Skocznie narciarskie w Szczawnicy

Skocznia narciarska na Jarmucie
Państwo Polska
MiejscowośćSzczawnica
Data otwarcia1932
KlubySN PTT Szczawnica
brak współrzędnych
Skocznia narciarska na Palenicy
Państwo Polska
MiejscowośćSzczawnica
Igelitbrak
KlubyKS Pieniny Szczawnica
brak współrzędnych
Skocznia na Jarmucie, 1932 rok,
ze zbiorów NAC

Skocznie narciarskie w Szczawnicy – nieistniejące obecnie skocznie narciarskie położone w Szczawnicy. Istnieją informacje o dwóch obiektach: na stokach Jarmuty (794 m n.p.m.) oraz Palenicy (722 m n.p.m.).

Skocznia na Jarmucie

Skocznia powstała w latach 1931–1932 z inicjatywy szczawnickiej Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, kierowanej przez dra Artura Wernera. Był to duży, drewniany obiekt, który powstał przy pomocy 1 Pułku Strzelców Podhalańskich z Nowego Sącza. W inauguracyjnych zawodach w lutym 1932 roku uczestniczyli zawodnicy z Zakopanego, Krynicy, Nowego Sącza i Lwowa. Skocznia na Jarmucie była raczej obiektem treningowym. Uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej.

Skocznia na Palenicy

Drugi ze szczawnickich obiektów powstał w latach powojennych. Była to skocznia murowana z drewnianą wieżą sędziowską, a jej zeskok stykał się z potokiem Grajcarek. Sądząc po wielkości, można było oddawać na niej skoki o długości ok. 50 metrów. W swej historii była dwukrotnie przebudowywana (po raz pierwszy w latach 1956–1958). Był to obiekt treningowy – zawodami o najwyższej randze, jakie zostały na niej przeprowadzone, były mistrzostwa województwa, które wygrał Adam Majerczak skokiem na odległość ok. 65 metrów. Skakano wówczas na nartach zjazdowych.
Z czasem gospodarz obiektu – KS Pieniny Szczawnica – skupił się na prowadzeniu sekcji kajakarstwa i skocznia uległa zniszczeniu.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Skocznia w Szczawnicy.jpg
Skocznia w Szczawnicy, w okolicach czasu otwarcia