Siodlarstwo

Australijski siodlarz prezentujący swoje wyroby, 1920 r.

Siodlarstworzemiosło zajmujące się wytwarzaniem, i naprawianiem siodeł.

Rzemiosła skórzane funkcjonujące w dawnej Rzeczypospolitej można podzielić na trzy grupy specjalizacji: rzemiosła zajmujące się pierwotną obróbką skóry; wytwarzające obuwie, odzież i galanterię skórzaną; oraz produkujące uprząż dla koni i osprzęt dla powozów. W latach 1550-1650 w miastach na ziemiach przemyskiej i sanockiej, czyli na południowo-wschodnich terenach Korony polskiej, najbardziej powszechnymi zawodami były: szewstwo (występujące w 39 miastach na 46 ogółem), następnie kuśnierstwo, rymarstwo i siodlarstwo.

Siodlarz

Rzemieślnik zajmujący się wyrobem siodeł to siodlarz. Nad siodlarstwem czyli sztuką wyrabiania siodeł czuwali mistrzowie cechu, którzy wprowadzali innowacje i cechy ozdobne[1].

Zabytki siodeł

Kolekcja siodeł zabytkowych w Muzeum Narodowym w Krakowie liczy niewiele ponad dwadzieścia okazów[2]. Ogólna liczba siodeł historycznych (do połowy wieku XIX) w muzeach polskich nie przekracza setki. Szczególnie dotkliwy jest brak podstawowych okazów militariów polskich z wieku XVI, a więc z okresu, kiedy kształtowały się formy narodowe.

Przypisy

  1. Żygulski Z. jun., Ze studiów nad dawną sztuką siodlarską, „Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie”, V, 1959
  2. Denisowa M. M., „Konluszennaja kazna" — paradnoje konskoje ubranstwo XVI i XVII wieka (Gosudarstwlennaja Orużejnaja Palata Moskowskowo Kremla, Moskwa 1954 —- praca zbiorowa)

Media użyte na tej stronie

StateLibQld 2 390957 Saddler William M. Jackson with his display of saddlery and leather work in the pavillion at the Stanthorpe Agricultural Show, 1920.jpg
Saddler William M. Jackson with his display of saddlery and leather work in the pavillion at the Stanthorpe Agricultural Show, 1920 William Jackson's saddlery shop is in Maryland Street. (Description supplied with photograph.).