Skarżyce (Zawiercie)

Skarżyce

Sołectwo Zawiercia
(c) I, Pimke, CC-BY-SA-3.0 Kościół Trójcy Przenajświętszej w Zawierciu-Skarżycach
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	zawierciański
Miasto	Zawiercie
W granicach Zawiercia	1 lutego 1977[1]
SIMC	0945686
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	42-400
Tablice rejestracyjne	SZA
Położenie na mapie Zawiercia
50°31′35,29″N 19°30′28,57″E/50,526469 19,507936
Portal Polska

Skarżyce – sołectwo miasta Zawiercie, do 1977 roku oddzielna wieś^[2].

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1327 roku. W XVI wieku jej właścicielami byli Brzescy, a w następnych wiekach Giebułtowscy, Kalinowscy i Hopperowie. W 1782 roku Skarżyce należały do klucza Lgota Murowana. Do parafii od 1782 roku należały Dupice, Morsko i Żerkowice. Na terenie parafii w 1787 roku żyło 141 osób, notowano 65 domów, dwór, dwie karczmy, dwie chałupy o dwóch gospodarzach i 38 chałup o jednym gospodarzu, 17 z ogrodami i 4 bez ogrodów, jednego rzemieślnika^[3].

Najważniejszym zabytkiem w Skarżycach jest kościół św. Trójcy ufundowany w 1583 roku^[4].

Okiennik Wielki

Położenie

Skarżyce znajdują się na Wyżynie Częstochowskiej z licznymi wzgórzami i wapiennymi ostańcami. W obrębie Skarżyc znajdują się takie wzniesienia i skały jak: Wzgórze pod Skałką, Kaliska, Grań Basztek, Skały Piekielne, Grodziska, Kurkowa Skała, Chełmy, Góra Sabuca, Czubata, Wowodnik^[5]. Opodal Skarżyc znajduje się masyw skalny z ostańcem wapiennym i jaskinią – Okiennik Wielki. Charakterystyczne okno, będące pozostałością systemu jaskiniowego istniejącego tu dawniej, ma 5 m średnicy i 7 m długości. Poniżej okna znajduje się jedno z dwóch wejść do jaskini, zamieszkiwanej ponad 50 tys. lat temu przez neandertalczyków^[6].

Przypisy