Sigma

Sigma (stgr. σῖγμα, nwgr. σίγμα, pisana Σ, σ lub ς) – osiemnasta litera współczesnego alfabetu greckiego, przy czym „Σ” to majuskuła, „σ’ to minuskuła stosowana na początku lub w środku wyrazu, „ς” zaś na jego końcu. W dawnym greckim systemie liczbowym używano jej również do oznaczania liczby 200. Zwłaszcza w starych tekstach występują alternatywne formy „Ϲ, ϲ, Ͻ, ͻ”.

Użycie jako symbolu

Σ

• Sumowanie np. ${\displaystyle \sum _{i=1}^{7}i}$ oznacza ${\displaystyle 1+2+3+4+5+6+7}$ (sumowanie wartości wyrażenia dla każdego ${\displaystyle i\in [1;7]\cap \mathbb {Z} }$)
• Σ – hiperon

σ

• Konduktywność
• Odchylenie standardowe
• Punkt kluczowy w teorii H-J
• Najmniejsze σ-ciało zawierające dany zbiór
• Przekrój czynny
• W mechanice – Naprężenie
• W chemii – typ wiązania – wiązanie czołowe σ, napięcie powierzchniowe
• W biologii molekularnej – model replikacji kolistej cząsteczki DNA, składający się z następujących faz:
  • Nacięcie jednej z nici.
  • Dobudowywanie nukleotydów Do powstałego wolnego końca 3'. Wolny koniec 5' wraz z przesuwaniem się widełek replikacyjnych oddysocjowuje.
  • Widełki replikacyjne mogą obiec genom kilka razy. W tym przypadku oprócz kolistej cząsteczki powstaje również długa cząstka "konkatamer" zawierająca kilkakrotnie powtórzony genom.
  • Do cząstki z wolnym końcem 5' może być dosyntetyzowana nić komplementarna.
• Funkcja σ
• Sylaba

Model sigma (od kształtu σ, jaki przybiera cząstka w czasie replikacji) prowadzi do szybkiego powstania ogromnej ilości cząstek potomnych. Z tego względu nie występuje on dla genomów bakterii ani organelli komórkowych. W ten sposób replikują się niektóre wirusy, np. bakteriofagi: λ, ΦX174, MB.

Kodowanie

W Unicode litera jest zakodowana:

W LaTeX-u używa się znacznika:

Zobacz też

• esz (Ʃ ʃ)
• lista jednoliterowych skrótów i symboli

Przypisy