Silvio Marzolini
 | |||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||
| Wzrost | 183 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | lewy obrońca | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Silvio Marzolini (ur. 4 października 1940 w Buenos Aires, zm. 17 lipca 2020 tamże[1]) – piłkarz argentyński grający na pozycji lewego obrońcy, później trener piłkarski.
Urodzony w Buenos Aires Marzolini pierwsze kroki stawiał w 1955 roku w klubie Ferro Carril Oeste. Razem z nim w tym samym klubie zaczynał Antonio Roma. W skład pierwszego zespołu wszedł w 1958 roku, ale w pierwszej lidze zawodowej zadebiutował dopiero 31 maja 1959 roku w meczu przeciwko Boca Juniors. Rok później, razem z Antonio Romą, przeniósł się do Boca Juniors, z którym w 1962 roku zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Argentyny.
Jako gracz klubu Boca Juniors był w kadrze reprezentacji podczas finałów mistrzostw świata w 1962 roku, gdzie Argentyna odpadła w fazie grupowej. Marzolini zagrał we wszystkich trzech meczach - z Bułgarią, Anglią i Węgrami.
Razem z Boca Juniors Marzolini dotarł do finału turnieju Copa Libertadores 1963, gdzie jego zespół przegrał w finale ze słynnym Santosem FC, w którym grał król futbolu Pelé. Po zdobyciu mistrzostwa Argentyny w 1964 roku dotarł do półfinału Copa Libertadores 1965, gdzie Boca Juniors przegrał z broniącym tytułu klubem CA Independiente. W tym samym roku było trzecie mistrzostwo kraju, przez co rok później Marzolini razem z Boca Juniors dotarł do fazy półfinałowej Copa Libertadores 1966.
Wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1966 roku, gdzie Argentyna dotarła do ćwierćfinału. Marzolini zagrał we wszystkich czterech meczach - z Hiszpanią, Niemcami, Szwajcarią i Anglią. Podczas finałów nie przegrał ani jednego pojedynku z napastnikami rywali[2].
Wziął udział w turnieju Copa América 1967, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Marzolini zagrał we wszystkich pięciu meczach - z Paragwajem, Boliwią, Wenezuelą (zdobył bramkę), Chile i Urugwajem.
Mazrolini zagrał we wszystkich czterech meczach (z Peru i Boliwią) w nieudanych dla Argentyny eliminacjach do finałów mistrzostw świata w 1970 roku.
Po raz czwarty Mazrzolini został mistrzem Argentyny w 1969 roku - tym razem w turnieju Nacional. Razem z Boca Juniors dotarł do ćwierćfinału Copa Libertadores 1970 oraz w tym samym roku kolejny raz zwyciężył w turnieju Nacional. Piąte mistrzostwo Argentyny pozwoliło na start w Copa Libertadores 1971 - był to jednak w karierze Marzoliniego najsłabszy występ w Pucharze Wyzwolicieli, gdyż Boca Juniors odpadł już w fazie grupowej.
W 1972 roku Marzolini, po rozegraniu w barwach Boca 366 meczów, przeszedł do klubu Racing Club de Avellaneda, w którym zakończył karierę piłkarską[2]. Wkrótce potem został trenerem. W latach 1975-1976 kierował drużyną CA All Boys. Później zajął się drużyną Boca Juniors, z którą w 1981 roku zdobył mistrzostwo Argentyny. W 1995 roku ponownie trenował drużynę Boca Juniors, a w latach 1998-2008 opiekował się zespołem CA Banfield.
Marzolini powszechnie uważany jest za jednego z najlepszych lewych obrońców w historii futbolu argentyńskiego, a wielu uważa, że był na tej pozycji najlepszy. As Boca Juniors wyróżniał się jednocześnie elegancją i szybkością. Wobec dryblerów przeciwnika, grających na jego stronie boiska, stosował prosty i skuteczny sposób - starał się dopaść piłki przed nimi, a gdy to się nie udało, nie reagował na różne zwody, lecz używał w ostatniej chwili wślizgu. Był niemal nie do przejścia[2]. W reprezentacji Argentyny rozegrał łącznie 28 meczów.
Marzolini doznał udaru w 2019 roku i później zdiagnozowano u niej raka. Zmarł 17 lipca 2020 roku w wieku 79 lat[3].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 114
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 140-141
Przypisy
- ↑ Murió Silvio Marzolini, una leyenda del fútbol argentino (hiszp.). infobae.com. [dostęp 2020-07-17].
- ↑ a b c encyklopedia FUJI, tom 13
- ↑ Silvio Marzolini se encuentra en estado crítico por un cáncer (hiszp.). viapais.com.ar. [dostęp 2020-07-17].
Linki zewnętrzne
- Silvio Marzolini (fifa.com). fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-24)].
- Silvio Marzolini - biografia (futbolfactory). futbolfactory.futbolweb.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-20)].
- Silvio Marzolini - biografia na stronie Boca Juniors. informexeneize.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-19)].
- Wywiad z Silvio Marzolinim na BBC Mundo
- Statystyka
- BDFA
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w finałach mistrzostw świata
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Silvio Marzolini during his time playing for Argentina national football team. He played for Argentina between 1960 & 1969.