Sit ostrokwiatowy

Sit ostrokwiatowy
	; Sit ostrokwiatowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	sitowate
Rodzaj	sit
Gatunek	sit ostrokwiatowy
	Nazwa systematyczna
	Juncus acutiflorus Ehrh. ex Hoffm.; Beitr. Naturk. (Ehrhart) vi. 82 (1791), nomen; Hoffm. Deutschl. Fl. 125 (1791), descr.

Sit ostrokwiatowy (Juncus acutiflorus Ehrh. ex Hoffm.) – gatunek rośliny z rośliny sitowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, północno-zachodniej Afryce i południowo-zachodniej Azji^[3]. W Polsce gatunek rzadko spotykany w zachodniej i północnej części kraju.

Morfologia

(c) James Lindsey at Ecology of Commanster, CC BY-SA 3.0

Kwiatostan

(c) James Lindsey at Ecology of Commanster, CC BY-SA 3.0

Pokrój

Pęd: Łodygi długości 0,3-1 m wyrastają z czołgającego się kłącza. Łodygi ulistnione na całej długości, kolankowate.
Liście: Szydlaste, o blaszkach obłych, nieco spłaszczonych, zwykle sierpowato wygiętych i przegradzanych (przegrody dobrze widoczne w stanie suchym).
Kwiatostan: Luźna, wierzchotkowata rozrzutka, licznogłówkowa. W drobnych główkach skupionych jest po kilka-kilkanaście kwiatów. Podsadka krótka.
Kwiat: Okwiat brunatny, długości 3-3,5 mm. Listki okwiatu krótsze od torebki, ostre, nierówne – wewnętrzne dłuższe, ościste i odgięte. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Owoc: Torebka jajowata, błyszcząca, czerwonobrunatna, stopniowo się zwęża w długi dzióbek, dłuższa od listków okwiatu.
Nasiona: Drobne (do 0,5 mm długości), przejrzyście czerwonobrunatne.

Biologia i ekologia

Gatunek występuje na torfowiskach niskich, na wilgotnych łąkach. Gatunek charakterystyczny łąk kaczeńcowych ze związku Calthion i zespołu Juncetum acutiflori^[4].

Zmienność

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki^[3]:

Juncus acutiflorus subsp. acutiflorus - występuje w całym zasięgu gatunku
Juncus acutiflorus subsp. rugosus (Steud.) Cout. - rośnie w Portugalii i Hiszpanii

Zagrożenia i ochrona

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006, 2016)^[5]^[6] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia VU).

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-11-01] (ang.).
↑ ^a ^b Juncus acutiflorus na eMonocot [dostęp 2013-12-03].
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia

W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
Marian Nowiński: Chwasty łąk i pastwisk. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-11-01] (ang.).

[eM-3] Juncus acutiflorus na eMonocot [dostęp 2013-12-03].

[4] WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .

[5] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[6] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne