Siwa Przełęcz (Tatry Zachodnie)
| ||
Siwa Przełęcz na skrzyżowaniu ścieżek. Nad nią Tomanowy Wierch Polski i Kamienista, jeszcze wyżej szczyty Tatr Wysokich | ||
Państwo | Polska | |
Wysokość | 1812 m n.p.m. | |
Pasmo | Tatry, Karpaty | |
Sąsiednie szczyty | Kotłowa Czuba, Siwe Turnie | |
49°12′18,1″N 19°50′00,0″E/49,205028 19,833333 |
Siwa Przełęcz – niewielka przełęcz oddzielająca grań główną Tatr Zachodnich od grzbietu Ornaku. Znajduje się pomiędzy ostatnim na południe szczytem Ornaku – Kotłową Czubą (1840 m) a granią Siwych Turni w Tatrach Zachodnich. Przełęcz położona jest na wysokości 1812 m n.p.m. i ma postać długiego, trawiastego grzbietu. Rozdziela on Dolinę Pyszniańską (górne odgałęzienie Doliny Kościeliskiej) od Doliny Starorobociańskiej (górne odgałęzienie Doliny Chochołowskiej).
Z przełęczy i całego grzbietu Ornaku roztaczają się rozległe widoki, zarówno na Tatry Wysokie, jak i Zachodnie. Szczególnie okazale prezentuje się stąd Kamienista, Błyszcz z Bystrą i Starorobociański Wierch. Jest to też doskonałe miejsce do podziwiania niedostępnych dla turystów rejonów Doliny Pyszniańskiej i Tomanowej. Widoczny jest Smreczyński Staw. Poniżej przełęczy, na wschodnich stokach Ornaku dostrzec można niewielkie Siwe Stawki, położone w Siwej Kotlince[1].
Rejon przełęczy porasta niska murawa z sitem skuciną, którego rudziejące pędy zabarwiają już w połowie lata stoki na czerwonawy kolor. W murawie zakwitają liczne gatunki granitolubnych roślin alpejskich, np. dzwonek alpejski, kuklik górski. Obszar przełęczy i całe stoki Ornaku były niegdyś wypasane. Pojawiające się po zaprzestaniu wypasu kępy kosodrzewiny wskazują, że wkrótce cały ten obszar straci charakter hali górskiej i stanie się piętrem kosówki[2].
Nazwę przełęczy wymyślił w 1910 r. Mariusz Zaruski[1]. Siwa Przełęcz jest najdogodniejszym miejscem do przejścia z górnej części Doliny Pyszniańskiej przez Siwe Sady do Doliny Starorobociańskiej[3].
Szlaki turystyczne
Na Siwej Przełęczy znajduje się krzyżówka szlaków turystycznych:
- – czarny szlak na przełęcz, prowadzący z Doliny Chochołowskiej (początek przy leśniczówce) Doliną Starorobociańską przez Starorobociańską Polanę, Starorobociańską Rówień i Żleb pod Pyszną. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h
- – zielony szlak biegnący z Iwaniackiej Przełęczy przez cały grzbiet Ornaku, Siwą Przełęcz i Siwe Turnie na przełęcz Liliowy Karb.
- Czas przejścia z Iwaniackiej Przełęczy na Siwą Przełęcz: 2 h, z powrotem 1:40 h
- Czas przejścia z Siwej Przełęczy na Liliowy Karb: 20 min, ↓ 15 min[4]
- – zielony szlak biegnący z Iwaniackiej Przełęczy przez cały grzbiet Ornaku, Siwą Przełęcz i Siwe Turnie na przełęcz Liliowy Karb.
Przypisy
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
Media użyte na tej stronie
Czarny szlak turystyczny.
Zielony szlak turystyczny.
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg,
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug Mareklug
Mapa Tatr
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC BY 2.5
Kotłowa Czuba (Tatra Mountains, Ornak).
pl. Na pierwszym planie Kotłowa Czuba (Ornak), w głębi szczyty Tatr Zachodnich i Wysokich.oriented mountain pass symbol : n ne e se