Simon Harcourt (hrabia)
Simon Harcourt, 1. hrabia Harcourt (ur. 1714, zm. 16 września 1777[1] w Nuneham Park) – brytyjski generał, polityk i dyplomata.
Życiorys
Był synem Simona Harcourta i Elizabeth Evelyn. Po śmierci dziadka w 1727 r. odziedziczył tytuł 2. wicehrabiego Harcourt i po osiągnięciu wymaganego prawem wieku zajął miejsce w Izbie Lordów. Wykształcenie odebrał w Westminster School. W 1745 r. zebrał własny pułk i dołączył do armii stojąc na jego czele. W 1749 r. otrzymał tytuł 1. hrabiego Harcourt.
Później został guwernerem Księcia Walii (przyszły Jerzy III Hanowerski). Gdy ten został królem Jerzym III, Harcourt został specjalnym ambasadorem (1761) w Księstwie Mecklenburg-Strelitz by negocjować warunki mariażu Jerzego z księżniczką Charlottą, którą zabrał do Anglii. W latach 1768–1772 był ambasadorem w Paryżu. W roku 1772 został generałem. W tym samym roku zastąpił lorda Townshenda jako Lord namiestnik Irlandii (Lord Lieutenant of Ireland).
Lord Harcourt zrezygnował z tego stanowiska w styczniu 1777 r. i zamieszkał w Nuneham Park. Tam we wrześniu 1777 r. utonął próbując ratować swojego psa.
Od 1735 r. był żonaty z Rebeccą Le Bas. Miał z nią dwie córki i dwóch synów (George’a i Williamama, późniejszych 2. i 3. hrabiego Harcourt).
Przypisy
Bibliografia
- Horace Walpole, Memoirs of the Reign of George II (3 vols., 2nd ed., London, 1847), Memoirs of the Reign of George III (4 vols., London, 1845, 1894)
- Henry Grattan, Memoirs of the Life and Times of the Right Hon. H. Grattan (5 vols, London, 1839-1846)
- Francis Hardy, Memoirs of J Caulfield, Earl of Charlemout (2 vols., London, 1812)
- Sir John Bernard Burke, Genealogical History of Dormant and Extinct Peerages (London, 1883)
|
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
Simon Harcourt, 1st Earl Harcourt
British prime minister, 1770–82.