Skakuszka długoogonowa

Skakuszka długoogonowa
Notomys longicaudatus[1]
(Gould, 1844)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

skakuszka

Gatunek

skakuszka długoogonowa

Synonimy

Notomys sturti Thomas, 1921[2][3]

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
Status iucn3.1 EX pl.svg

Skakuszka długoogonowa[5] (Notomys longicaudatus) – gatunek wymarłego gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący dawniej endemicznie w Australii.

Znany z nielicznych okazów, ostatnie znalezione zostały na Terytorium Północnym w 1901 roku. Występował w Australii Zachodniej i na Terytorium Północnym[2][4]. Szczątki kostne znajdywano również w Australii Południowej[6]. Zamieszkiwał suche i półpustynne tereny porośnięte akacją i eukaliptusem oraz niskie zarośla[4]. Stosunkowo duży gryzoń z rodzaju Notomys osiągający masę ciała 100 g[7] i długim ogonie.

W Australii zwierzę jest nazywane angielską nazwą long-tailed hopping mouse oraz aborygeńską nazwą koolawa[8]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę skakuszka długoogonowa[5].

Biologia i ekologia tego gatunku słabo poznana. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EX (wymarły)[4]. Nie są znane przyczyny wymarcia tego ssaka, prawdopodobnie mogło to być związane ze sprowadzeniem do Australii kotów i lisów[4][7].

Przypisy

  1. Notomys longicaudatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Notomys longicaudatus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 12 grudnia 2009]
  3. Notomys longicaudatus (Gould, 1844). Australian Biological Resources Study. [dostęp 2009-12-12]. (ang.).
  4. a b c d e A.A. Burbidge, J. Woinarski, Notomys longicaudatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-01] (ang.).
  5. a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 26. ISBN 978-83-88147-15-9.
  6. A.C. Robinson, C.M. Kemper, G.C. Medlin, C.H.S. Watts. The rodents of South Australia. „Wildlife Research”. 27 (4), s. 379–404, 2000. DOI: 10.1071/WR97044. 
  7. a b LONG-TAILED HOPPING-MOUSE Notomys longicaudatus. Threatened Species of the Northern Territory. [dostęp 2009-12-12]. (ang.).
  8. Indigenous and exotic non-marine mammals of Australia (excluding External Territories). Ministerstwo Środowiska Australii. [dostęp 2021-02-08]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 EX pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Notomys longicaudatus.jpg
"Hapalotis longicaudata" = Notomys longicaudatus