Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964

Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964
19601968
Data

31 stycznia – 9 lutego 1964

Gospodarz

Innsbruck

Organizator

FIS

Liczba konkurencji

2

Liczba zawodników

58[a][1]

Liczba reprezentacji

15[1]

Zwycięzcy
konkurs indywidualny
na skoczni normalnej (K-72,5)

Finlandia Veikko Kankkonen

konkurs indywidualny
na skoczni dużej (K-81)

Norwegia Toralf Engan

Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964 – zawody olimpijskie w skokach narciarskich przeprowadzone między 31 stycznia a 9 lutego 1964 roku w ramach igrzysk w Innsbrucku.

Skoczkowie narciarscy rywalizowali o medale olimpijskie po raz dziewiąty. Po raz pierwszy rozegrano dwie konkurencje olimpijskie – na dużej i normalnej skoczni. Zawody na obiekcie dużym przeprowadzono na Bergisel w Innsbrucku, natomiast konkurs na obiekcie normalnym odbył się na Toni-Seelos-Olympiaschanze w Seefeld.

Złoty medal w konkursie na skoczni normalnej zdobył Veikko Kankkonen, który wyprzedził Toralfa Engana i Torgeira Brandtzæga. W zawodach na skoczni dużej kolejność na dwóch pierwszych miejscach była odwrotna – Engan zdobył złoto, a Kankkonen srebro, natomiast Brandtzæg ponownie zakończył rywalizację na trzecim miejscu.

Do zawodów zgłoszonych zostało 58 skoczków z 15 narodowych reprezentacji. Najstarszym uczestnikiem zawodów olimpijskich był Ansten Samuelstuen, który miał wówczas niemal 35 lat, a najmłodszym – David Hicks, który miał wówczas nieco ponad 18 lat.

Przed igrzyskami

Przygotowania

Wybór miasta goszczącego igrzyska nastąpił podczas sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w 1959 roku. W głosowaniu Innsbruck pokonał kandydatury Calgary oraz Lahti/Åre. Organizatorzy igrzysk po raz pierwszy zdecydowali się na decentralizację zawodów olimpijskich – w samym Innsbrucku przeprowadzono tylko konkurs skoków na dużej skoczni (Bergisel) oraz konkurencje w łyżwiarstwie. Pozostałe konkurencje odbyły się w miastach okolicznych, i tak np. konkurs na normalnej skoczni zorganizowano w oddalonym o 17,5 km (w linii prostej) od Innsbrucka mieście Seefeld in Tirol[2][3].

Przed rozpoczęciem igrzysk w Innsbrucku brakowało śniegu, wobec czego był on sprowadzany przez wojsko drogą lądową i powietrzną z miejsc, w których było go więcej. Prawidłowe przygotowanie skoczni Bergisel było o tyle istotne, że obiekt ten był nie tylko miejscem zmagań skoczków narciarskich, lecz również areną goszczącą ceremonię otwarcia igrzysk[2].

Wprowadzenie drugiego konkursu indywidualnego

Na 23. kongresie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej w Madrycie na przełomie maja i czerwca 1961 roku delegaci FIS ustalili, że począwszy od 1962 roku w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (czyli wówczas również w ramach igrzysk olimpijskich) rozgrywane będą dwa konkursy indywidualne w skokach narciarskich – na dużej i normalnej skoczni[4]. Igrzyska w 1964 roku były pierwszymi, podczas których w kalendarzu olimpijskim znalazły się obie konkurencje[2].

Przeprowadzone na dwa lata przed igrzyskami w Innsbrucku konkursy skoków w ramach mistrzostw świata w Zakopanem odbyły się na Średniej i Wielkiej Krokwi. Najdłuższe skoki na tych obiektach wynosiły odpowiednio 71,5 m oraz 103 m. Dla porównania najdalsze próby na skoczniach olimpijskich w 1964 roku wyniosły odpowiednio 80,5 m oraz 95,5 m, w związku z czym dla wielu różnica rozmiaru obiektów była zbyt mała[1].

Obrońcy tytułów

(c) Bundesarchiv, Bild 183-37342-0004 / Schlegel / CC-BY-SA 3.0
Helmut Recknagel – mistrz olimpijski ze Squaw Valley

Obrońcą tytułu mistrza olimpijskiego na dużej skoczni był Helmut Recknagel. Srebrny medal w konkursu na igrzyskach w Squaw Valley zdobył Niilo Halonen, a brązowy – Otto Leodolter[5].

Zgodnie z funkcjonującą wówczas zasadą „podwójnego mistrzostwa” medaliści igrzysk olimpijskich otrzymywali jednocześnie medale mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym[6]. Wobec tego obrońcami tytułów zdobytych w zawodach rozegranych na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962 w Zakopanem bronili Toralf Engan na skoczni normalnej i Helmut Recknagel na skoczni dużej. Wicemistrzami świata w Zakopanem zostali Antoni Łaciak na obiekcie normalnym i Nikołaj Kamienski na dużym, a brązowymi medalistami – Helmut Recknagel na skoczni normalnej i Niilo Halonen na dużej[7][8].

Próby przedolimpijskie

W latach 1961–1964 przeprowadzono próby przedolimpijskie w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej na skoczniach w Seefeld i Innsbrucku. Oficjalne zawody przedolimpijskie na normalnym obiekcie w Seefeld odbyły 31 stycznia 1963 roku w kombinacji i 3 lutego tego roku w skokach. Ponadto w Seefeld w 1961 roku rozegrano mistrzostwa Tyrolu w skokach (22 stycznia) i kombinacji (20 stycznia). Jako próby przedolimpijskie na skoczni Bergisel w Innsbrucku uznano konkursy Turnieju Czterech Skoczni rozegrane 6 stycznia 1961, 30 grudnia 1961, 30 grudnia 1962 i 5 stycznia 1964 roku[9].

Zawody w sezonie olimpijskim

Na przełomie grudnia 1963 i stycznia 1964 rozegrano 12. Turniej Czterech Skoczni. W klasyfikacji generalnej triumfował Fin Veikko Kankkonen, drugie miejsce zajął Torbjørn Yggeseth, a trzeci był Baldur Preiml[10]. Dwa zwycięstwa w konkursach odniósł Kankkonen (w Garmisch-Partenkirchen i Innsbrucku), a po jednym Yggeseth (w Oberstdorfie) i Preiml (w Bischofshofen). Na podium poszczególnych konkursów stawali również: Piotr Kowalenko, Antero Immonen, Aleksandr Iwannikow, Niilo Halonen, Józef Przybyła (dwukrotnie) i Helmut Recknagel[11][12][13][14]. Najdłuższy skok w zawodach na Bergisel w Innsbrucku oddał Przybyła – uzyskane przez niego 95,5 m było nowym rekordem skoczni[15][16].

W styczniu 1964 roku, w mniej prestiżowych zawodach triumfowali: Peter Eržen w memoriale Branka Božička[17], Otto Leodolter w międzynarodowych zawodach w Semmering[18], John Balfanz w konkursie w Le Brassus[19], a Josef Matouš w Grand Prix w Cortina d’Ampezzo rozgrywanym o trofeum Campari[20].

Zasady

W 1964 roku po raz pierwszy w zawodach olimpijskich zastosowano nową formułę rozgrywania konkursów w skokach narciarskich. Składały się one po raz pierwszy w historii z trzech serii konkursowych, z których do not łącznych zawodników wliczane były po dwie najlepsze próby. Taką formułę Międzynarodowa Federacja Narciarska wprowadziła podczas mistrzostw świata w Zakopanem w 1962 roku i wykorzystano ją również podczas igrzysk w Innsbrucku[1].

Dokonano również znaczących zmian w zasadach punktacji za osiągniętą odległość. Zniesiono zasadę, zgodnie z którą zawodnik mógł dotychczas otrzymać najwyżej notę bazową 60 punktów za dystans. Ustalano ją oddzielnie dla każdej serii konkursowej, zgodnie z osiąganymi w niej rezultatami. Podczas zawodów na normalnym obiekcie w Seefeld notę bazową przyznawano za osiągnięcie 79,5 metra w pierwszej i drugiej serii konkursowej, natomiast w trzeciej serii za skok na 79. metr. Z kolei na skoczni dużej w Innsbrucku 60 punktów można było otrzymać za uzyskanie 94 metrów w pierwszej serii, 90,5 metra w drugiej serii i 87 metrów w trzeciej serii. Od ustalonych w ten sposób rezultatów dodawano lub odejmowano wartości punktowe[2].

Niezmienne pozostały zasady dotyczące stylu – każdy skok konkursowy oceniany był przez pięciu sędziów, którzy mogli przyznać noty od 0 do 20 punktów z dokładnością do 0,5 punktu. Dwie skrajne noty odrzucano, a trzy pozostałe wliczano do noty zawodnika. Notą łączną była suma not za styl i za odległość[21][22].

Harmonogram zawodów

W programie igrzysk olimpijskich w Innsbrucku znalazły się dwa konkursy indywidualne w skokach narciarskich. Pierwszy z nich rozegrano na skoczni normalnej w Seefeld dnia 31 stycznia. Konkurs rozpoczął się o godzinie 13:00 czasu środkowoeuropejskiego (CET) i zakończył dwie godziny później. O godzinie 16:30 rozpoczęła się ceremonia dekoracji medalistów. W tych samych godzinach (13:00-15:00) przeprowadzono 9 lutego rywalizację na dużej skoczni w Innsbrucku. Medale za tę konkurencję przyznano tego samego dnia o godzinie 20:00[23][24].

Skocznie

Zawody rozegrano na dwóch obiektach – normalnym w Seefeld in Tirol i dużym w Innsbrucku. Obiektem zmagań olimpijskich w pierwszej z tych miejscowości była Toni-Seelos-Olympiaschanze, której punkt konstrukcyjny wynosił wówczas 72,5 m[25][26]. W Innsbrucku rywalizacja odbyła się na Bergisel o punkcie K umieszczonym na 81. metrze[27][16].

ZdjęcieNazwa skoczniMiejscowośćPunkt KRekord skoczni[b]
Bergiselschanze 1962.jpgBergiselInnsbruckK-81[27]95,5 m[16]Polska Józef Przybyła5 stycznia 1964
Ski jumps Seefeld.jpgToni-Seelos-OlympiaschanzeSeefeldK-72,5[25]brak danych

Jury

Kierownikiem zawodów był Emmerich Pepeunig, funkcję delegata technicznego sprawował Miroslav Bělonožník, a pieczę nad pomiarem odległości sprawował Hans Fuchs. Kierownikiem skoczni w Seefeld był Anton Seelos, a w Innsbrucku – Helmut Egger. Spośród sędziów oceniających styl skoków sędzią głównym w konkursie na skoczni normalnej był Gunder Engebretsen, na dużej – Hannu Koskivouri[28].

Poniższa tabela przedstawia sędziów, którzy wystawiali noty za styl w poszczególnych konkursach.

Sędzia[28]KrajStanowisko na wieży sędziowskiej
konk. ind. K-72,5konk. ind. K-81
Zygmunt BośniackiPolskaE—
Rolf DokkaKanada—A
Gunder EngebretsenNorwegiaB—
Hannu KoskivouriFinlandia—C
Sigi KostnerAustriaC—
Maurin LawrenceUSAD—
Richard LeonhardNiemcy—D
Bogo ŠramelJugosławiaA—
Ferdinando ValleWłochy—B
René ZyssetSzwajcaria—E

Przebieg zawodów

Toralf Engan – mistrz i wicemistrz olimpijski z 1964 roku
(c) Bundesarchiv, Bild 183-80588-0007 / Dressel, Manfred / CC-BY-SA 3.0
Dieter Bokeloh – czwarty zawodnik konkursu na skoczni dużej

Pierwszy konkurs podczas igrzysk w 1964 roku odbył się 31 stycznia na normalnej skoczni w Seefeld. Do zawodów zostało zgłoszonych 54 zawodników z 15 państw. Ostatecznie sklasyfikowano 53 skoczków – na starcie nie stawił się Kanadyjczyk Frank Gartrell[29]. W pierwszej serii konkursowej punkty za odległość ustalano względem wyniku 79,5 metra – za jego osiągnięcie przyznawano 60 punktów[2]. Zawody otwarł skokiem na 76 metrów Hans Olav Sørensen[29]. Plasowało go to na czwartym miejscu po zakończeniu pierwszej serii. Liderem konkursu był po niej Josef Matouš, który ustanowił nowy rekord obiektu, uzyskując 80,5 metra. Na drugim miejscu ze stratą 2,2 punktu plasował się Toralf Engan po skoku na 79 metrów, natomiast trzecie miejsce zajmował Dieter Neuendorf, który uzyskał 78,5 metra. Łącznie 29 skoczków osiągnęło przynajmniej punkt konstrukcyjny obiektu. Jeden z zawodników nie ustał swojej próby – László Gellér upadł po skoku na 74. metr[30].

W drugiej serii konkursowej odległością, na podstawie której ustalano oceny za długość skoku, również było 79,5 metra[2]. Rezultat lepszy od tej wartości uzyskał tylko Veikko Kankkonen, który lądował na 80. metrze i uzyskał najwyższą notę serii. Drugie miejsce w serii zajął Torgeir Brandtzæg po skoku na 79 metrów, a trzecie Toralf Engan z wynikiem 78,5 metra. Prowadzący po pierwszej rundzie Matouš uzyskał 77 metrów, co dało mu ósmą notę serii. Na prowadzenie po dwóch seriach wysunął się Engan z wynikiem 224,4 punktu. Drugie miejsce zajmował Matouš z notą 218,2 punktu, a trzecie Neuendorf z rezultatem 214,7 punktu. Punkt K osiągnęło bądź przekroczyło w sumie 33 zawodników. Dwóch skoczków nie ustało swoich prób – Peter Eržen (71 m) i Josef Zehnder (66 m)[31].

Dystans, za który przyznawano notę bazową, wynosił w ostatniej serii 79 metrów[2]. Taki rezultat osiągnęło dwóch zawodników – Engan i Kankkonen; obaj uzyskali ocenę 114 punktów. Trzeci wynik osiągnął Brandtzæg[32], co sprawiło, że ci trzej zawodnicy stanęli na podium olimpijskim. Ostatecznie Kankkonen zdobył złoto, Engan srebro, a Brandtzæg brąz. Lider po pierwszej serii i nowy rekordzista skoczni, Josef Matouš, uplasował się tuż za podium ze stratą 4,7 punktu[33]. Rezultat równy lub większy od punktu K uzyskało 28 skoczków[32]. Złoty medal Kankkonena oznaczał trzeci w historii tytuł mistrza olimpijskiego w skokach narciarskich dla zawodnika spoza Norwegii i jednocześnie drugi zdobyty dla Finlandii[34].

Drugi konkurs indywidualny przeprowadzono 9 lutego na dużej skoczni w Innsbrucku. W składach sześciu ekip nastąpiły zmiany w porównaniu z konkursem na obiekcie normalnym. W reprezentacji Niemiec Dieter Bokeloh zastąpił Maxa Bolkarta, wśród Norwegów zamiast Hansa Olava Sørensena wystąpił Bjørn Wirkola, w zespole polskim w miejsce Antoniego Łaciaka zaprezentował się Andrzej Sztolf, a w ekipie ZSRR skakał Koba Cakadze, zastępując Nikołaja Szamowa. Ponadto na liście startowej drugiego konkursu nie zostali uwzględnieni Kanadyjczyk Frank Gartrell i Włoch Bruno De Zordo. Do zawodów przystąpiło zatem 52 skoczków[33][35].

Notę bazową za odległość w pierwszej serii przyznawano za skok na 94. metr[2]. Granicę tę przekroczył tylko Veikko Kankkonen, który osiągnął 95,5 metra i wyrównał rekord skoczni Józefa Przybyły[16]. Na drugim miejscu po pierwszej kolejce plasował się Toralf Engan po skoku na 93,5 metra. Tracił do Fina 4,2 punktu. Trzecie miejsce zajmował Dieter Neuendorf, który osiągnął 92,5 metra, a na czwartej pozycji lokował się Torgeir Brandtzæg, który lądował pół metra bliżej. Punkt konstrukcyjny w pierwszej serii osiągnęło bądź przekroczyło 40 skoczków. Czterech zawodników nie ustało swoich skoków – Karl-Heinz Munk (91,5 m), László Gellér (87 m), Josef Lichtenegger (77,5 m) i Ueli Scheidegger (73 m)[36].

W drugiej serii konkursu na skoczni dużej notę bazową można było otrzymać za osiągnięcie 90,5 metra[2]. Skoki na tę odległość oddało tylko dwóch zawodników – Engan i Kankkonen. Lepsze oceny za styl Norwega pozwoliły mu wyprzedzić Fina i objąć prowadzenie w zawodach. Na trzecie miejsce awansował Brandtzæg po skoku na 90 metrów. Rezultat równy bądź większy od punktu konstrukcyjnego uzyskało 30 skoczków. W serii odnotowano jeden upadek – skoku na 73 metry nie ustał Josef Zehnder[37].

Przy obliczaniu wyników trzeciej serii notę bazową za odległość przyznawano za skok na 87. metr[2]. Dystans ten osiągnął Brandtzæg, a o metr przekroczył go Kankkonen, jednak nie ustał swojej próby. Wyniki te nie zmieniły jednak podziału medali w konkursie – złoto zdobył zatem Engan, srebro Kankkonen ze stratą 1,8 punktu, a brąz Brandtzæg ze stratą 3,5 punktu do zwycięzcy. Czwarte miejsce zajął Dieter Bokeloh, a piąty był Kjell Sjöberg. Zawodnicy ci tracili jednak do podium olimpijskiego już blisko 13 punktów. Punkt konstrukcyjny w ostatniej serii osiągnęło lub przekroczyło siedmiu skoczków. Trzech zawodników nie ustało swoich skoków – poza Kankkonenem byli to Josef Matouš (79,5 m) i Holger Karlsson (73 m)[38][35].

Medaliści

Konkurs indywidualny na skoczni K-72,5 (31.01.1964)

MedalImię i nazwiskoSkok 1Skok 2Skok 3Noty za styl
A • B • C • D • E		Nota łącznaStrata
Gold medal.svgFinlandia Veikko Kankkonen77,0 m
95,9 pkt		80,0 m
115,9 pkt		79,0 m
114,0 pkt		12,0 • 9,0 • 15,0 • 14,5 • 13,5
18,0 • 18,5 • 19,0 • 18,0 • 18,5
18,0 • 17,5 • 19,0 • 18,0 • 18,0		229,9 pkt–
Silver medal.svgNorwegia Toralf Engan79,0 m
112,1 pkt		78,5 m
112,3 pkt		79,0 m
114,0 pkt		17,0 • 19,0 • 18,0 • 18,0 • 16,5
18,0 • 18,5 • 18,0 • 18,0 • 17,5
18,0 • 18,5 • 17,5 • 18,0 • 18,0		226,3 pkt3,6 pkt
Bronze medal.svgNorwegia Torgeir Brandtzæg73,0 m
98,8 pkt		79,0 m
112,6 pkt		78,0 m
110,3 pkt		16,5 • 17,5 • 15,5 • 16,0 • 16,0
17,5 • 18,0 • 18,5 • 18,0 • 17,5
17,5 • 17,5 • 17,5 • 17,0 • 16,5		222,9 pkt7,0 pkt

Konkurs indywidualny na skoczni K-81 (09.02.1964)

MedalImię i nazwiskoSkok 1Skok 2Skok 3Noty za styl
A • B • C • D • E		Nota łącznaStrata
Gold medal.svgNorwegia Toralf Engan93,5 m
114,7 pkt		90,5 m
116,0 pkt		73,0 m
88,9 pkt		18,5 • 19,0 • 18,5 • 18,0 • 18,5
18,5 • 19,0 • 18,0 • 18,5 • 19,0
16,0 • 16,0 • 15,0 • 15,5 • 14,5		230,7 pkt–
Silver medal.svgFinlandia Veikko Kankkonen95,5 m
118,9 pkt		90,5 m
110,0 pkt		88,0 m
85,6 pkt		18,5 • 19,5 • 19,0 • 18,5 • 19,0
9,0 • 17,0 • 15,0 • 18,5 • 18,0
8,0 • 8,0 • 8,0 • 7,0 • 9,0		228,9 pkt1,8 pkt
Bronze medal.svgNorwegia Torgeir Brandtzæg92,0 m
109,1 pkt		90,0 m
113,2 pkt		87,0 m
114,0 pkt		18,0 • 17,5 • 17,0 • 16,5 • 17,5
18,0 • 18,5 • 18,0 • 17,5 • 18,0
18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,0		227,2 pkt3,5 pkt

Klasyfikacja medalowa

MiejscePaństwoZłoteSrebrneBrązoweRazem
1.Norwegia Norwegia1124
2.Finlandia Finlandia11–2

Wyniki

Konkurs indywidualny na skoczni K-72,5 (31.01.1964)

MiejsceNr startowy
[29]		ZawodnikPaństwoI seria[30]II seria[31]III seria[32]Nota łączna
[33]
OdległośćNotaOdległośćNotaOdległośćNota
SkokStylSumaSkokStylSumaSkokStylSuma
1.54Kankkonen, VeikkoVeikko KankkonenFinlandia77,055,940,095,980,060,955,0115,979,060,054,0114,0229,9
2.43Engan, ToralfToralf EnganNorwegia79,059,153,0112,178,558,354,0112,379,060,054,0114,0226,3
3.15Brandtzæg, TorgeirTorgeir BrandtzægNorwegia73,050,348,598,879,059,153,5112,678,058,352,0110,3222,9
4.50Matouš, JosefJosef MatoušCzechosłowacja80,561,852,5114,377,055,948,0103,976,555,948,0103,9218,2
5.51Neuendorf, DieterDieter NeuendorfNiemcy78,558,351,0109,377,055,949,5105,475,053,849,0102,8214,7
6.32Recknagel, HelmutHelmut RecknagelNiemcy75,553,847,5101,377,055,949,5105,475,554,550,5105,0210,4
7.49Elimä, KurtKurt ElimäSzwecja76,054,547,5102,075,053,151,0104,175,053,851,0104,8208,9
8.1Sørensen, Hans OlavHans Olav SørensenNorwegia76,054,551,5106,073,551,048,599,574,553,149,5102,6208,6
9.13Munk, Karl-HeinzKarl-Heinz MunkNiemcy77,055,949,0104,975,053,149,0102,174,052,448,0100,4207,0
10.48Balfanz, JohnJohn BalfanzUSA74,051,750,5102,274,552,451,5103,974,553,149,5102,6206,5
11.2Lichtenegger, JosefJosef LichteneggerAustria74,552,441,093,475,053,149,0102,175,053,849,5103,3205,4
12.44Kowalenko, PiotrPiotr KowalenkoZSRR75,553,847,0100,875,053,148,0101,177,557,546,5104,0205,1
13.47Preiml, BaldurBaldur PreimlAustria75,053,148,0101,176,054,549,0103,573,551,747,599,2204,6
14.38Halonen, NiiloNiilo HalonenFinlandia74,552,447,099,475,553,849,0102,874,553,147,5100,6203,4
14.20Kotlarek, EugeneEugene KotlarekUSA76,555,248,0103,274,051,748,5100,276,055,242,097,2203,4
14.33Yggeseth, TorbjørnTorbjørn YggesethNorwegia73,551,048,099,077,055,948,5104,476,055,242,597,7203,4
17.37Iwannikow, AleksandrAleksandr IwannikowZSRR75,053,148,5101,673,050,349,599,873,551,750,0101,7203,3
18.42Przybyła, JózefJózef PrzybyłaPolska78,057,547,0104,574,051,747,098,773,051,044,595,5203,2
19.21Motejlek, DaliborDalibor MotejlekCzechosłowacja76,054,545,5100,076,054,548,0102,574,052,446,098,4202,5
20.10Hyytiä, EnsioEnsio HyytiäFinlandia73,551,050,5101,572,549,650,099,674,052,448,5100,9202,4
21.9Kamienski, NikołajNikołaj KamienskiZSRR72,048,951,5100,472,549,649,599,173,551,749,0100,7201,1
22.39Wala, PiotrPiotr WalaPolska74,051,745,096,775,053,147,0100,174,052,448,5100,9201,0
23.30Kasaya, YukioYukio KasayaJaponia73,551,046,597,574,552,449,0101,473,551,747,599,2200,6
24.8Samuelstuen, AnstenAnsten SamuelstuenUSA72,549,650,5100,173,050,350,0100,372,550,348,598,8200,4
25.53Schmid, HeribertHeribert SchmidSzwajcaria76,555,244,599,771,548,244,592,774,052,448,0100,4200,1
26.52Kikuchi, SadaoSadao KikuchiJaponia70,546,949,095,974,051,748,099,772,550,348,598,8198,5
27.17Etō, YōsukeYōsuke EtōJaponia69,545,748,594,272,048,949,598,473,051,049,0100,0198,4
28.27Aimoni, GiacomoGiacomo AimoniWłochy72,549,646,596,172,048,948,096,974,052,448,0100,4197,3
28.28Leodolter, OttoOtto LeodolterAustria72,048,947,596,474,051,748,099,772,049,648,097,6197,3
30.25Hubač, ZbyněkZbyněk HubačCzechosłowacja73,050,348,098,373,551,047,598,569,045,748,093,7196,8
31.16Immonen, AnteroAntero ImmonenFinlandia70,546,948,595,471,548,249,597,772,049,648,097,6195,3
32.23Martinsson, OlleOlle MartinssonSzwecja72,048,945,093,974,051,747,098,772,049,646,596,1194,8
33.29Sjöberg, KjellKjell SjöbergSzwecja72,048,949,598,471,548,248,096,267,543,947,591,4194,6
34.19Łaciak, AntoniAntoni ŁaciakPolska72,549,645,595,174,051,747,599,271,048,243,591,7194,3
35.4Karlsson, HolgerHolger KarlssonSzwecja70,046,347,593,874,051,745,096,772,049,647,597,1193,8
36.11Szamow, NikołajNikołaj SzamowZSRR71,548,248,596,771,548,247,095,270,046,948,595,4192,1
37.7Bolkart, MaxMax BolkartNiemcy69,545,747,092,772,549,648,598,170,046,946,593,4191,5
37.46Zandanel, NiloNilo ZandanelWłochy72,048,945,093,972,048,947,095,972,049,646,095,6191,5
39.45Zajc, LudvikLudvik ZajcJugosławia72,549,646,095,672,048,946,595,472,049,646,095,6191,2
40.3Shimura, NaokiNaoki ShimuraJaponia71,047,546,093,571,548,247,095,271,048,247,595,7190,9
41.35Hicks, DavidDavid HicksUSA72,549,643,092,672,048,946,595,471,548,946,094,9190,3
42.40Gellér, LászlóLászló GellérWęgry74,0 (u)51,712,063,774,552,445,597,972,049,642,091,6189,5
43.41Lien, KaareKaare LienKanada72,048,945,093,972,048,945,594,469,045,744,590,2188,3
44.14Egger, WilhelmWilhelm EggerAustria71,548,243,591,771,047,547,094,571,548,944,092,9187,4
45.5Witke, RyszardRyszard WitkePolska67,042,740,583,273,551,043,594,572,049,642,091,6186,1
46.18De Zordo, BrunoBruno De ZordoWłochy68,544,544,088,571,047,540,087,572,049,647,096,6185,1
47.6Oman, MiroMiro OmanJugosławia70,046,347,093,369,045,142,587,665,040,944,084,9180,9
48.36Scheidegger, UeliUeli ScheideggerSzwajcaria72,048,940,589,468,544,542,587,064,039,737,076,7176,4
49.26Jemc, BožoBožo JemcJugosławia70,046,343,589,866,542,139,081,168,044,542,086,5176,3
50.24Eržen, PeterPeter ErženJugosławia70,546,943,089,971,0 (u)47,511,058,567,543,940,584,4174,3
51.12Zehnder, JosefJosef ZehnderSzwajcaria69,045,143,088,166,0 (u)41,54,045,566,042,141,583,6171,7
52.34Csávás, LászlóLászló CsávásWęgry66,041,539,080,569,045,141,086,167,043,341,584,8170,9
53.31McInnes, JohnJohn McInnesKanada62,036,740,076,765,540,942,082,965,040,942,583,4166,3
–22Gartrell, FrankFrank GartrellKanadaDNSDNSDNS –

Konkurs indywidualny na skoczni K-81 (09.02.1964)

MiejsceNr startowy
[39]		ZawodnikPaństwoI seria[36]II seria[37]III seria[38]Nota łączna
[35]
OdległośćNotaOdległośćNotaOdległośćNota
SkokStylSumaSkokStylSumaSkokStylSuma
1.42Engan, ToralfToralf EnganNorwegia93,559,255,5114,790,560,056,0116,073,042,446,588,9230,7
2.47Kankkonen, VeikkoVeikko KankkonenFinlandia95,562,456,5118,990,560,050,0110,088,0 (u)61,624,085,6228,9
3.24Brandtzæg, TorgeirTorgeir BrandtzægNorwegia92,057,152,0109,190,059,254,0113,287,060,054,0114,0227,2
4.52Bokeloh, DieterDieter BokelohNiemcy92,057,151,0108,183,050,049,599,583,555,051,5106,5214,6
5.50Sjöberg, KjellKjell SjöbergSzwecja90,054,349,5103,882,048,850,098,885,057,153,5110,6214,4
6.13Iwannikow, AleksandrAleksandr IwannikowZSRR90,054,352,5106,881,548,251,099,283,555,051,5106,5213,3
7.32Recknagel, HelmutHelmut RecknagelNiemcy89,053,054,0107,086,554,351,5105,878,048,250,098,2212,8
8.15Neuendorf, DieterDieter NeuendorfNiemcy92,557,852,0109,884,551,851,0102,883,054,347,5101,8212,6
9.51Przybyła, JózefJózef PrzybyłaPolska92,057,149,0106,187,555,749,5105,274,544,044,588,5211,3
10.33Motejlek, DaliborDalibor MotejlekCzechosłowacja90,555,051,5106,584,551,850,5102,380,050,649,099,6208,8
11.43Kasaya, YukioYukio KasayaJaponia87,050,651,0101,686,053,651,5105,170,039,446,585,9206,7
12.8Egger, WilhelmWilhelm EggerAustria86,550,050,0100,087,055,051,0106,080,551,247,598,7206,0
13.41Aimoni, GiacomoGiacomo AimoniWłochy88,051,850,5102,386,053,650,0103,679,049,448,097,4205,9
14.29Halonen, NiiloNiilo HalonenFinlandia88,051,854,0105,883,050,050,0100,078,048,248,096,2205,8
15.31Wala, PiotrPiotr WalaPolska86,550,047,097,088,056,449,5105,980,050,649,099,6205,5
16.6Wirkola, BjørnBjørn WirkolaNorwegia85,048,251,099,285,052,452,5104,978,048,251,099,2204,1
17.35Leodolter, OttoOtto LeodolterAustria87,050,650,5101,185,052,450,5102,973,542,946,088,9204,0
18.46Preiml, BaldurBaldur PreimlAustria84,547,648,596,187,055,051,0106,078,048,249,097,2203,2
19.14Hubač, ZbyněkZbyněk HubačCzechosłowacja88,051,850,5102,383,050,049,599,580,050,649,099,6201,9
20.9Kowalenko, PiotrPiotr KowalenkoZSRR87,050,648,599,181,548,248,096,281,051,850,5102,3201,4
21.2Munk, Karl-HeinzKarl-Heinz MunkNiemcy91,5 (u)56,418,074,487,055,049,5104,580,050,645,596,1200,6
22.38Matouš, JosefJosef MatoušCzechosłowacja85,048,248,096,288,557,147,0104,179,5 (u)50,013,063,0200,3
23.16Hyytiä, EnsioEnsio HyytiäFinlandia87,050,651,0101,680,046,448,094,476,546,450,596,9198,5
24.25Kotlarek, EugeneEugene KotlarekUSA87,050,649,5100,181,047,646,093,679,049,448,097,4197,5
25.23Zandanel, NiloNilo ZandanelWłochy87,551,249,5100,781,548,248,596,770,039,444,583,9197,4
26.10Sztolf, AndrzejAndrzej SztolfPolska85,048,248,596,782,048,847,596,379,550,049,599,5196,2
27.27Cakadze, KobaKoba CakadzeZSRR87,050,648,599,180,547,049,596,575,545,249,594,7195,6
28.12Yggeseth, TorbjørnTorbjørn YggesethNorwegia85,048,248,596,782,048,850,098,874,043,448,091,4195,5
29.36Elimä, KurtKurt ElimäSzwecja89,553,646,5100,181,548,247,095,274,043,446,589,9195,3
29.4Hicks, DavidDavid HicksUSA84,047,046,593,585,052,446,598,979,049,447,096,4195,3
31.7Immonen, AnteroAntero ImmonenFinlandia86,049,449,598,980,046,449,595,976,546,448,594,9194,8
32.17Martinsson, OlleOlle MartinssonSzwecja80,542,945,087,984,051,248,599,776,045,848,093,8193,5
33.11Samuelstuen, AnstenAnsten SamuelstuenUSA81,544,049,093,080,547,049,096,073,542,948,090,9189,0
34.40Gellér, LászlóLászló GellérWęgry87,0 (u)50,615,065,682,048,846,595,377,547,644,592,1187,4
35.19Witke, RyszardRyszard WitkePolska86,049,447,096,478,044,045,089,074,043,447,590,9187,3
36.22Oman, MiroMiro OmanJugosławia80,542,946,589,479,045,247,092,276,045,847,593,3185,5
37.18Shimura, NaokiNaoki ShimuraJaponia82,044,649,594,176,542,448,090,466,035,443,078,4184,5
38.39Kamienski, NikołajNikołaj KamienskiZSRR79,041,448,089,479,545,848,594,373,042,447,589,9184,2
39.3Eržen, PeterPeter ErženJugosławia84,047,046,093,075,541,443,584,974,043,445,088,4181,4
40.28Jemc, BožoBožo JemcJugosławia82,044,645,089,679,545,845,591,373,042,442,584,9180,9
41.48Balfanz, JohnJohn BalfanzUSA83,045,849,094,873,539,444,083,471,040,445,085,4180,2
42.49Zajc, LudvikLudvik ZajcJugosławia84,047,044,591,578,544,644,088,667,036,442,578,9180,1
43.20Lichtenegger, JosefJosef LichteneggerAustria77,5 (u)39,99,048,987,055,047,0102,068,037,440,577,9179,9
44.5Etō, YōsukeYōsuke EtōJaponia80,042,449,091,473,038,945,083,970,039,447,086,4177,8
45.44Lien, KaareKaare LienKanada83,546,445,091,473,038,945,083,962,032,042,074,0175,3
46.45Schmid, HeribertHeribert SchmidSzwajcaria78,040,444,584,978,544,645,590,164,033,644,077,6175,0
47.34Kikuchi, SadaoSadao KikuchiJaponia78,540,946,587,474,540,447,087,470,039,447,586,9174,8
48.21Zehnder, JosefJosef ZehnderSzwajcaria80,042,446,588,973,0 (u)38,99,047,968,037,446,083,4172,3
49.26Csávás, LászlóLászló CsávásWęgry75,037,444,081,474,039,944,083,971,040,445,585,9169,8
50.37McInnes, JohnJohn McInnesKanada79,041,445,086,473,539,441,580,966,035,444,079,4167,3
51.30Scheidegger, UeliUeli ScheideggerSzwajcaria73,0 (u)35,47,042,470,035,943,078,965,034,441,075,4154,3
52.1Karlsson, HolgerHolger KarlssonSzwecja73,035,440,075,464,531,244,575,773,0 (u)42,412,054,4151,1

Składy reprezentacji

Poniżej znajduje się zestawienie wszystkich skoczków narciarskich, którzy wystartowali w konkursach Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964 w Innsbrucku. W statystykach zawodnicy uporządkowani zostali według państw, w barwach których startowali. Dodatkowo, dla zawodników, którzy wystartowali w zawodach na poprzednich igrzyskach, podano miejsca, które w nich uzyskali.

W porównaniu z igrzyskami w Squaw Valley, w zawodach olimpijskich w Innsbrucku wzięli udział reprezentanci Czechosłowacji i Jugosławii, natomiast nie uczestniczyli w nich skoczkowie z Islandii i Francji. Były to pierwsze od igrzysk w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku zawody olimpijskie bez skoczków francuskich[40][41][42][43][44].

ZawodnikData urodzeniaMiejsce na ZIO 1960Miejsca na ZIO 1964Źródło
ind. normalnaind. duża
 Austria (4)
Wilhelm Egger7 października 1932344412[45]
Otto Leodolter18 marca 193632817[46]
Josef Lichtenegger13 listopada 1937–1143[47]
Baldur Preiml8 lipca 1939–1318[48]
 Czechosłowacja (3)
Zbyněk Hubač1 września 1940–3019[49]
Josef Matouš6 stycznia 1942–422[50]
Dalibor Motejlek17 kwietnia 1942–1910[51]
 Finlandia (4)
Niilo Halonen25 grudnia 194021414[52]
Ensio Hyytiä24 marca 1938–2023[53]
Antero Immonen15 grudnia 1935–3131[54]
Veikko Kankkonen5 stycznia 19404012[55]
 Japonia (4)
Yōsuke Etō10 maja 1934252744[56]
Yukio Kasaya17 sierpnia 1943–2311[57]
Sadao Kikuchi24 lipca 1933152647[58]
Naoki Shimura27 listopada 1941–4037[59]
Jugosławia (4)
Peter Eržen13 grudnia 1941–5039[60]
Božo Jemc10 marca 1940–4940[61]
Miro Oman11 stycznia 1936–4736[62]
Ludvik Zajc21 stycznia 1943–3942[63]
Kanada Kanada (3)
Frank Gartrellbrak danych–DNS–
Kaare Lien9 listopada 1935–4345[64]
John McInnes7 lipca 1939–5350[65]
Niemcy (5)
Dieter Bokeloh28 stycznia 1942––4[66]
Max Bolkart29 lipca 1932637–[67]
Karl-Heinz Munk11 grudnia 1939–921[68]
Dieter Neuendorf7 lipca 1940–58[69]
Helmut Recknagel20 marca 1937167[70]
 Norwegia (5)
Torgeir Brandtzæg6 października 1941–33[71]
Toralf Engan1 października 1936–21[72]
Hans Olav Sørensen16 listopada 1942–8–[73]
Bjørn Wirkola4 sierpnia 1943––16[74]
Torbjørn Yggeseth18 czerwca 193451428[75]
 Polska (5)
Antoni Łaciak23 czerwca 1939–34–[76]
Józef Przybyła29 stycznia 1945–189[77]
Andrzej Sztolf9 czerwca 1941––26[78]
Piotr Wala16 grudnia 1936–2215[79]
Ryszard Witke9 listopada 1939–4535[80]
 Szwajcaria (3)
Ueli Scheidegger22 lipca 1938–4851[81]
Heribert Schmid8 września 1941–2546[82]
Josef Zehnder25 marca 1944–5148[83]
 Szwecja (4)
Kurt Elimä24 sierpnia 1939–729[84]
Holger Karlsson3 lutego 1935–3552[85]
Olle Martinsson21 marca 1944–3232[86]
Kjell Sjöberg11 maja 193745335[87]
 Stany Zjednoczone (4)
John Balfanz23 czerwca 1940–1041[88]
David Hicks15 grudnia 1945–4129[89]
Eugene Kotlarek31 marca 1940421424[90]
Ansten Samuelstuen7 maja 192972433[91]
 Węgry (2)
László Csávás19 września 1934–5249[92]
László Gellér5 sierpnia 1944–4234[93]
 Włochy (3)
Giacomo Aimoni23 grudnia 1939–2813[94]
Bruno De Zordo18 listopada 1941–46–[95]
Nilo Zandanel8 listopada 1937363725[96]
 ZSRR (5)
Koba Cakadze19 sierpnia 19349–27[97]
Aleksandr Iwannikow23 stycznia 1945–176[98]
Nikołaj Kamienski17 października 193142138[99]
Piotr Kowalenko10 października 1942–1220[100]
Nikołaj Szamow22 sierpnia 19361036–[101]

Uwagi

  1. ↑ W tym 57 zawodników, którzy wystąpili w przynajmniej jednej konkurencji, oraz Frank Gartrell, który był zgłoszony do zawodów, jednak w nich nie wystartował.
  2. ↑ W tabeli podano rekordy skoczni, które obowiązywały przed rozpoczęciem igrzysk olimpijskich.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-31)].
  2. ↑ a b c d e f g h i j Adam Bucholz: Do trzech razy... – Innsbruck 1964. skijumping.pl, 26 grudnia 2013. [dostęp 2016-12-25].
  3. ↑ Distancia de Innsbruck a Seefeld in Tirol (hiszp.). distanciasentreciudades.com. [dostęp 2016-12-25].
  4. ↑ About FIS - FIS Organisation: Congress Information 23rd Madrid (SPA) 1961 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-12-25].
  5. ↑ Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1960: 28.02.1960 - Squaw Valley (USA) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  6. ↑ About FIS - FIS Organisation: Congress Information 34th Sydney (AUS) 1983 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-12-25].
  7. ↑ Mistrzostwa Świata 1962: 21.02.1962 - Zakopane (Polska) K-70. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  8. ↑ Mistrzostwa Świata 1962: 25.02.1962 - Zakopane (Polska) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  9. ↑ Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Veranstaltungsplan der Probebewerbe in den Jahren 1961 bis 1964. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 68. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  10. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1963/1964: Klasyfikacja indywidualna. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  11. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1963/1964: 29.12.1963 - Oberstdorf (RFN) K-74. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  12. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1963/1964: 01.01.1964 - Garmisch-Partenkirchen (RFN) K-80. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  13. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1963/1964: 05.01.1964 - Innsbruck (Austria) K-81. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  14. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1963/1964: 06.01.1964 - Bischofshofen (Austria) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  15. ↑ Innsbruck AUT 1964.01.05 TCS Deutsch Oesterreichischen Springertournee. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-25].
  16. ↑ a b c d Bergisel, Innsbruck. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-12-25].
  17. ↑ Ljubljana JUG 1964.01.09 MiKS Memorial Branka Bozicka. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-25].
  18. ↑ Semmering AUT 1964.01.11 MiKS International Competition Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-25].
  19. ↑ Le Brassus SUI 1964.01.19 ZwLeB Concours international. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-25].
  20. ↑ Cortina d'Ampezzo ITA 1964.01.19 CoTr Campari Trophy / Cortina Trophy / Cortina Grand Prix. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-25].
  21. ↑ Paweł Stawowczyk, Jarosław Gracka: Zasady punktacji poszczególnych konkursów. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  22. ↑ Bartłomiej Boczek: Zasady oceniania skoku. skijumping.pl, 25 lutego 2002. [dostęp 2016-12-25].
  23. ↑ Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Programm der Spiele (Artikel 30 der IOC-Regeln). Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 22–23. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  24. ↑ Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Das Olympiaprogramm, aufgeteilt nach Tagen. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 25. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  25. ↑ a b Casino Arena, Seefeld. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-12-25].
  26. ↑ Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Skisprungbewerbe. Umbau der Normalschanze. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 114. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  27. ↑ a b Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Skisprungbewerbe. Umbau der Bergiselschanze als Spezialsprungschanze. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 112. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  28. ↑ a b Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Skisprungbewerbe. Jury, Sprungrichter, Weitenmesser, Ordnungsdienst. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 116. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  29. ↑ a b c Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Skisprungbewerbe. Spezialsprunglauf, Kleine Schanze – 21. Jänner 1964, 16.30 Uhr – Seefeld. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 117–119. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  30. ↑ a b Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Normal Hill, Individual Jump 1 (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  31. ↑ a b Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Normal Hill, Individual Jump 2 (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  32. ↑ a b c Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Normal Hill, Individual Jump 3 (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  33. ↑ a b c Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Normal Hill, Individual (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].
  34. ↑ Mistrzowie olimpijscy. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-12-25].
  35. ↑ a b c Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Large Hill, Individual (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)].
  36. ↑ a b Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Large Hill, Individual Jump 1 (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  37. ↑ a b Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Large Hill, Individual Jump 2 (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  38. ↑ a b Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Large Hill, Individual Jump 3 (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  39. ↑ Wolfgang Friedl, Bertl Neumann: Offizieller Bericht der IX. OIympischen Winterspiele Innsbruck 1964. Skisprungbewerbe. Spezialsprunglauf, Große Schanze – 9. Februar 1964, 15.47 Uhr – Bergisel. Wiedeń: Österreichischer Bundesverlag für Unterricht, Wissenschaft und Kunst, 1967, s. 119–121. [dostęp 2016-12-25]. (niem.)
  40. ↑ Ski Jumping at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-21)].
  41. ↑ Ski Jumping at the 1956 Cortina d'Ampezzo Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-24)].
  42. ↑ Ski Jumping at the 1952 Oslo Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-24)].
  43. ↑ Ski Jumping at the 1948 Sankt Moritz Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)].
  44. ↑ Ski Jumping at the 1936 Garmisch-Partenkirchen Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-01)].
  45. ↑ Willi Egger Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)].
  46. ↑ Otto Leodolter Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  47. ↑ Sepp Lichtenegger Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  48. ↑ Baldur Preiml Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)].
  49. ↑ Zbyněk Hubač Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)].
  50. ↑ Josef Matouš Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  51. ↑ Dalibor Motejlek Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)].
  52. ↑ Niilo Halonen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].
  53. ↑ Ensio Hyytiä Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)].
  54. ↑ Antero Immonen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)].
  55. ↑ Veikko Kankkonen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-15)].
  56. ↑ Yosuke Eto Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  57. ↑ Yukio Kasaya Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  58. ↑ Sadao Kikuchi Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-26)].
  59. ↑ Naoki Shimura Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  60. ↑ Peter Eržen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)].
  61. ↑ Božo Jemc Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  62. ↑ Miro Oman Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
  63. ↑ Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  64. ↑ Kaare Lien Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)].
  65. ↑ John McInnes Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)].
  66. ↑ Dieter Bokeloh Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].
  67. ↑ Max Bolkart Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].
  68. ↑ Karl-Heinz Munk Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
  69. ↑ Dieter Neuendorf Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  70. ↑ Helmut Recknagel Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
  71. ↑ Torgeir Brandtzæg Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
  72. ↑ Toralf Engan Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-16)].
  73. ↑ Hans Olav Sørensen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  74. ↑ Bjørn Wirkola Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)].
  75. ↑ Torbjørn Yggeseth Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)].
  76. ↑ Antoni Łaciak Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  77. ↑ Józef Przybyła Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)].
  78. ↑ Andrzej Sztolf Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)].
  79. ↑ Piotr Wala Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  80. ↑ Ryszard Witke Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  81. ↑ Ueli Scheidegger Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
  82. ↑ Heribert Schmid Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
  83. ↑ Josef Zehnder Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-18)].
  84. ↑ Kurt Elimä Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  85. ↑ Holger Karlsson Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)].
  86. ↑ Olle Martinsson Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  87. ↑ Kjell Sjöberg Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)].
  88. ↑ John Balfanz Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)].
  89. ↑ David Hicks Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-04)].
  90. ↑ Gene Kotlarek Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)].
  91. ↑ Ansten Samuelstuen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-17)].
  92. ↑ László Csávás Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)].
  93. ↑ László Gellér Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  94. ↑ Giacomo Aimoni Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
  95. ↑ Bruno De Zordo Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
  96. ↑ Nilo Zandanel Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-07)].
  97. ↑ K'oba Ts'akadze Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)].
  98. ↑ Aleksandr Ivannikov Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)].
  99. ↑ Nikolay Kamensky Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  100. ↑ Pyotr Kovalenko Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  101. ↑ Nikolay Shamov Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)].
Dyscypliny na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Innsbruck 1964

Skoki narciarskie na zimowych igrzyskach olimpijskich

Skoki narciarskie

Media użyte na tej stronie

Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Canada (1921–1957).svg
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.

This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Bergiselschanze 1962.jpg
(c) Foto: Sammlung Risch-Lau, Vorarlberger Landesbibliothek, CC BY 4.0
Bergiselschanze
Toralf Engan 1962.jpg
Bjørge Lillelien intervjuer Toralf Engan etter at han vant VM i hopp i Polen februar 1962
Ski jumps Seefeld.jpg
Autor: Leo-setä, Licencja: CC BY 2.0

Toni Seelos Olympiaschanze ski jumping hills in Seefeld, Austria. The latest modernisation of the hills was done in 2010, when the biggest hill was enlarged from K90 (HS100) to K99 (HS109) and the smaller K68 (HS75) hill was built. Original description: The Ski Jumping Complex in Seefeld.

Seefeld, Tirol, Austria, 2011.
German Olympic flag (1959-1968).svg
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Bundesarchiv Bild 183-37342-0004, Oberwiesenthal, Oster-Skispringen, Helmut Recknagel.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-37342-0004 / Schlegel / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Schlegel 4.4.56 Oster-Skispringen in Oberwiesenthal Am Ostersonntag fand in Oberwiesenthal ein Spezial-Sprunglauf um den Pokal der "Volksstimme" statt. Sieger in der Gesamtnote von 232,8 wurde Harry Glass vor dem Pokalverteidiger Werner Lesser und Helmut Recknagel. UBz: Helmut Recknagel steigt zum Schanzentisch empor."
Bundesarchiv Bild 183-80588-0007, Oberhof, Nordische Kombination, Dieter Bokeloh.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-80588-0007 / Dressel, Manfred / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Dressel 18.2.1961 Jungmann Bokeloh überflügelte alle

Am Freitag, dem 17.2.1961, überraschte der 17 jährige Bretteroder Armeesportler Dieter Bokeloh, die Zuschauer, denn bei allen Sprüngen in der Jungmannklasse kam er über die 70-m-Marke, die er als einziger unter den 36 in beiden Klassen gestarteter Nordisch-Kombinierten übertraf.

UBz: Dieter Bokeloh auf dem Wege zum Sprungturm.