Simon Aspelin
 | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1974 | |||||||||
| Wzrost | 185 cm | |||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 1998 | |||||||||
| Zakończenie kariery | 17 lipca 2011 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 436 (17 sierpnia 1998) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 12 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 7 (3 marca 2008) | |||||||||
| Australian Open | QF (2006) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (2005, 2007–2009, 2011) | |||||||||
| Wimbledon | QF (2004, 2006, 2009) | |||||||||
| US Open | W (2007) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Simon Olof Karl Aspelin (ur. 11 maja 1974 w Saltsjöbaden) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008).
Kariera tenisowa
Praworęczny Szwed karierę zawodową rozpoczął w roku 1998, po studiach w USA (Pepperdine University w Malibu, Kalifornia).
W grze pojedynczej nie osiągnął większych sukcesów; najwyżej w rankingu singlistów był na 436. miejscu w sierpniu 1998 roku.
Aspelin przede wszystkim występował w rozgrywkach deblowych odnosząc w przeciągu swojej kariery 12 zwycięstw w turniejach rangi ATP World Tour oraz w dalszych 21 turniejach grał w finale. Jego największym sukcesem w karierze jest zwycięstwo w wielkoszlemowym US Open z 2007 roku w grze podwójnej. Wspólnie z Julianem Knowlem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. czołową parę w rankingu Boba i Mike’a Bryanów. W finale para szwedzko–austriacka pokonała debel Lukáš Dlouhý–Pavel Vízner. Ponadto Aspelin jest finalistą Tennis Masters Cup z roku 2007, gdzie grał ponownie z Julianem Knowlem. W finale przegrali z parą Mark Knowles–Daniel Nestor. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie Aspelin, tworząc duet z Thomasem Johanssonem, wywalczyli srebrny medal ponosząc porażkę w finale ze Szwajcarami, Rogerem Federerem oraz Stanislasem Wawrinką. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów szwedzki tenisista osiągnął na początku marca 2008 roku – nr 7.
W roku 2001 Aspelin zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa. Jest półfinalistą edycji z roku 2007. Wtedy to w rundzie o finał Szwedzi przegrali z USA 4:1. Łącznie w reprezentacji Szwecji rozegrał czternaście meczów – dwa przegrane pojedynki w singlu oraz sześć wygranych, a także sześć przegranych w deblu.
Dnia 17 lipca 2011 roku, po przegranym finale w Båstad, Aspelin zakończył karierę tenisową[1][2].
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra podwójna (12–21)
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 13 lutego 2000 | Marsylia | Twarda (hala) |  Johan Landsberg |  Juan Ignacio Carrasco Jairo Velasco Jr | 7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 1. | 15 lipca 2001 | Båstad | Ceglana |  Andrew Kratzmann |  Karsten Braasch Jens Knippschild | 6:7(3), 6:4, 6:7(5) |
| Finalista | 2. | 29 lipca 2001 | Kitzbühel | Ceglana | Andrew Kratzmann | Àlex Corretja Luis Lobo | 1:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lutego 2002 | Buenos Aires | Ceglana | Andrew Kratzmann | Gastón Etlis Martín Rodríguez | 6:3, 3:6, 4–10 |
| Finalista | 4. | 14 kwietnia 2002 | Estoril | Ceglana | Andrew Kratzmann | Karsten Braasch Andriej Olchowski | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 25 maja 2003 | Sankt Pölten | Ceglana |  Massimo Bertolini |  Sarkis Sarksjan Nenad Zimonjić | 6:4, 6:7(8), 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 13 lipca 2003 | Båstad | Ceglana | Massimo Bertolini | Lucas Arnold Ker Mariano Hood | 6:7(3), 6:0, 6:4 |
| Finalista | 5. | 14 września 2003 | Bukareszt | Ceglana |  Jeff Coetzee | Karsten Braasch Sarkis Sarksjan | 6:7(7), 2:6 |
| Finalista | 6. | 11 lipca 2004 | Båstad | Ceglana | Todd Perry |  Mahesh Bhupathi Jonas Björkman | 6:4, 6:7(2), 6:7(6) |
| Finalista | 7. | 18 lipca 2004 | Stuttgart | Ceglana | Todd Perry |  Jiří Novák Radek Štěpánek | 2:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 9 stycznia 2005 | Adelaide | Twarda | Todd Perry |  Xavier Malisse Olivier Rochus | 6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 9. | 16 stycznia 2005 | Auckland | Twarda | Todd Perry |  Yves Allegro Michael Kohlmann | 4:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 4. | 6 lutego 2005 | Delray Beach | Twarda | Todd Perry | Jordan Kerr Jim Thomas | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 20 lutego 2005 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Perry | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 10. | 19 czerwca 2005 | Nottingham | Trawiasta | Todd Perry |  Jonatan Erlich Andy Ram | 6:4, 3:6, 5:7 |
| Finalista | 11. | 24 lipca 2005 | Indianapolis | Twarda | Todd Perry | Paul Hanley Graydon Oliver | 2:6, 1:3 krecz |
| Finalista | 12. | 24 października 2005 | Tokio | Twarda | Todd Perry |  Satoshi Iwabuchi Takao Suzuki | 4:5(3), 4:5(13) |
| Finalista | 13. | 15 stycznia 2006 | Auckland | Twarda | Todd Perry |  Andrei Pavel Rogier Wassen | 3:6, 7:5, 4–10 |
| Zwycięzca | 6. | 29 października 2006 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Todd Perry |  Julian Knowle Jürgen Melzer | 6:1, 7:6(3) |
| Finalista | 14. | 14 stycznia 2007 | Auckland | Twarda | Chris Haggard | Jeff Coetzee Rogier Wassen | 7:6(9), 3:6, 2–10 |
| Zwycięzca | 7. | 26 maja 2007 | Pörtschach | Ceglana | Julian Knowle | Leoš Friedl David Škoch | 7:6(6), 5:7, 10–5 |
| Zwycięzca | 8. | 17 czerwca 2007 | Halle | Trawiasta | Julian Knowle |  Fabrice Santoro Nenad Zimonjić | 6:4, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 9. | 15 lipca 2007 | Båstad (2) | Ceglana | Julian Knowle | Martín García Sebastián Prieto | 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 7 września 2007 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Julian Knowle | Lukáš Dlouhý Pavel Vízner | 7:5, 6:4 |
| Finalista | 15. | 18 listopada 2007 | Tennis Masters Cup, Szanghaj | Twarda (hala) | Chris Haggard |  Mark Knowles Daniel Nestor | 2:6, 3:6 |
| Finalista | 16. | 17 sierpnia 2008 | Pekin | Twarda | Thomas Johansson | Roger Federer Stanislas Wawrinka | 3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6 |
| Finalista | 17. | 12 kwietnia 2009 | Cassablanca | Ceglana | Paul Hanley |  Łukasz Kubot Oliver Marach | 6:7(4), 6:3, 6–10 |
| Finalista | 18. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Wesley Moodie | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 11. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley |  Marcelo Melo Filip Polášek | 6:3, 6:3 |
| Finalista | 19. | 25 października 2009 | Sztokholm | Twarda (hala) | Paul Hanley | Bruno Soares Kevin Ullyett | 4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 20. | 14 lutego 2010 | Rotterdam | Twarda (hala) | Paul Hanley | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 12. | 27 lutego 2010 | Dubaj | Twarda | Paul Hanley | Lukáš Dlouhý Leander Paes | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 21. | 17 lipca 2011 | Båstad | Ceglana | Andreas Siljeström | Robert Lindstedt Horia Tecău | 3:6, 3:6 |
Przypisy
- ↑ Swedish Doubles Player Simon Aspelin to Retire (ang.). 10sballs.com. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lipca 2011)].
- ↑ Lindstedt-Tecau Retain Bastad Title; Aspelin Retires From Pro Tennis (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 2011-07-17].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Simon Aspelin Biography and Olympic Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2011-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2012)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
.svg)
Autor: Robbie Mendelson, Licencja: CC BY-SA 2.0
U.S. Open
Saturday, Sept. 4, 2010