Silikony

Struktura silikonu
(R = grupa alkilowa lub arylowa)

Poli(dimetylosiloksan)

Silikony^[a] – syntetyczne polimery krzemoorganiczne o strukturze siloksanów, w których wszystkie atomy krzemu połączone są z grupami alkilowymi (najczęściej metylowymi lub etylowymi) lub arylowymi (najczęściej fenylowymi). W zależności od warunków produkcji otrzymuje się je w postaci olejów lub żywic silikonowych, a także elastomerów. Silikony mają większą odporność chemiczną i termiczną od siloksanów, w których atomy krzemu połączone są z atomami wodoru^[1].

Właściwości

• niepalność
• odporność termiczna i chemiczna
• odporność na promieniowanie ultrafioletowe
• dobra elektroizolacyjność i smarność

Zastosowanie

• oleje i smary lub ich składniki
• składniki żywic
• do produkcji lakierów i kauczuków
• w budownictwie jako materiały uszczelniające (szczeliwa silikonowe) i łączące (silikony strukturalne)
• w medycynie, między innymi do produkcji opatrunków i implantów piersi, do produkcji soczewek kontaktowych (soczewki silikonowo-hydrożelowe), cewników
• we włókiennictwie do preparacji włókien poliestrowych
• w kosmetyce jako składniki szamponów, odżywek (pełnią funkcje nabłyszczającą, chroniącą włosy). Stosuje się je również w podkładach do twarzy.
• w przemyśle jako podstawowy surowiec do budowy form silikonowych

Zobacz też

• silany

Uwagi

Przypisy