Silent Hunter

Silent Hunter
Producent

Aeon Electronic Entertainment

Wydawca

Strategic Simulations, Inc.

Seria gier

Silent Hunter

Projektant

William T. Becker[1]

Data wydania

luty 1996[2]

Gatunek

symulator okrętu podwodnego

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

DOS

Nośniki

CD (1)

Wymagania

procesor 486 66 MHz, 8 MB RAM, karta graficzna 1 MB

Kontrolery

klawiatura, mysz

Silent Hunterkomputerowy symulator okrętu podwodnego w realiach II wojny światowej na Pacyfiku, wyprodukowany przez Aeon Electronic Entertainment i wydany w 1996 przez Strategic Simulations, Inc. Gracz steruje w nim okrętami podwodnymi należącymi do United States Navy.

Rozgrywka

W grze Silent Hunter gracz dowodzi załogą amerykańskiego okrętu podwodnego. Celem jest patrolowanie wyznaczonego w danej misji fragmentu wód Pacyfiku, zniszczenie kluczowych jednostek ewentualnego konwoju japońskiego i powrót do bazy. Jednak okręty wroga w chwili zlokalizowania pozycji gracza reagują natychmiastowo – próbują wytropić jego okręt podwodny i go unieszkodliwić[3]. Ponadto z pomocą japońskiej marynarce mogą przybyć myśliwce i bombowce, które załoga kierowanego przez gracza okrętu potrafi jednak zniszczyć za pomocą okrętowych działek przeciwlotniczych[3].

Okrętem podwodnym steruje się poprzez wydawanie rozkazów załodze z pomostu bojowego lub pokoju kontrolnego[4]. Do namierzania pozycji wroga służą peryskopy i radary, zaś sterować okrętem można przez systemy kontrolne lub za pomocą mapy morskiej[3]. Możliwe jest dokładne ustalanie między innymi prędkości, siły i kierunku wystrzału torped[4].

Dostępne jest kilka trybów gry jednoosobowej. W trybie kariery gracz rozpoczyna rozgrywkę z okrętem typu S, zaś w miarę postępów może dowodzić nowocześniejszymi okrętami typu Porpoise, Narwhal, Tambor, Gato, Tench i Balao[3]. W trybie scenariusza dostępne są misje historyczne, natomiast generator misji pozwala stworzyć własny scenariusz poprzez ustawienie jego daty, czasu, ilości okrętów wroga, wyposażenie własnego okrętu podwodnego oraz czynniki pogodowe[4].

Silent Hunter był wzorowany na symulatorach Silent Service, Silent Service II i Aces of the Deep[3][4][5][6]. Z tej ostatniej produkcji zapożyczono między innymi ekrany opcji[6] i widok z mapy[3].

Gra ma wysoki poziom realizmu[7] – przykładowo na tor lotu pocisków i widoczność przez przyrządy mają wpływ warunki pogodowe[3]. Możliwe jest ustawienie stopnia realizmu poprzez włączenie lub wyłączenie ułatwień, takich jak szybkie ładowanie torped i widok niezależny od pogody[3][5].

Oprawa audiowizualna

Silent Hunter obsługuje dwuwymiarową grafikę SVGA[4][7]. Umożliwia ona wyświetlanie zmiennych warunków pogodowych[5]. Ruch i eksplozje okrętów symulują bitmapy[7]. Oprócz wód generowane są także szczegółowo odwzorowane miasta portowe[5].

Oprawa dźwiękowa odwzorowuje warunki istniejące na prawdziwych łodziach podwodnych: fale dźwiękowe wydawane przez sonar zmieniają swe natężenie wraz z odległością od wroga[5], zaś okręt po otrzymaniu obrażeń wydaje stosowny do ich rodzaju dźwięk[3]. Członkowie załogi okrętu podwodnego dokładnie powtarzają treść rozkazu wydanego przez gracza[3][5].

Odbiór gry

 
Recenzje
PublikacjaOcena
Game RevolutionC+[7]
GameSpot8.3/10[5]
PC Zone9/10[6]
Computer Games Magazine4.5/5 gwiazdek[4]
Subsim84%[3]
Oceny z agregatorów
AgregatorOcena
GameRankings

81% (z 3 recenzji)[8]

Gra została pozytywnie oceniona przez krytykę. Chwalono realizm oraz możliwość zmiany jego poziomu[3][5], a także oprawę audiowizualną[3][4][5][6].

Krytykowano natomiast brak interakcji z marynarzami[7][6], a także poczucie wyobcowania gracza w starciach z wrogimi okrętami i powolne tempo gry[4][7].

Edycje

W 1997 została wydana nowa edycja gry, zwana Silent Hunter Commander's Edition. Zawierała ona poprawki, modyfikacje graficzne oraz dodatkowe misje[9]. W grze znalazł się także edytor misji[3] i wywiad z byłym dowódcą okrętu USS "Skate", Williamem Grunerem[4][7].

Przypisy

  1. Seria Silent Hunter - seria gier. Gry-Online. [dostęp 2014-03-17].
  2. Silent Hunter for PC - GameSpot (ang.). [dostęp 2010-07-25].
  3. a b c d e f g h i j k l m n Silent Hunter (ang.). Subsim, 1996. [dostęp 2010-10-02].
  4. a b c d e f g h i Alan Fusco: Silent Hunter Review (ang.). Computer Games Magazine, [w:] Wayback Machine, 1996. [dostęp 2010-09-02 (wersja archiwalna z 2003-11-03)].zły zapis daty dostępu
  5. a b c d e f g h i Kevin Mical: Silent Hunter Review for PC (ang.). GameSpot, 1996-30-05. [dostęp 2010-10-02].
  6. a b c d e Duncan McDonald. PC Review: Silent Hunter Review. „PC Zone UK”, sierpień 2001. 
  7. a b c d e f g Jason Carnevale: Silent Hunter Review for the PC (ang.). Game Revolution, 2004-06-05. [dostęp 2010-10-02].
  8. Silent Hunter for PC (ang.). GameRankings. [dostęp 2010-10-09].
  9. Silent Hunter Commander's Edition (ang.). Moby Games. [dostęp 2010-09-21].

Media użyte na tej stronie

4.5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
4.5/5 stars used for ratings on en.wikipedia