Skałubnikowate

Skałubnikowate
Nosodendridae
Erichson, 1848
Nosodendron zealandicum
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Derodontiformia
Nadrodzina	Derodontoidea
Rodzina	skałubnikowate

Nosodendron ovatum

Skałubnikowate^[1] (Nosodendridae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych i nadrodziny Derodontoidea.

Taksonomia

Rodzina opisana została w 1848 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona^[2]. W 1859 roku Carl Gustaf Thomson połączył skałubnikowate z otrupkowatymi (Byrrhidae) i skórnikowatymi (Dermestidae) w grupę Brachymera, wchodzącą w skład Diversicornia^[3]. Później zarzucono ten pogląd. Do niedawna skałubnikowate włączano do nadrodziny kapturnikokształtnych (Bostrichoidea)^[2][4]. Obecnie skałubnikoawte wraz z Derodontidae i Jacobsonidae tworzą nadrodzinę Derodontoidea^[5].

Opis

Chrząszcze drobne, o krótkim, silnie wypukłym i owalnym ciele. Głowa niewciągana w przedplecze. Czułki 11-członowe z buławką. Warga górna niewidoczna. Pokrywy z charakterystycznymi pędzelkami złożonymi z włosków^[3].

Rozprzestrzenienie

Przedstawiciele rodziny występują w Europie, palearktycznej i orientalnej Azji, Oceanii, na Nowej Gwinei, Nowej Zelandii i Madagaskarze oraz w obu Amerykach^[2].

Jedynym gatunkiem europejskim jest skałubnik^[4].

Systematyka

Opisano dotychczas 75 gatunków, zgrupowanych w 3 rodzaje, z czego jeden wymarły^[2]:

• Nosodendron Latreille, 1804
• Nosoglobulus (Háva, 2003)
• †Nosotetocus Scudder, 1892

Przypisy