Sitaniec
| wieś | |
 Kościół pw. św. Bartłomieja | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | 1737[1] |
| Strefa numeracyjna | 84 |
| Kod pocztowy | 22-400[2] |
| Tablice rejestracyjne | LZA |
| SIMC | 0906568 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zamość _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Zamość") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zamojskiego  | |
 50°45′03″N 23°14′33″E/50,750833 23,242500 | |
Sitaniec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zamość[3][4].
Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Czarny Potok, dopływ Łabuńki. Miejscowość graniczy z miastem Zamość. Biegną tędy drogi: krajowa nr 17 oraz wojewódzka nr 837.
Wieś stanowi sołectwo gminy Zamość[5].
Historia
Wieś z rodowodem sięgającym XIV wieku, wzmiankowana w roku 1402 w akcie rozgraniczenia z Chomęciskami. W roku 1420 dziedzicem Sitańca był Wojciech Sitański (Wojciech „Wosza” „de Sythenec” Sitański), sędzia ziemski chełmski. Ściborowie-Sitańscy (zwani także Sicieńskimi) posiadali tu dziedzictwo do lat 1583-1584, w tym bowiem okresie Stanisław i Marek Ściborowie-Sitańscy sprzedali działy wsi kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu. W 1589 roku wieś włączono do ordynacji, w której stała się siedzibą rozległego klucza dóbr[6].
W 1880 roku wieś liczyła 8 domów dworskich i 57 chłopskich z 736 mieszkańcami, w tym 31 unitami (prawosławnymi)[7]. Według spisu z roku 1921, Sitaniec – wówczas wieś w gminie Wysokie, wykazał 166 domów oraz 1147 mieszkańców, w tym 24 Żydów i 53 Ukraińców[8].
W ramach Akcji Zamość 6 grudnia 1942 roku wieś została wysiedlona. Mieszkańców przewieziono do obozu przejściowego w Zamościu, a część, to jest 370 osób wywieziono do Oświęcimia[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Kościół
Znajduje się tu kościół pw. św. Bartłomieja Apostoła, wybudowany w latach 1907–1913, ufundowany przez Maurycego Zamoyskiego oraz zabytkowa dzwonnica, która wcześniej służyła drewnianemu kościołowi, który spłonął w czasie I wojny światowej. Przy starym kościele usytuowany był cmentarz. Dziś na miejscu kościoła i cmentarza stoi klasztor sióstr klarysek oraz przykościelna plebania. Kościół jest trójnawową świątynią w stylu neoromańskim. Podczas wycofywania się z tego terenu Rosjan, w 1915 roku, kościół został poważnie uszkodzony wskutek eksplozji ładunku wybuchowego. Zniszczeniu uległy wówczas zgromadzone wewnątrz stare księgi kościelne.
Sport i oświata
W Sitańcu działa Zespół Szkół im. Dzieci Zamojszczyzny, którego dyrektorem jest Jacek Szuba. W szkole funkcjonuje klub sportowy „Gladiator”, gdzie młodzi sportowcy trenują mało znaną dyscyplinę, jaką są biegi na radioorientację sportową. Na swoim koncie zawodnicy mają udział w zawodach na szczeblu okręgowym, krajowym, jak i międzynarodowym. Klub jest też organizatorem imprez sportowych (Puchar Roztocza, Długodystansowe Mistrzostwa Polski w RS), skierowanych do grona biegaczy z kraju, jak i zagranicy.
W miejscowości działa również Koło Gospodyń wiejskich pod nazwą „Sitanianki”. Koło powstało w 1977 roku, w międzyczasie zostało przekształcone w ludowy zespół śpiewaczy. Członkowie zespołu zdobywają popularność biorąc udział w wielu uroczystościach, przeglądach i festiwalach o tematyce folklorystycznej.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-08-14].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1153 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Zamość. Urząd Gminy Zamość. [dostęp 2016-04-15].
- ↑ a b Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
- ↑ Sitaniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 626.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-08-14].
Bibliografia
- Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
Linki zewnętrzne
- Historia Sitańca - Tekst przygotowany przez Tomasza Tchórzewskiego z Sitańca (archive.org). wajszczuk.v.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Sitaniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 626.
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonia | |
| Integralne części wsi |
|
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Zamosc Commune Coat Of Arms
Autor: Wojciech Koczułap, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Sitaniec - kościół rzymskokatolicki pw. św. Bartłomieja, 1907-13 oraz cmentarz przykościelny (zabytek nr /A/357 z 27.05.1986)