgowijski - Wiedeń: Herder, 1991. ISBN 978-3451216534.

Media użyte na tej stronie

Chigi Sigimondo.jpg
Portrait of Cardinal Sigismondo Chigi