Sikorzyno
Artykuł | 54°11′23″N 18°1′26″E |
- błąd | 38 m |
WD | 54°11'22.9"N, 18°1'26.0"E, 54°11'34.98"N, 18°1'52.79"E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 0 m |
| ||||
| ||||
Dwór – widok od zachodu | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | kartuski | |||
Gmina | Stężyca | |||
Liczba ludności (2014) | 537 | |||
Strefa numeracyjna | 58 | |||
Kod pocztowy | 83-316[1] | |||
Tablice rejestracyjne | GKA | |||
SIMC | 0174071 | |||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||||
![]() |
Sikorzyno (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Sëkòrzëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca, na Kaszubach, na południowym obrzeżu Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.
Sikorzyno 31 grudnia 2014 r. miało 537 stałych mieszkańców, z których 419 osób mieszkało w głównej części wsi[2]. Sikorzyno ma także 2 kolonie będące jego częściami: Nowa Sikorska Huta i Stara Sikorska Huta.
Wieś jest siedzibą sołectwa Sikorzyno, w którego skład wchodzą również Nowa Sikorska Huta i Stara Sikorska Huta.
Przed dostosowaniem linii kolejowej Kościerzyna-Somonino do warunków magistrali węglowej Sikorzyno znajdowało się na starym odcinku (Kościerzyna-Gołubie) tej linii.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0173976 | Nowa Sikorska Huta | kolonia |
0174119 | Stara Sikorska Huta | kolonia |
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski z k. XVIII, XIX w., nr rej. 1135 z 13.07.1995: dwór Wybickich i park.
Zobacz też
- Sikorzyn
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1152 [dostęp 2020-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie. 2020-09-30. s. 45. [dostęp 2017-02-19].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu kartuskiego, Polska
Autor:
Mapa gminy Stężyca, Polska
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID
Herb gminy Stężyca (powiat kartuski, województwo pomorskie).
Opis herbu zgodnie ze statutem gminy Stężyca: Herb Gminy stanowią dwie złote litery „S”, w tym jedna w koronie, oddzielone poziomo błękitnym pasem. Litera „S” w koronie umieszczona jest na purpurowym tle u góry tarczy, zaś litera „S” bez korony – na tle zielonym u dołu tarczy. Herb nawiązuje do faktu, że Stężyca obecnie składa się z dwóch wsi tj. Stężycy Królewskiej, stąd litera „S” z koroną na czerwonym tle ( królewskiej purpurze ) oraz Stężycy Szlacheckiej przedstawionej jako litera „S” na zielonym tle (symbol dużej ilości lasów), rozdzielonymi rzeką Radunią, którą symbolizuje błękitny pasek pomiędzy polami tarczy.
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia przedstawia zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID