Simonetta Sommaruga

Simonetta Sommaruga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1960
Zug

Prezydent Szwajcarii
Okres

od 1 stycznia 2020
do 31 grudnia 2020

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Szwajcarii

Poprzednik

Ueli Maurer

Następca

Guy Parmelin

Prezydent Szwajcarii
Okres

od 1 stycznia 2015
do 31 grudnia 2015

Poprzednik

Didier Burkhalter

Następca

Johann Schneider-Ammann

Członek Szwajcarskiej Rady Federalnej
Okres

od 1 listopada 2010

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Szwajcarii

Poprzednik

Moritz Leuenberger

Simonetta Sommaruga (ur. 14 maja 1960 w Zug) – szwajcarska polityk, deputowana do Rady Narodu w latach 1999–2003 oraz do Rady Kantonów od 2003 do 2010. Członek Szwajcarskiej Rady Federalnej od 1 listopada 2010. Wiceprezydent Szwajcarii w 2014 i 2019. Prezydent Konfederacji Szwajcarskiej w 2015 i 2020.

Życiorys

Simonetta Sommaruga urodziła się w 1960 w Zug. Wychowała się w Sins w kantonie Argowia razem z dwoma braćmi i siostrą. Jej ojciec był dyrektorem w firmie Lonza AG. W 1980 zdała maturę w Gimnazjum Bethlehem w Immensee w kantonie Schwyz. Następnie od 1980 do 1983 kształciła się jako pianistka w Konserwatorium w Lucernie oraz w szkołach w Kalifornii i w Rzymie (1983–1984)[1].

Po studiach, od 1985 do 1994 koncertowała w kraju, nauczała w Konserwatorium i Seminarium kantonu Fryburg oraz pracowała jako organistka w kościele Św. Jana we Fryburgu. W latach 1980–1994 pracowała w ośrodku dla kobiet-ofiar przemocy domowej we Fryburgu. W latach 1988–1991 studiowała literaturę angielską i hiszpańską na Uniwersytecie we Fryburgu[1].

Była członkinią bądź przewodniczyła wielu organizacjom. W latach 1993–1999 była dyrektorem Fundacji na rzecz Ochrony Konsumentów w Bernie. W latach 1996–2002 była członkinią Rady Fundacji Swissaid, a od 2003 do 2008 jej przewodniczącą. Z ramienia fundacji wizytowała jej projekty rozwojowe w Czadzie (2004), Nikaragui (2005), Indiach (2006) i Nigrze (2007). W 2002 została współprzewodniczącą Forum Muzyki i Kobiet. W 2008 stanęła na czele Rady Fundacji EQUAM. W 2009 weszła w skład Fundacji „Slow Food Suisse” oraz Rady Fundacji Bärenpark Bern, a w 2010 w skład Rady Administracyjnej Concret AG[1].

W 1986 wstąpiła do Socjaldemokratycznej Partii Szwajcarii (SP). W latach 1997–2005 zasiadała w radzie miejskiej Köniz w kantonie Berno. Od 6 grudnia 1999 do 30 listopada 2003 była deputowaną do Rady Narodu z Berna. W parlamencie wchodziła w skład Komisji Ochrony Środowiska, Planowania i Energii. Od 1 grudnia 2003 do 31 października 2010 zasiadała Radzie Kantonów, wyższej izbie parlamentu, reprezentując w niej kanton Berno. W tym czasie była w niej przewodniczącą Komisji Gospodarki i Podatków, a także członkiem Komisji Ochrony Środowiska, Planowania i Energii oraz Komisji Polityki Zagranicznej[1].

22 września 2010 została wybrana przez obie izby parlamentu w skład Szwajcarskiej Rady Związkowej. Wymaganą większość głosów uzyskała w czwartej rundzie głosowania, pokonując w niej kandydata Szwajcarskiej Partii Ludowej Jean-François Rime’go (stosunkiem głosów 159 do 81). W trzeciej rundzie głosowania z rywalizacji odpadła jego partyjna koleżanka, Jacqueline Fehr. Po jej wyborze po raz pierwszy w historii większość miejsc w Szwajcarskiej Radzie Federalnej (4 z 7) obsadziły kobiety[2]. Urząd objęła 1 listopada 2010, kiedy zastąpiła Moritza Leuenbergera, który swoją rezygnację zapowiedział już w lipcu 2010[3]. Równocześnie stanęła na czele resortu sprawiedliwości i policji[4]. 3 grudnia 2014 została wybrana na urząd prezydenta Szwajcarii, który objęła 1 stycznia 2015. Jej kandydaturę poparło 181 spośród 236 deputowanych[5]. W grudniu 2018 w wyniku wyboru Ueliego Maurera na prezydenta Szwajcarii na 2019, została po raz drugi wybrana na wiceprezydenta[6].

11 grudnia 2019 głosami 186 na 200 deputowanych została wybrana na urząd prezydenta Szwajcarii, który objęła 1 stycznia 2020[7].

W listopadzie 2022 ogłosiła rezygnację z członkostwa Rady Związkowej[8].

Życie prywatne

Jest zamężna z pisarzem Lukasem Hartmannem, ma troje dzieci. Mówi w językach: niemieckim, francuskim, angielskim, hiszpańskim i włoskim[1].

Przypisy

  1. a b c d e Portrait. sommaruga.ch. [dostęp 2010-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-26)]. (fr.).
  2. Elections produce female majority in cabinet. swissinfo.ch, 22 września 2010. [dostęp 2010-09-22]. (ang.).
  3. Long-serving Swiss cabinet minister resigns. swissinfo.ch, 9 lipca 2010. [dostęp 2010-09-22]. (ang.).
  4. Federal Councillor Simonetta Sommaruga Head of the Federal Department of Justice and Police. ejpd.admin.ch. [dostęp 2010-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-09)]. (ang.).
  5. Sommaruga elected as next Swiss president. thelocal.ch, 3 grudnia 2014.
  6. Ueli Maurer sarà il presidente di un Governo ringiovanito. m.tio.ch. [dostęp 2018-12-05]. (wł.).
  7. Simonetta Sommaruga eletta presidente per il 2020. cdt.ch. [dostęp 2019-12-11].
  8. Le couple Sommaruga-Hartmann: les anticonformistes magnifiques. illustre.ch, 2 listopada 2022. [dostęp 2022-12-02].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Simonetta Sommaruga (2022).jpg
Autor: Chancellerie fédérale suisse / Stefano Spinelli, Licencja: Attribution
Portrait officiel 2022 de Simonetta Sommaruga, Conseillère fédérale.