Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie

Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie

Państwo	Polska
Miejscowość	Mniszew
Adres	Mniszew 4a 26-910 Magnuszew
Data założenia	1977
Położenie na mapie gminy Magnuszew Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie
Położenie na mapie powiatu kozienickiego Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie
51°49′59,952″N 21°18′24,803″E/51,833320 21,306890

Plan skansenu

Skansen bojowy 1 Armii Wojska Polskiego w Mniszewie znajduje się we wsi Mniszew, w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.

Skansen projektu Witolda Wiśniewskiego i Krzysztofa Brzezińskiego według scenariusza Włodzimierza Wołoszyna powstał z inicjatywy Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa oraz Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego, a całość prac wykonali żołnierze jednostek Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

Otwarty został w końcu 1977 roku z udziałem gen. Zygmunta Berlinga. Składa się z 3 części:

• pomnik bohaterów walk przy szosie,
• kompanijny punkt oporu,
• ekspozycja sprzętu bojowego i inżynieryjno-saperskiego na stanowiskach bojowych.

Skansen upamiętnia walki związków taktycznych 1 Armii Wojska Polskiego na przyczółku warecko-magnuszewskim. Usytuowany jest w miejscu walk 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta i 1 Warszawskiej Samodzielnej Brygady Kawalerii. W dniach 9-12 października 1944 roku znajdowały się tu pozycje oddziałów obydwu dywizji.

Co można zobaczyć

• dwa T-34-85, przy czym do jednego z nich można wejść przez otwarty właz kierowcy; wnętrze jest opróżnione z części ruchomych (nie ma np. siedzeń) i nieco zaśmiecone,
• kilkanaście armat, haubic i armat przeciwlotniczych
• dwie Katiusze (przerdzewiałe)
• powojenną amfibię BAW (uwaga, w środku brak podłogi)
• liczne transzeje i ziemianki, dość płytkie z powodu naniesionego przez deszcze piasku, ale niezbyt zaśmiecone, można bezpiecznie wchodzić
• zagrody z drutu kolczastego, betonowe zapory przeciwczołgowe

Bibliografia

• Czesław Tadeusz Zwolski, Radom i region radomski. Wydawnictwo regionalne „Radomka”, Radom 2003. ISBN 83-918093-0-7.
• Stąd niedaleko już..., „Stolica”, Nr 41 (1556), 9 października 1977

Linki zewnętrzne

• Strona Internetowa