Skatologia

Skatologia (od gr. skatós „kał”) – termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące wydalin ludzkich.

W literaturze europejskiej jednym z najstarszych przykładów dzieł zawierających wątki skatologiczne jest literatura sowizdrzalska. W średniowieczu motywy skatologiczne były rozpowszechnione w sztuce ludowej[1]. Z kolei w literaturze sanksryckiej skatologiczne motywy komiczne, pokazujące skutki obżarstwa, służyły pokazaniu słabości duchowych archetypu łakomego bramina[2].

Zachowania skatologiczne mają w różnych kulturach różne funkcje: mogą służyć poniżeniu lub wyśmianiu[3], ale także podkreśleniu wspólnoty, podobnie jak wulgarny język[4].

Termin ten może również określać szczególną odmianę parafilii, skatologię telefoniczną, polegającą na osiąganiu pobudzenia seksualnego wskutek prowadzenia obscenicznych rozmów telefonicznych z obcymi osobami.

Przypisy

  1. ↑ Persels, Jeff i Ganim, Russell (2004) Fecal matters in early modern literature and art: studies in scatology, Furnham - Burlington: Ashgate
  2. ↑ Browarczyk, Monika (2003) "Komizm i satyra w estetyce oraz teorii literatury (sanskryt i hindi)" w Studia indologiczne, tom 10, str. 32
  3. ↑ Friedmaan, A. B. (1968) "The Scatological Rites of Burglars", Western Folklore, 27(3): 171-179
  4. ↑ Bourke, J. G. (1891/1968) Scatologic Rites of All Nations, New York - London: Johnson Reprint Corp.