Skalabrynianie
| ||
| Pełna nazwa | Zgromadzenie Misjonarzy Świętego Karola Boromeusza | |
| Nazwa łacińska | Congregatio Missionariorum a S. Carolo | |
| Skrót zakonny | CS | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Założyciel | bł. Jan Chrzciciel Scalabrini | |
| Data założenia | 1887 | |
| Data zatwierdzenia | 1908 | |
| Przełożony | Leonir Mario Chiarello | |
| Strona internetowa | ||
Misjonarze Świętego Karola Boromeusza (skalabrynianie lub wcześniej karliści) – męski zakon rzymskokatolicki założony przez bł. Jana Chrzciciela Scalabriniego w 1887 roku. Za zadanie obrał sobie umacnianie wiary i służbę wśród włoskich imigrantów w Nowym Świecie. Dzisiaj wraz z żeńskim zakonem skalabrynianek[1] (założonym przez męskie Zgromadzenie 25 października 1895 roku) oraz założonym 25 lipca 1961 roku Świeckim Instytutem Kobiet Misjonarek Św. Karola Boromeusza[2] posługuje migrantom, uchodźcom i osobom wysiedlonym.
Historia
Do założenia nowego zgromadzenia zainspirowały Jana Chrzciciela Scalabriniego, ówczesnego biskupa Piacenzy, nastroje społeczne we Włoszech na początku XX wieku. Był to okres, gdy Włosi masowo emigrowali do Ameryki Północnej i Południowej.
Jan Chrzciciel Scalabrini, zachęcony przez kardynała Giovanniego Simeoni (który był jednocześnie prefektem watykańskiej Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów), założył Instytucję Apostolską Krzysztofa Kolumba, wokół której powstała wspólnota księży dająca początek nowemu zakonowi. Zgromadzenie zostało zatwierdzone początkowo przez papieża Leona XIII w dokumencie wydanym 25 października 1887 roku. Konstytucję zatwierdzono ostatecznie dekretem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów 3 października 1908 roku.
Już rok po dekrecie papieża Leona XIII, 12 lipca 1888 roku, pięciu księży oraz dwóch wiernych świeckich wyruszyło do Nowego Jorku, natomiast dwóch księży i jeden świecki członek zgromadzenia przenieśli się do Brazylii. Każdy z pierwszych misjonarzy otrzymał od papieża list polecający skierowany do amerykańskich biskupów. Z okazji rozpoczęcia nowej misyjnej działalności włoski historyk Cesare Cantù złożył biskupowi Piacenzy gratulacje, zapewniając o swojej modlitwie z podziwu dla odwagi i pełnych pokory wyrzeczeń zakonników. Natychmiast po przybyciu do Nowego Jorku misjonarze rozpoczęli pracę przy Centre Street na Manhattanie. Niedługo po tym otworzono tam kaplicę. Następnie zgromadzenie otworzyło Kościół Zmartwychwstania na Mulberry Street, natomiast należący wcześniej do protestantów budynek przy Roosevelt Street przekształcono w kościół św. Joachima, pierwszą włoską parafię w Archidiecezji Nowojorskiej. Na Ellis Island utworzono wspólnotę św. Rafała.
Skalabrynianie na świecie
Skalabrynianie posługują w 32 krajach na 5 kontynentach[3]:
Argentyna
Boliwia
Chile
Francja
Gwatemala
Wielka Brytania
Meksyk
Peru
Hiszpania
Szwajcaria
Wenezuela
Australia
Brazylia
Kolumbia
Niemcy
Haiti
Włochy
Mozambik
Portugalia
Stany Zjednoczone Ameryki
Tajwan[4]
Wietnam
Belgia
Kanada
Filipiny
Japonia
Indonezja
Luksemburg
Paragwaj
Dominikana
Południowa Afryka
Urugwaj
Przypisy
- ↑ Suore Missionarie di San Carlo Borromeo (ang.). Scalabriniane.org. [dostęp 2014-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)].
- ↑ Scalabrinian Missionary Women (ang.). Scalabrini.org. [dostęp 2014-08-03].
- ↑ Where we are (ang.). Scalabrini.org. [dostęp 2014-08-03].
- ↑ Scalabrinians in Taiwan (ang.). Scalabrini.asn.au. [dostęp 2014-08-05].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The national and official state flag of Haiti; arms obtained from http://www.webchantier.com/. The civil flag can be found at here.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
bendera Indonesia
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
.svg){kind=link}