Sinus Iridum

Sinus Iridum

Sinus Iridum (łac. Zatoka Tęcz(y)) – wylew lawy bazaltowej w północno-zachodniej części Mare Imbrium na Księżycu. Zatoka ta została odkryta w 1679 roku^[1]. Nazwa Iridum została nadana przez włoskiego astronoma Giovanniego Riccioli^[2].

Sinus Iridum znajduje się na północno-zachodnim brzegu widocznej strony Księżyca^[1]. Średnica zatoki wynosi 236 km. Jej centrum znajduje się na współrzędnych: 44,1°N, 31,5°W.

Nazwa zatoki wraz z kilkoma innymi znalazły się w płycie Imagined Oceans^[3].

Przypisy

Morza księżycowe Morza i oceany Oceanus Procellarum Mare Anguis Mare Australe Mare Cognitum Mare Crisium Mare Fecunditatis Mare Frigoris Mare Humboldtianum Mare Humorum Mare Imbrium Mare Ingenii Mare Insularum Mare Marginis Mare Moscoviense Mare Nectaris Mare Nubium Mare Orientale Mare Serenitatis Mare Smythii Mare Spumans Mare Tranquillitatis Mare Undarum Mare Vaporum Jeziora Lacus Aestatis Lacus Autumni Lacus Bonitatis Lacus Doloris Lacus Excellentiae Lacus Felicitatis Lacus Gaudii Lacus Hiemalis Lacus Lenitatis Lacus Luxuriae Lacus Mortis Lacus Oblivionis Lacus Odii Lacus Perseverantiae Lacus Solitudinis Lacus Somniorum Lacus Spei Lacus Temporis Lacus Timoris Lacus Veris Zatoki Sinus Aestuum Sinus Amoris Sinus Asperitatis Sinus Concordiae Sinus Fidei Sinus Honoris Sinus Iridum Sinus Lunicus Sinus Medii Sinus Roris Sinus Successus Bagna Palus Epidemiarum Palus Putredinis Palus Somni