Situla

Rzymska situla z II lub III wieku n.e. znaleziona na terenie Niemiec, zwana wiadrem z Hemmoor

Situla – duże naczynie używane w starożytności, wykonane przeważnie z brązu, będące odpowiednikiem dzisiejszego wiadra. Situle były spotykane również w średniowieczu.

W starożytności situle miały zwykle kształt koniczny (odwrócony ścięty stożek), jeden kabłąkowaty uchwyt, bogatą dekorację rytą i trybowaną ujętą w poziome kręgi. Produkowano je na terenie Italii i południowo-wschodniej Europy w okresie halsztackim i lateńskim. Służyły do czerpania i noszenia wody, a także były wykorzystywane w obrzędach rytualnych. Rozpowszechnione były w wielu rejonach Europy, aż po Skandynawię.

Dotarły one również na ziemie polskie – brązową situlę z żelaznym kabłąkiem pochodzenia italskiego odkryto w grobie wojownika kultury przeworskiej w Zubowicach koło Zamościa, datowanym na przełom II i I wieku p.n.e. Inny egzemplarz, datowany na około 2500 lat i pochodzący z obszaru dzisiejszych Węgier, odkryty został w Brzozowcu. Zobaczyć można go w Izbie Regionalnej w Namysłowie.

Zobacz też

  • sztuka situl

Bibliografia

  • Andrzej Kokowski, Starożytna Polska, Warszawa: Wyd. TRIO, 2005, s. 66,101, ISBN 83-7436-012-7, OCLC 69479176.
  • Encyklopedia sztuki starożytnej, praca zbiorowa, WAiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 529, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Attic Black-Figure Neck Amphora Diosphos Painter National Museum in Warsaw 142328 MNW.png
Autor: National Museum in Warsaw, Licencja: CC0
Attycka amfora szyjowa czarnofigurowa (142328 MNW), malarz Diosfosa, 500- 475 p. Chr., Strona A: Peleus oddający Achillesa na wychowanie Chironowi, obok pies; strona B: Hermes z kaduceuszem, Maia i baran; postaciom towarzyszą inskrypcje. Warszawa
Hemmoorer Eimer.jpg
Autor: Photographed by User:Bullenwächter, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Late roman brass bucket so called Hemmoorer Eimer from Warstade, Germany 2nd/3rd century