Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962

Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962
19581966
Data

21–25 lutego 1962

Gospodarz

Zakopane

Dyscyplina

skoki narciarskie

Mężczyźni
konkurs indywidualny
na skoczni K-65

Toralf Engan

konkurs indywidualny
na skoczni K-90

Helmut Recknagel

Klasyfikacja medalowa
Zwycięzca

Niemiecka Republika Demokratyczna

Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962 – zawody w skokach narciarskich przeprowadzone pomiędzy 21 a 25 lutego tego roku na skoczniach narciarskich w Zakopanem w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym.

Po raz pierwszy w historii mistrzostw świata rozegrano dwie konkurencje indywidualne w skokach narciarskich – zawody na obiektach K-65 oraz K-90. Mistrzem świata na skoczni 65-metrowej został Toralf Engan, srebrny medal zdobył Antoni Łaciak, a brąz wywalczył Helmut Recknagel. Ten ostatni zdobył także złoty medal MŚ na skoczni K-90, bezpośrednio wyprzedzając Nikołaja Kamienskiego i Niilo Halonena.

W 1962 roku po raz szesnasty skoczkowie narciarscy startowali w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, a po raz trzeci (po MŚ w 1929 i 1939 roku) miało to miejsce na skoczniach w Zakopanem.

W zawodach wzięło udział 70 zawodników z siedemnastu krajów.

Przed mistrzostwami

Organizacja

Stanisław Marusarz – kierownik skoczni podczas Mistrzostw Świata 1962.

Przed mistrzostwami świata, w związku z brakiem opadów śniegu, organizatorzy musieli sztucznie naśnieżać obiekty w Zakopanem śniegiem przywożonym spoza miasta. Okazało się to czynem bezcelowym, gdyż na kilka dni przed pierwszymi zawodami, w Zakopanem wystąpiły obfite opady śniegu, w związku z czym jego nadmiar musiał zostać usunięty przez spychacze i przez ludzi na nartach[1]. Prace te trwały przez kilka dni, gdyż Międzynarodowa Federacja Narciarska jednoznacznie określiła dopuszczalną grubość śniegu na skoczni. Pierwszym zawodnikiem, który oddał skok na przygotowanym obiekcie był kierownik Wielkiej Krokwi – Stanisław Marusarz, który karierę skoczka zakończył pięć lat wcześniej. Marusarz uzyskał 76 metrów, co wzbudziło aplauz wśród zgromadzonych pod skocznią widzów[2].

Na początku lutego 1962 w Zakopanem przeprowadzone zostały mistrzostwa Polski w narciarstwie klasycznym. Impreza ta była próbą generalną przed mistrzostwami świata i dlatego programy obu imprez były identyczne jeśli chodzi o rozgrywane konkurencje[3]. W pierwszym konkursie skoków, na Średniej Krokwi, mistrzem Polski został Piotr Wala, srebrny medal zdobył Ryszard Witke, a brązowy – Józef Gąsienica-Bryjak[4]. Na Wielkiej Krokwi najlepszym zawodnikiem został ponownie Piotr Wala, srebro wywalczył Andrzej Kocyan, a brąz – Stefan Przybyła[5].

Kierownikiem skoczni, odpowiadającym za organizację zawodów o mistrzostwo świata, był Stanisław Marusarz, kierownikiem konkurencji (skoków narciarskich) na mistrzostwach świata był Józef Podstolski, a delegatem technicznym z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej był Hans Renner. Zakopiańskie konkursy o mistrzostwo świata obserwowało szesnastu austriackich ekspertów, którzy przybyli do Zakopanego, aby wykorzystać wyniki swoich obserwacji do organizacji konkursów olimpijskich w 1964 roku w Innsbrucku. Eksperci pozytywnie ocenili sposób zorganizowania zawodów, zwłaszcza jeśli chodzi o oświetlenie obiektu[2].

W 1962 roku po raz pierwszy w historii rozegrano dwie konkurencje w skokach narciarskich podczas jednych mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. Poza konkursem na skoczni K-65[6], były to także zawody na obiekcie K-90[7].

Faworyci

Na poprzednich mistrzostwach świata złoty medal wywalczył Juhani Kärkinen, srebrny – Ensio Hyytiä, a brązowy – Helmut Recknagel. Spośród medalistów w mistrzostwach w Zakopanem wziął udział tylko Recknagel. Kolejnym najwyżej sklasyfikowanym zawodnikiem Mistrzostw Świata 1958, który wziął udział w kolejnych mistrzostwach był szósty Antero Immonen[8].

Przed mistrzostwami świata w Zakopanem rozegrany został 10. Turniej Czterech Skoczni. Zwycięzcą został Eino Kirjonen, drugie miejsce zajął Wilhelm Egger, a na trzecim miejscu uplasował się Hemmo Silvennoinen[9]. Dwa zwycięstwa w konkursach odniósł Egger, a po jednym – Kirjonen i Georg Thoma[10][11][12][13].

Wśród faworytów wymieniani byli także: Max Bolkart, Wolfgang Happle i Jože Šlibar[14].

Okolicznościowe znaczki pocztowe

Radziecki znaczek pocztowy wydany z okazji mistrzostw świata w Zakopanem.

Z okazji Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962 w Zakopanem w Polsce i Związku Radzieckim ukazały się okolicznościowe znaczki pocztowe, upamiętniające tę imprezę. Zarówno polskie, jak i radzieckie egzemplarze przedstawiały sylwetki narciarzy klasycznych, w tym skoczków narciarskich[15][16].

Zasady

Podczas Mistrzostw Świata 1962, w obu konkurencjach każdy z zawodników oddawał po trzy skoki konkursowe, spośród których do punktacji wliczane były dwa najlepsze[17]. Każdy skok oceniany był przez pięciu sędziów, którzy mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów za styl[18][19].

Medaliści

Konkurs indywidualny na skoczni K-65 (21.02.1962)

MedalImię i nazwiskoSkok 1Skok 2Skok 3Noty za styl
A • B • C • D • E		Nota łącznaStrata
Gold medal with cup.svgNorwegia Toralf Engan68,0 m
113,5 pkt		67,0 m
106,7 pkt		70,5 m
110,1 pkt		17,0 • 18,0 • 17,5 • 17,5 • 17,5
16,0 • 16,5 • 16,5 • 16,5 • 16,5
17,0 • 17,0 • 17,5 • 17,5 • 17,5		223,6 pkt–
Silver medal with cup.svgPolska Antoni Łaciak68,5 m
112,5 pkt		64,5 m
101,4 pkt		71,5 m
110,0 pkt		17,0 • 17,5 • 16,5 • 17,0 • 16,0
15,5 • 16,5 • 16,5 • 16,0 • 16,0
17,0 • 16,5 • 16,0 • 17,0 • 16,5		222,5 pkt1,1 pkt
Bronze medal with cup.svg Helmut Recknagel65,5 m
107,3 pkt		67,0 m
107,2 pkt		71,5 m
112,5 pkt		17,0 • 17,0 • 17,5 • 17,0 • 16,5
17,0 • 16,5 • 17,0 • 16,5 • 16,5
17,5 • 17,5 • 18,5 • 17,5 • 17,5		219,8 pkt3,8 pkt

Konkurs indywidualny na skoczni K-90 (25.02.1962)

MedalImię i nazwiskoSkok 1Skok 2Skok 3Noty za styl
A • B • C • D • E		Nota łącznaStrata
Gold medal with cup.svg Helmut Recknagel97,5 m
117,4 pkt		103,0 m
124,0 pkt		98,5 m
116,3 pkt		18,5 • 18,5 • 19,0 • 18,5 • 19,0
18,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
18,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0		241,4 pkt–
Silver medal with cup.svg Nikołaj Kamienski91,0 m
104,6 pkt		97,0 m
114,1 pkt		97,0 m
112,3 pkt		17,0 • 17,0 • 17,0 • 17,5 • 17,5
18,0 • 19,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,0 • 18,5 • 18,0 • 18,5 • 18,5		226,4 pkt15,0 pkt
Bronze medal with cup.svgFinlandia Niilo Halonen97,5 m
116,4 pkt		94,0 m
107,9 pkt		93,5 m
108,1 pkt		18,0 • 18,0 • 18,0 • 19,0 • 19,0
17,0 • 17,5 • 17,5 • 18,5 • 18,0
18,0 • 18,5 • 18,0 • 18,5 • 18,5		224,5 pkt16,9 pkt

Klasyfikacja medalowa

Klasyfikacja medalowa
Lp.PaństwoGold medal with cup.svg
złoto		Silver medal with cup.svg
srebro		Bronze medal with cup.svg
brąz		Medals world.svg
razem
1.NRD1–12
2.Norwegia1––1
3.Polska–1–1
3.ZSRR–1–1
5.Finlandia––11

Przebieg zawodów

Wielka Krokiew w latach 60. XX wieku.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-61623-0002 / Wendorf / CC-BY-SA 3.0
Helmut Recknagel – mistrz świata ze skoczni dużej i brązowy medalista ze skoczni normalnej.
Koba Cakadze – piąty zawodnik konkursu na skoczni normalnej.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-89699-0001 / Kohls, Ulrich / CC-BY-SA 3.0
Peter Lesser – piąty zawodnik konkursu na skoczni dużej.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-90073-0001 / Gahlbeck, Friedrich / CC-BY-SA 3.0
Veit Kührt – szósty zawodnik konkursu na skoczni normalnej.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-91772-0004 / Gahlbeck, Friedrich / CC-BY-SA 3.0
Willi Egger – siódmy zawodnik konkursu na skoczni dużej.

Pierwszym konkursem skoków podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962 w Zakopanem były zawody indywidualne na Średniej Krokwi, które odbyły się 21 lutego. Do konkursu zgłosiło się 62 zawodników, a z pierwszym numerem startowym wystąpił Alois Haberstock, który skoczył 61 metrów. W pierwszej serii konkursowej czternastu zawodników osiągnęło lub przekroczyło odległość równą punktowi konstrukcyjnemu umieszczonemu na 65 metrze, a pierwszym skoczkiem, który tego dokonał, był startujący z numerem dwunastym Nikołaj Kamienski. Reprezentant ZSRR uzyskał dokładnie 65 metrów. Rezultat o pół metra gorszy uzyskał skaczący z numerem 26. reprezentant Finlandii, Hemmo Silvennoinen, jednak wyprzedził Kamienskiego dzięki lepszym notom sędziowskim. Tuż po Silvennoinenie wystartował Kurt Schramm, który uzyskał 65,5 metra, ale przegrał zarówno z fińskim, jak i radzieckim skoczkiem. Kolejny z zawodników, Marjan Pečar uzyskał 66 metrów, jednak od sędziów otrzymał łącznie 43 punkty i plasował się na dalszej pozycji. Z numerem trzydziestym na belce startowej pojawił się reprezentant Japonii, Naoki Shimura i dzięki uzyskanym 65 metrom objął prowadzenie. Japończyk pozostawał na pierwszym miejscu aż do skoku 48. zawodnika pierwszej serii. Nie wyprzedzili go między innymi Veikko Kankkonen i Piotr Wala, którzy uzyskali odpowiednio 67 i 68,5 metra, ale swoich prób nie ustali. Zmiana lidera nastąpiła po skoku Nikołaja Szamowa, który skoczył 65,5 metra. Zawodnik ten prowadził do momentu, gdy skok na tę samą odległość oddał Helmut Recknagel. Niemiec dostał o pół punktu za styl więcej od Szamowa i dzięki temu objął prowadzenie. Metr dalej lądował zawodnik szwajcarski, Ueli Scheidegger, ale niskie noty sędziowskie spowodowały, że zajął dalsze miejsce. Bliski objęcia prowadzenia był skaczący po Szwajcarze, Willi Egger, który uzyskał 67 metrów i plasował się na drugim miejscu, przegrywając z Recknagelem o 0,3 punktu. Kolejny z zawodników, którym był Antoni Łaciak, wyrównał najdłuższy skok pierwszej serii – 68,5 metra i w przeciwieństwie do Piotra Wali ustał swój skok, dzięki czemu objął prowadzenie o 5,2 punktu nad Helmutem Recknagelem. Pół metra bliżej od Łaciaka skoczył Toralf Engan, ale otrzymał najwyższe noty sędziowskie całej serii (łącznie 52,5 punktu) i o punkt wyprzedził reprezentanta Polski. Serię zakończył Koba Cakadze, który uzyskał 65,5 metra i zajmował trzecią pozycję. Na prowadzeniu po pierwszej serii był zatem Engan przed Łaciakiem i Cakadze[18].

Najdłuższe skoki drugiej serii konkursowej oddali Hemmo Silvennoinen i Veit Kührt, którzy skoczyli po 69 metrów. Rezultat o pół metra gorszy uzyskał Nikołaj Kamienski, a gorszy o metr – Torgeir Brandtzæg. Odległość 67,5 metra osiągnęli Gustaw Bujok i Kurt Schramm. Spośród najlepszych trzech zawodników pierwszej serii najdalej skoczył Toralf Engan i uzyskana przez niego odległość – 67 metrów pozwoliła na utrzymanie prowadzenia. Drugi po pierwszej serii Antoni Łaciak skoczył 64,5 metra, w wyniku czego po dwóch seriach spadł na piątą pozycję. Na drugie miejsce awansował natomiast ósmy po pierwszej serii Silvennoinen, a na trzecie – czwarty Helmut Recknagel, który uzyskał tę samą odległość co Engan – 67 metrów. Zajmujący trzecie miejsce po pierwszej serii, Koba Cakadze w drugiej rundzie uzyskał 65 metrów, co spowodowało jego spadek w klasyfikacji na siódme miejsce[18].

W ostatniej serii konkursu na Średniej Krokwi siedmiu zawodnikom udało się uzyskać odległości powyżej 70 metrów. Pierwszym zawodnikiem, któremu się to udało, był sklasyfikowany na 56. miejscu po dwóch skokach – Piotr Wala, który osiągnął 70,5 metra. Rezultat o pół metra lepszy uzyskali: 49. po dwóch skokach Gustaw Bujok oraz 28. zawodnik po dwóch seriach – Max Bolkart. Wynik Bujoka pozwolił mu awansować na siódmą pozycję w łącznej klasyfikacji, natomiast Bolkart spadł na 30. miejsce, bo swojej próby nie ustał. Trzech spośród zawodników z czołowej dziesiątki po dwóch skokach uzyskało najlepsze wyniki konkursu, skacząc na 71,5 metra. Byli to: Helmut Recknagel, Koba Cakadze i Antoni Łaciak. Po uwzględnieniu not sędziowskich i po odrzuceniu najgorszej próby, Łaciak awansował na drugie miejsce, Recknagel zajął trzecią pozycję, a Cakadze był piąty. Prowadzący po pierwszej i drugiej serii – Toralf Engan uzyskał 70,5 metra i z przewagą 1,1 punktu nad Łaciakiem zdobył złoty medal mistrzostw świata[18].

Drugim konkursem mistrzostw świata były zawody na Wielkiej Krokwi, które przeprowadzono 25 lutego 1962. Z pierwszym numerem wystartował reprezentant Czechosłowacji, Zbyněk Hubač, który skoczył 76 metrów. Drugi w kolejności skoczek, Jurij Samsonow, uzyskał rezultat o 12,5 metra lepszy i objął prowadzenie. Samsonow pozostawał na pierwszym miejscu do skoku dziesiątego uczestnika konkursu – Veikko Kankkonena. Reprezentant Finlandii jako pierwszy przekroczył punkt konstrukcyjny Wielkiej Krokwi, uzyskując 91,5 metra. Zmiana lidera nastąpiła po próbie 26. skoczka konkursu – Arne Larsena, który co prawda lądował metr bliżej od Kankkonena, ale uzyskał wyższe noty sędziowskie, co pozwoliło mu zająć pierwsze miejsce z przewagą 0,3 punktu. Najdłuższą odległość pierwszej serii – 97,5 metra osiągnął startujący z 33. numerem – Niilo Halonen. Wyniku Fina nie poprawił żaden ze skoczków, a jedynie 55. zawodnik – Helmut Recknagel wyrównał jego wyczyn i objął prowadzenie. Ponadto w czołówce klasyfikacji po pierwszej serii plasowali się: na trzecim miejscu Antoni Łaciak po skoku na 96,5 metra, na czwartej pozycji Piotr Wala po skoku na 94,5 metra oraz piąty – Willi Egger, który skoczył 94 metry[19].

W drugiej serii konkursowej trzydziestu skoczkom udało się osiągnąć bądź przekroczyć odległość równą punktowi konstrukcyjnemu. Podobnie jak w pierwszej serii najlepszy rezultat osiągnął Helmut Recknagel, tym razem lądując na 103 metrze. Był to jedyny wynik powyżej setnego metra, w związku z czym reprezentant NRD powiększył punktową przewagę nad pozostałymi zawodnikami. Drugą odległością serii było 97 metrów, które uzyskali: Nikołaj Kamienski i Veit Kührt. Dzięki temu Kamienski awansował na trzecie, a Kurth na ósme miejsce. Pół metra bliżej od tych dwóch zawodników lądowali: Willi Egger i Max Bolkart, a 95 metrów uzyskali: Toralf Engan, Peter Lesser, Veikko Kankkonen. Po drugiej serii na prowadzeniu pozostawał zatem Recknagel, na drugim miejscu pozostawał Niilo Halonen, a trzeci był Nikołaj Kamienski[19].

W serii finałowej 21 zawodników uzyskało co najmniej 90 metrów. Dwaj skoczkowie osiągnęli przynajmniej 100 metrów. Byli to: Peter Lesser (102 m) i Toralf Engan (100 m). Mimo osiągniętych odległości, obaj przegrali ze zwycięzcą wszystkich serii – Helmutem Recknagelem, który skoczył 98,5 metra, ale otrzymał najwyższe noty sędziowskie za styl spośród wszystkich uczestników konkursu. Czwartą odległość serii uzyskał Nikołaj Kamienski – 97 metrów – co pozwoliło temu zawodnikowi awansować z trzeciego na drugie miejsce. Pokonał bezpośrednio Niilo Halonena, który w ostatniej serii lądował na 93,5 metrze. W ostatecznej klasyfikacji zawodów pierwsze miejsce i złoty medal mistrzostw świata wywalczył zatem Recknagel, drugie miejsce i srebro zdobył Kamienski, a trzecie miejsce i brąz osiągnął Halonen[19].

Wyniki

Konkurs indywidualny na skoczni K-65 (21.02.1962)

MiejsceNr startowyZawodnikPaństwoSeria 1Seria 2Seria 3Nota łączna[18]
SkokNotaSkokNotaSkokNota
1.
59
Engan, ToralfToralf EnganNorwegia68,0113,567,0106,770,5110,1223,6
2.
57
Łaciak, AntoniAntoni ŁaciakPolska68,5112,564,5101,471,5110,0222,5
3.
53
Recknagel, HelmutHelmut RecknagelNRD65,5107,367,0107,271,5112,5219,8
4.
26
Silvennoinen, HemmoHemmo SilvennoinenFinlandia64,5105,069,0112,569,0106,4218,9
5.
63
Cakadze, KobaKoba CakadzeZSRR65,5107,865,0103,771,5111,0218,8
6.
40
Kührt, VeitVeit KührtNRD64,094,769,0109,569,5108,3217,8
7.
25
Bujok, GustawGustaw BujokPolska64,5[a]68,567,5106,671,0107,5214,1
8.
12
Kamienski, NikołajNikołaj KamienskiZSRR65,0104,468,5109,566,0100,0213,9
9.
48
Szamow, NikołajNikołaj SzamowZSRR65,5106,866,0103,469,5106,3213,1
10.
56
Egger, WilhelmWilhelm EggerAustria67,0107,066,5105,864,595,6212,8
11.
27
Schramm, KurtKurt SchrammNRD65,5103,867,5107,669,5104,8212,4
12.
61
Kirjonen, EinoEino KirjonenFinlandia61,598,765,5103,568,5105,5209,0
13.
17
Brandtzæg, TorgeirTorgeir BrandtzægNorwegia61,595,268,0109,065,599,7208,7
14.
58
De Zordo, BrunoBruno De ZordoWłochy61,096,967,0108,265,599,2207,4
15.
34
Leodolter, OttoOtto LeodolterAustria63,0102,665,5103,564,597,1206,1
16.
39
Erickson, WilliamWilliam EricksonStany Zjednoczone63,098,666,0103,467,599,4202,8
17.
55
Scheidegger, UeliUeli ScheideggerSzwajcaria66,5102,165,099,764,090,3201,8
18.
7
Immonen, AnteroAntero ImmonenFinlandia64,0102,264,599,464,095,3201,6
19.
45
De Zordo, DinoDino De ZordoWłochy64,5101,562,094,466,599,3200,8
20.
3
Doubek, RudolfRudolf DoubekCzechosłowacja64,5101,564,598,959,083,1200,4
21.
62
Matsui, TakashiTakashi MatsuiJaponia62,5100,362,596,766,599,8200,1
22.
11
Yoshida, RikioRikio YoshidaJaponia62,0100,065,099,758,583,4199,7
23.
23
Motejlek, DaliborDalibor MotejlekCzechosłowacja63,598,465,5101,062,088,8199,4
24.
51
Martinák, MiroslavMiroslav MartinákCzechosłowacja65,0102,462,089,966,097,0192,3
25.
14
Zajc, LudvikLudvik ZajcJugosławia64,5101,064,597,964,095,3198,9
26.
37
Dalslæn, ArneArne DalslænNorwegia64,0101,264,097,665,597,7198,8
27.
28
Pečar, MarjanMarjan PečarJugosławia66,0100,264,598,466,097,5198,6
28.
9
Zandanel, NiloNilo ZandanelWłochy62,599,362,598,257,581,0197,5
29.
6
Wirth, WilliWilli WirthNRD61,596,764,098,662,092,3195,3
30.
60
Bolkart, MaxMax BolkartRFN58,088,367,0106,771,0[a]81,0195,0
31.
42
Šlibar, JožeJože ŠlibarJugosławia62,095,563,099,163,089,7194,6
32.
30
Shimura, NaokiNaoki ShimuraJaponia65,0105,465,5[a]74,061,088,9194,3
32.
52
Bergseije, Lars-ÅkeLars-Åke BergseijeSzwecja61,093,464,5100,964,565,6194,3
34.
36
Kankkonen, VeikkoVeikko KankkonenFinlandia67,0[a]88,567,0105,767,0[a]73,1194,2
35.
43
Wala, PiotrPiotr WalaPolska68,5[a]85,064,5[a]70,970,5107,1192,1
36.
15
Gąsienica-Bryjak, JózefJózef Gąsienica-BryjakPolska60,592,664,599,460,085,5192,0
37.
5
Malm, ArnfinnArnfinn MalmNorwegia61,093,463,098,554,078,7191,9
38.
21
Samsonow, JurijJurij SamsonowZSRR61,596,264,095,164,093,3191,3
39.
24
Aimoni, GiacomoGiacomo AimoniWłochy60,0[a]62,362,094,965,095,9190,8
40.
54
Oman, MiroMiro OmanJugosławia59,589,560,590,566,0100,0190,5
41.
35
Sjöberg, KjellKjell SjöbergSzwecja59,593,062,596,762,093,3190,0
42.
44
Jean-Prost, ClaudeClaude Jean-ProstFrancja63,0100,159,086,362,589,0189,1
43.
18
Kurz, HelmutHelmut KurzRFN61,092,462,095,962,592,5188,4
44.
38
Ihle, HeinzHeinz IhleRFN58,588,066,5100,366,0[a]67,5188,3
45.
22
Müller, PeterPeter MüllerAustria59,587,560,592,563,093,7186,2
46.
20
Nordin, GöstaGösta NordinSzwecja59,090,762,094,960,086,5185,6
47.
41
Hubač, ZbyněkZbyněk HubačCzechosłowacja59,592,060,091,764,0[a]67,3183,7
48.
31
Rey, RégisRégis ReyFrancja61,090,463,093,063,088,2183,4
49.
19
Rieschl, Stephan R.Stephan R. RieschlStany Zjednoczone56,582,363,596,862,086,3183,1
50.
47
Wakasa, ShigeyukiShigeyuki WakasaJaponia64,5[a]75,063,0[a]64,569,5106,3181,3
51.
49
Gravelle, GérardGérard GravelleKanada56,082,560,589,562,590,0179,5
52.
4
Kiss, EndreEndre KissWęgry60,090,860,588,556,077,1179,3
53.
13
Elliot, John H.John H. ElliotStany Zjednoczone60,090,860,088,257,074,8179,0
54.
46
Cecchinato, ToniToni CecchinatoSzwajcaria60,5[a]68,159,589,063,088,2177,2
55.
8
Karlsson, HolgerHolger KarlssonSzwecja54,080,259,087,860,088,0175,8
56.
10
Gartrell, FrankFrank GartrellKanada61,0[a]54,964,091,660,080,0171,6
57.
2
Niederhammer, GerhardGerhard NiederhammerAustria55,082,158,587,157,080,8169,2
58.
33
Lien, KaareKaare LienKanada63,070,357,583,760,081,0164,7
59.
1
Haberstock, AloisAlois HaberstockRFN61,088,462,0[a]58,956,076,1164,5
60.
50
Balfanz, JohnJohn BalfanzStany Zjednoczone[20]61,5[a]65,760,0[a]57,765,594,7164,5
61.
32
Csávás, LászlóLászló CsávásWęgry54,078,755,079,254,575,3157,9
62.
29
Gellér, LászlóLászló GellérWęgry51,5[a]41,553,074,153,572,6146,7

Konkurs indywidualny na skoczni K-90 (25.02.1962)

MiejsceNr startowyZawodnikPaństwoSeria 1Seria 2Seria 3Nota łączna[19]
SkokNotaSkokNotaSkokNota
1.
55
Recknagel, HelmutHelmut RecknagelNRD97,5117,4103,0124,098,5116,3241,4
2.
16
Kamienski, NikołajNikołaj KamienskiZSRR91,0104,697,0114,197,0112,3226,4
3.
33
Halonen, NiiloNiilo HalonenFinlandia97,5116,494,0107,993,5108,1224,5
4.
63
Engan, ToralfToralf EnganNorwegia92,5104,495,0108,6100,0114,9223,5
5.
14
Lesser, PeterPeter LesserNRD90,5[a]69,095,0108,1102,0115,2223,3
6.
58
Łaciak, AntoniAntoni ŁaciakPolska96,5115,094,0102,994,5107,3222,3
7.
56
Egger, WilhelmWilhelm EggerAustria94,0108,796,5109,984,5[a]59,4218,6
8.
44
Wala, PiotrPiotr WalaPolska94,5110,394,5102,495,5107,5217,8
9.
53
Bolkart, MaxMax BolkartRFN91,0105,196,5110,991,5103,7216,0
10.
10
Kankkonen, VeikkoVeikko KankkonenFinlandia91,5105,295,0110,191,5101,7215,3
11.
47
Happle, WolfgangWolfgang HappleRFN94,0106,794,0103,497,5107,9214,6
12.
48
Kührt, VeitVeit KührtNRD94,5105,397,0109,1DNS[b]0,0214,4
13.
49
Cakadze, KobaKoba CakadzeZSRR93,0107,592,0106,590,5101,5214,0
14.
40
Szamow, NikołajNikołaj SzamowZSRR90,0105,493,5108,389,0100,9213,7
15.
30
Schramm, KurtKurt SchrammNRD90,5101,094,5106,594,5105,8212,3
16.
34
Leodolter, OttoOtto LeodolterAustria92,0107,391,5103,989,5100,4211,2
17.
23
Müller, PeterPeter MüllerAustria89,5101,394,5108,590,5101,0209,8
18.
41
Wakasa, ShigeyukiShigeyuki WakasaJaponia90,5106,089,5102,084,590,9208,0
19.
26
Larsen, ArneArne LarsenNorwegia90,5105,589,5101,088,597,9206,5
20.
35
Martinák, MiroslavMiroslav MartinákCzechosłowacja89,0101,792,0104,580,584,9206,2
21.
21
Kirjonen, EinoEino KirjonenFinlandia87,5103,485,598,489,5101,4204,8
22.
59
Scheidegger, UeliUeli ScheideggerSzwajcaria94,5105,890,098,190,593,5203,9
23.
61
Silvennoinen, HemmoHemmo SilvennoinenFinlandia85,598,990,0101,690,5102,0203,6
24.
50
Bergseije, Lars-ÅkeLars-Åke BergseijeSzwecja90,0100,491,5102,485,592,4202,8
25.
2
Samsonow, JurijJurij SamsonowZSRR88,5100,690,5101,790,0[a]65,9202,3
26.
28
Bujok, GustawGustaw BujokPolska91,0102,690,599,790,597,5202,3
27.
36
De Zordo, DinoDino De ZordoWłochy87,596,991,5103,490,598,0201,4
28.
37
Nordin, GöstaGösta NordinSzwecja87,597,491,5101,989,598,4200,3
29.
62
Matsui, TakashiTakashi MatsuiJaponia89,5100,890,598,785,595,4199,5
30.
29
Etō, YōsukeYōsuke EtōJaponia86,599,487,599,991,090,9199,3
31.
4
Zandanel, NiloNilo ZandanelWłochy81,090,488,097,491,5100,2197,6
32.
31
Balfanz, JohnJohn BalfanzStany Zjednoczone87,097,489,599,587,093,9196,9
33.
11
Kurz, HelmutHelmut KurzRFN86,599,487,597,486,0[a]62,9196,8
34.
43
Brandtzæg, TorgeirTorgeir BrandtzægNorwegia87,596,491,0100,385,094,4196,7
35.
6
Oman, MiroMiro OmanJugosławia78,585,989,597,590,599,0196,5
36.
5
Dalslåen, ArneArne DalslåenNorwegia85,096,989,599,585,593,4196,4
37.
38
Elliot, John H.John H. ElliotStany Zjednoczone87,096,489,097,489,598,4195,8
38.
46
Zajc, LudvikLudvik ZajcJugosławia89,598,890,596,289,096,8195,6
39.
51
De Zordo, BrunoBruno De ZordoWłochy90,0100,479,0[a]53,485,593,9194,3
40.
52
Erickson, WilliamWilliam EricksonStany Zjednoczone88,096,589,598,087,0[a]64,4194,5
41.
9
Przybyła, StefanStefan PrzybyłaPolska85,594,489,598,585,592,9192,9
41.
25
Ihle, HeinzHeinz IhleRFN88,5[a]63,689,097,490,595,5192,9
43.
22
Aimoni, GiacomoGiacomo AimoniWłochy85,593,486,591,989,596,9190,3
44.
15
Habersatter, WalterWalter HabersatterAustria83,093,485,593,986,595,4189,3
44.
17
Sjöberg, KjellKjell SjöbergSzwecja80,093,980,091,984,095,4189,3
46.
3
Shimura, NaokiNaoki ShimuraJaponia84,095,484,092,985,091,9188,3
47.
54
Šlibar, JožeJože ŠlibarJugosławia86,0[a]58,988,094,486,093,4187,8
48.
8
Karlsson, HolgerHolger KarlssonSzwecja74,577,290,097,787,089,9187,6
49.
39
Cecchinato, ToniToni CecchinatoSzwajcaria85,595,984,091,480,086,4187,3
50.
19
Gartrell, FrankFrank GartrellKanada82,586,491,094,887,088,9183,7
51.
45
Jean-Prost, ClaudeClaude Jean-ProstFrancja84,591,984,0[a]58,981,089,4181,3
52.
13
Rieschl, Stephan R.Stephan R. RieschlStany Zjednoczone84,0[a]57,485,089,485,590,9180,3
53.
1
Hubač, ZbyněkZbyněk HubačCzechosłowacja76,083,985,090,985,585,9176,8
53.
18
Nevlud, JaromírJaromír NevludCzechosłowacja80,589,475,081,979,087,4176,8
55.
42
Lien, KaareKaare LienKanada80,084,480,083,484,589,9174,3
56.
20
Rey, RégisRégis ReyFrancja80,586,985,086,476,580,3173,3
57.
32
Kiss, EndreEndre KissWęgry83,086,479,083,477,579,6169,8
58.
7
Gellér, LászlóLászló GellérWęgry75,079,181,084,481,081,4165,8
59.
24
Csávás, LászlóLászló CsávásWęgry73,075,575,078,976,078,4157,3

Składy reprezentacji

W poniższej tabeli przedstawiono składy wszystkich siedemnastu reprezentacji, które uczestniczyły w konkursach skoków na mistrzostwach świata w Zakopanem wraz z miejscami zajętymi przez poszczególnych skoczków.

ZawodnikData urodzeniaMiejsce na MŚ 1958[21][c]Miejsca na MŚ 1962Źródło
skocznia normalnaskocznia duża
 Austria[22] (5)
Wilhelm Egger7 października 193236107[23]
Walter Habersatter14 marca 193031–44[24]
Otto Leodolter18 marca 1936121516[25]
Peter Müllerb.d.404517
Gerhard Niederhammerb.d.–57–
 Czechosłowacja (5)
Rudolf Doubekb.d.–20–
Zbyněk Hubač1 września 1940–4753[26]
Miroslav Martinák18 czerwca 1936–2420[27]
Dalibor Motejlek17 kwietnia 1942–23–[28]
Jaromír Nevludb.d.––53
 Finlandia (5)
Niilo Halonen25 listopada 194014–3[29]
Antero Immonen15 grudnia 1935618–[30]
Veikko Kankkonen5 stycznia 1940–3410[31]
Eino Kirjonen25 lutego 1933561221[32]
Hemmo Silvennoinen16 listopada 1932–423[33]
 Francja (2)
Claude Jean-Prost20 listopada 1936–4251[34]
Régis Rey8 kwietnia 1929–4856[35]
 Japonia (5)
Yōsuke Etō10 maja 193444–30[36]
Takashi Matsui27 lutego 1940–2129[37]
Naoki Shimura27 listopada 1941–3246[38]
Shigeyuki Wakasab.d.–5018
Rikio Yoshida14 września 1939–22–[39]
Jugosławia (4)
Miro Oman11 stycznia 1936–4035[40]
Marjan Pečar27 stycznia 1941–27–[41]
Jože Šlibar18 marca 1934–3147[42]
Ludvik Zajc21 stycznia 1943–2538[43]
 Kanada (3)
Frank Gartrellb.d.–5650
Gérard Gravelle15 grudnia 1934–51–[44]
Kaare Lien9 listopada 1935–5855[45]
 NRD (5)
Veit Kührt3 grudnia 1940–612[46]
Peter Lesser15 sierpnia 1941––5[47]
Helmut Recknagel20 marca 1937331[48]
Kurt Schrammb.d.–1115
Willi Wirthb.d.–29–
 Norwegia (5)
Torgeir Brandtzæg26 października 1941–1334[49]
Arne Dalslænb.d.–2636
Toralf Engan1 października 1936–14[50]
Arne Larsen23 grudnia 1937––19[51]
Arnfinn Malmb.d.–37–
 Polska (5)
Gustaw Bujok16 maja 1937–726[52]
Józef Gąsienica-Bryjakb.d.–36–
Antoni Łaciak23 czerwca 1939–26[53]
Stefan Przybyłab.d.––41
Piotr Wala16 grudnia 1936–358[54]
 RFN (5)
Max Bolkart29 lipca 193223309[55]
Alois Haberstockb.d.–59–
Wolfgang Happleb.d.––11
Heinz Ihle24 kwietnia 1941–4441[56]
Helmut Kurzb.d.–4333
 Stany Zjednoczone (4)
John Balfanz23 czerwca 1940–6032[57]
John H. Elliotb.d.–5337
William Ericksonb.d.311640
Stephan R. Rieschlb.d.–4952
 Szwajcaria (2)
Toni Cecchinatob.d.–5449
Ueli Scheideggerb.d.–1722
 Szwecja (4)
Lars-Åke Bergseijeb.d.–3224
Holger Karlsson3 lutego 1935515548[58]
Gösta Nordinb.d.–4628
Kjell Sjöberg11 maja 1937–4144[59]
 Węgry (3)
László Csávás19 września 1934–6159[60]
László Gellér5 sierpnia 1944–6258[61]
Endre Kissb.d.–5257
 Włochy (4)
Giacomo Aimoni23 grudnia 1939–3943[62]
Bruno De Zordo18 listopada 1941–1439[63]
Dino De Zordo15 maja 1937491927[64]
Nilo Zandanel8 listopada 1937492831[65]
 ZSRR (4)
Koba Cakadze19 sierpnia 193446513[66]
Nikołaj Kamienski17 października 1931982[67]
Jurij Samsonowb.d.–3825
Nikołaj Szamow22 sierpnia 19369914[68]

Legenda:

– – zawodnik nie został zgłoszony do konkursu;
b.d. – brak danych.

Upadki

Podczas treningów na Średniej Krokwi, 14 lutego 1962 czyli jeszcze przed oficjalnym otwarciem mistrzostw, kontuzji po upadkach doznali Jan Pezda, Ryszard Witke, Frank Böhme i Bruno De Zordo. De Zordo doznał pęknięcia obojczyka i według wstępnych informacji miał on nie wystartować w mistrzostwach świata[14]. Ostatecznie jednak w zawodach wystartował.

W pierwszej serii konkursowej zawodów na Średniej Krokwi odnotowano nieustane skoki dziewięciu zawodników. Upadki zaliczyli wówczas: Frank Gartrell, Giacomo Aimoni, Gustaw Bujok, László Gellér, Veikko Kankkonen, Piotr Wala, Toni Cecchinato, Shigeyuki Wakasa i John Balfanz. W drugiej serii pięciu skoczków oddało skoki zakończone upadkiem: Alois Haberstock i Naoki Shimura oraz ponownie Wala, Wakasa i Balfanz. W ostatniej, trzeciej serii, skoków nie ustali: ponownie Kankkonen oraz Heinz Ihle, Zbyněk Hubač i Max Bolkart[18]. Powodem tak dużej liczby upadków w zawodach na Średniej Krokwi był wiatr, którego siła i kierunek zmieniały się przez cały czas trwania konkursu[69].

23 lutego, podczas serii treningowej na dwa dni przed konkursem o mistrzostwo świata na Wielkiej Krokwi, kontuzji doznał Gérard Gravelle. Kanadyjczyk upadł na zeskoku, czego skutkiem było złamanie żeber i konieczna była jego hospitalizacja[70]. Kontuzja uniemożliwiła skoczkowi start w konkursie głównym. W zawodach swoich prób nie ustało dziesięciu zawodników. W pierwszej serii konkursowej upadło czterech zawodników: Peter Lesser, Heinz Ihle, Jože Šlibar i Stephan R. Rieschl. W drugiej serii skoków nie ustali: Bruno De Zordo i Claude Jean-Prost, natomiast w trzeciej rundzie – Willi Egger, Jurij Samsonow, Helmut Kurz i William Erickson[19].

Rekordowa liczba widzów

Podczas konkursu mistrzostw świata na Wielkiej Krokwi w 1962 roku ustanowiony został rekord pod względem liczby widzów przybyłych pod skocznię. Na zawody przybyło 125 tysięcy widzów, co było najlepszym wynikiem w historii[2].

Uwagi

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab Skok zakończony upadkiem.
  2. ↑ Zawodnik nie wystartował.
  3. ↑ W 1958 roku w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym rozegrano jeden konkurs w skokach narciarskich.

Przypisy

  1. ↑ Skoki Narciarskie Polska: Zakopane (Polska) - HS 134 m. skijumping.pl. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
  2. ↑ a b c Wojciech Szatkowski: Mistrzostwa Świata FIS 1962 w Zakopanem: Konkurs na Wielkiej Krokwi. watra.pl. s. 5. [dostęp 2012-01-26]. (pol.).
  3. ↑ Dziś w Zakopanem pierwsze konkurencje mistrzostw Polski. „Dziennik Polski”. 5576, s. 2, 1962-02-02. Kraków. [dostęp 2012-05-08]. 
  4. ↑ Figura i Wala pierwszymi mistrzami Polski. „Dziennik Polski”. 5577, s. 2, 1962-02-03. Kraków. [dostęp 2012-05-08]. 
  5. ↑ Medaliści mistrzostw Polski. skijumping.pl. [dostęp 2012-05-08]. (pol.).
  6. ↑ Wojciech Szatkowski: Mistrzostwa Świata FIS 1962 w Zakopanem: Wielkie skoki na Średniej Krokwi. watra.pl. s. 4. [dostęp 2012-05-14]. (pol.).
  7. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Historia Mistrzostw Świata. skijumping.pl, 30 października 2002. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
  8. ↑ FIS NORDIC WORLD SKI-CHAMPIONSHIPS 1958, Ski Jumping / 70 meter Hill, Lahti (FIN), Salpausselka, March 9th 1958. skijump-db.net [web.archive.org], 9 marca 2005. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
  9. ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  10. ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 28.12.1961 - Oberstdorf (RFN) K-74. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  11. ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 30.12.1961 - Innsbruck (Austria) K-81. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  12. ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 01.01.1962 - Garmisch-Partenkirchen (RFN) K-80. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  13. ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 06.01.1962 - Bischofshofen (Austria) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  14. ↑ a b W Zakopanem "za pięć dwunasta". „Dziennik Polski”. 5587, s. 2, 1962-02-15. Kraków. [dostęp 2012-05-12]. 
  15. ↑ 14.02.1962 - Narciarskie mistrzostwa Świata w Zakopanem. filatelistyka.org. [dostęp 2012-05-06]. (pol.).
  16. ↑ Каталог почтовых марок. Восточная Европа. Россия. СССР. C 1962г по 1962г. Первенство мира по зимним видам спорта в Закопане.. Россика. rossika.biz. [dostęp 2016-09-25]. (ros.).
  17. ↑ Skoki narciarskie - Historia Mistrzostw Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
  18. ↑ a b c d e f 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/21, Special Jumping 60m Hill, Krokiew Schanze. skijump-db.net [web.archive.org], 10 maja 2003. [dostęp 2012-02-04]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e f 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/25, Special Jumping 90m Hill, Krokiew Schanze. skijump-db.net [web.archive.org], 17 grudnia 2004. [dostęp 2012-02-04]. (ang.).
  20. ↑ John Balfanz Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)]. (ang.).
  21. ↑ Lahden MM-kisojen tulosluettelo. lahdenmuseot.fi [web.archive.org]. s. 14-15. [dostęp 2013-02-24]. (ang.).
  22. ↑ Ekipa narciarska Austrii na FIS. „Dziennik Polski”. 5574, s. 5, 1962-01-31. Kraków. [dostęp 2012-05-18]. 
  23. ↑ FIS-Ski - biographie: EGGER Willi. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  24. ↑ Walter Habersatter Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-05)]. (ang.).
  25. ↑ FIS-Ski - biographie: LEODOLTER Otto. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  26. ↑ FIS-Ski - biographie: HUBAC Zbynek. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  27. ↑ Výročí Miroslav Martinák – 75 let. czech-ski.com, 17 czerwca 2011. [dostęp 2012-03-04]. (cz.).
  28. ↑ FIS-Ski - biographie: MOTEJLEK Dalibor. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  29. ↑ FIS-Ski - biographie: HALONEN N.. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  30. ↑ Antero Immonen Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  31. ↑ FIS-Ski - biographie: KANKKONEN Veikko. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  32. ↑ FIS-Ski - biographie: KIRJONEN Eino. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  33. ↑ FIS-Ski - biographie: SILVENOINEN H.. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  34. ↑ Claude Jean-Prost Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-08)]. (ang.).
  35. ↑ Régis Robert Rey Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-08)]. (ang.).
  36. ↑ Yosuke Eto Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  37. ↑ Takashi Matsui Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  38. ↑ Naoki Shimura Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  39. ↑ Rikio Yoshida Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  40. ↑ Miro Oman Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  41. ↑ Marjan Pečar Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  42. ↑ Obdobje 1934-1951. jozeslibar.si. [dostęp 2015-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-26)]. (słoweń.).
  43. ↑ Ludvik Zajc Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  44. ↑ Gerry Gravelle Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-07)]. (ang.).
  45. ↑ Kaare Lien Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  46. ↑ Veit Kührt Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  47. ↑ Wyniki zawodnika: LESSER Peter. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2018-04-07].
  48. ↑ FIS-Ski - biographie: RECKNAGEL Helmut. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  49. ↑ FIS-Ski - biographie: BRANDTZAEG Torgeir. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  50. ↑ FIS-Ski - biographie: ENGAN Toralf. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  51. ↑ Arne Larsen Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  52. ↑ Wojciech Szatkowski: Skoki Narciarskie: Poczet skoczków polskich: Gustaw Bujok – Szczęściarz z Wisły. skijumping.pl, 3 lipca 2006. s. 1. [dostęp 2012-03-04]. (pol.).
  53. ↑ Antoni Łaciak Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  54. ↑ Piotr Wala Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  55. ↑ FIS-Ski - biographie: BOLKART Max. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  56. ↑ Heini Ihle Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  57. ↑ FIS-Ski - biographie: BALFANZ John. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  58. ↑ Holger Karlsson Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.).
  59. ↑ Kjell Sjöberg Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)]. (ang.).
  60. ↑ László Csávás Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)]. (ang.).
  61. ↑ László Gellér Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  62. ↑ FIS-Ski - biographie: AIMONI Giacomo. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  63. ↑ Bruno De Zordo Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  64. ↑ Dino De Zordo Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  65. ↑ Nilo Zandanel Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-07)]. (ang.).
  66. ↑ FIS-Ski - biographie: ZAKADSE Koba. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  67. ↑ FIS-Ski - biographie: KAMENSKI Nikolaj. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  68. ↑ FIS-Ski - biographie: SCHAMOV Nikolaj. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  69. ↑ Antoni Łaciak wicemistrzem świata. „Dziennik Polski”. 5593, s. 4, 1962-02-22. Kraków. [dostęp 2012-05-12]. 
  70. ↑ Niedzielny konkurs skoków zapowiada się niezwykle atrakcyjnie. „Dziennik Polski”. 5595, s. 4, 1962-02-24. Kraków. [dostęp 2012-05-14]. 
Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym

Media użyte na tej stronie

Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Medals world.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Medals with globe icons combined
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
S MArusarz.jpg
Stanisław Marusarz Polish skisportsman before WW II
Bundesarchiv Bild 183-89699-0001, Klingenthal, WM-Qualifikation, Peter Lesser.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-89699-0001 / Kohls, Ulrich / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Wendorf 15.1.1962 Peter Lesser siegte

Das zweite Ausscheidungsspringen für die Welrmeisterschaften in Zakopane gewann am 14.1.1962 auf der Großen Aschbergschanze in Kllingenthal der talentierte Nachwuchsspringer Peter Lesser mit Sprüngen von 96 und 89 Metern. Er verwies den Weltmeister und Olympiasieger Helmut Recknagel auf den zweiten Platz.

UBz: Der Sieger Peter Lesser beim Einwachsen der Skibretter.
Skocznia narciarska-ok1962.jpg
Autor: Julo, Licencja: CC BY-SA 1.0
Skocznia narciarska Wielka Krokiew w Zakopanem. Pierwsza połowa lat 60. XX wieku
The Soviet Union 1962 CPA 2659 stamp (International Sports Championships. Zakopane (Poland). Ski jumping).jpg
International Winter Sports Championships. Zakopane (Poland). Ski jumping.
Koba1.jpg
Autor: Koba Tsakadze, Licencja: CC BY-SA 4.0
Koba Tsakadze in the air
Bundesarchiv Bild 183-61623-0002, Helmut Recknagel.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-61623-0002 / Wendorf / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Wendorf 22.1.1959 DDR-Spezialsprungläufer UBz: H. Recknagel (SC Motor Zella-Mehlis).
Bundesarchiv Bild 183-91772-0004, Oberwiesenthal, Nordische Kombination, Willy Egger.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-91772-0004 / Gahlbeck, Friedrich / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Gahlbeck 25.3.1962 Sprunglauf in Oberwiesenthal

Am 25.3.1962 wurde in Oberwiesenthal der Pokal-Sprunglauf der "Volksstimme" Karl-Marx-Stadt ausgetragen. Mit Springern aus 7 Ländern war dieser Spezialsprunglauf auf der Fichtelberg-Schanze hervorragned besetzt.

UBz: Der sympathische Sportler Willy Egger (Österreich) erfüllt an der Fichtelberg-Schanze bereitwillig Autogrammwünsche.
Bundesarchiv Bild 183-90073-0001, Oberwiesenthal, WM-Qualifikation, Veit Kührt.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-90073-0001 / Gahlbeck, Friedrich / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Gahlbeck 29.1.1962 Veit Kührt vor Helmut Recknagel

Veit Kührt vor Olymipasieger Helmut Recknagel (beide SC Motor Zella-Mehlis) und Dietmar Klemm (SC Dynamo Klingenthal) lautete am 28.1.1962 vor etwa 3000 Zuschauern in Oberwiesenthal die Reihenfolge beim 6. Qualifikationssprunglauf der DDR-Elite für die Weltmeisterschaften in Zakopane.

UBz: Veit Kührt geht über die Schanze.