Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – skocznia duża mężczyzn
| |||
Data | 16–17 lutego 2018 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Dyscyplina | |||
Liczba zawodników | 57 | ||
Liczba reprezentacji | 19 | ||
Mężczyźni | |||
Złoto | |||
Srebro | |||
Brąz |
Konkurs na skoczni dużej mężczyzn – jedna z konkurencji skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, rozgrywana w dniach 16–17 lutego.
Obrońcą tytułu był Kamil Stoch, pozostałe pozycje medalowe w 2014 zajęli Noriaki Kasai i Peter Prevc[1].
Terminarz
Data | Konkurencja | Godzina rozpoczęcia | |
---|---|---|---|
Czas CET | Czas lokalny | ||
16 lutego | Kwalifikacje | 13:30 | 21:30 |
17 lutego | Konkurs główny | 13:30 | 21:30 |
Przebieg zawodów
Zawody na skoczni dużej były drugą indywidualną konkurencją mężczyzn rozgrywaną na igrzyskach. Wcześniej na skoczni normalnej złoty medal wywalczył Andreas Wellinger, zaś pozostałe miejsca na podium zajęli Johann André Forfang i Robert Johansson[2].
14 i 15 lutego 2018 rozegrano po 2 sesje treningowe, do których zgłoszonych zostało 65 zawodników. Pierwszego dnia najlepsze noty uzyskali w nich Stephan Leyhe oraz (dwukrotnie) Robert Johansson. Drugiego dnia treningi wygrywali Karl Geiger, Kamil Stoch i Andreas Stjernen. Do kwalifikacji zgłoszonych zostało 57 zawodników; odsunięto 8 skoczków z reprezentacji, które na igrzyska powołały maksymalną pięcioosbową kwotę. Byli to: Gregor Schlierenzauer (Austria), Vojtěch Štursa (Czechy), Eetu Nousiainen (Finlandia), Daiki Itō (Japonia), Anders Fannemel (Norwegia), Piotr Żyła (Polska), Timi Zajc (Słowenia) oraz, mimo zwycięstwa w jednym z treningów, Stephan Leyhe (Niemcy)[3].
Najlepszą notę w serii próbnej przed kwalifikacjami uzyskał Andreas Wellinger[3]. W konkursie kwalifikacyjnym zwyciężył Johansson, drugie miejsce zajął Forfang, a trzecie Ryōyū Kobayashi, który startując z wyższej belki uzyskał nowy rekord największego z obiektów Alpensia Jumping Park, wynoszący 143,5 m. Kwalifikacje rozgrywane były przy zmiennym wietrze pod narty[4].
W serii próbnej przed konkursem zwyciężył Johann André Forfang. Same zawody rozgrywany były przy nieznacznym wietrze, o uśrednionej prędkości od 0,73 m/s z tyłu, do 0,43 m/s z przodu. Po pierwszej serii prowadził w nich Kamil Stoch, z notą 143,8 pkt po skoku na 135 m. Kolejne miejsca zajmowali Michael Hayböck (który z wyższej belki oddał skok na 140 m), Andreas Wellinger i Robert Johansson[5].
W drugiej serii znaczny awans zanotował Daniel-André Tande. Zajmujący 15. miejsce po pierwszej kolejce startów Norweg w drugiej oddał skok na 138,5 m, który pozwolił mu zajmować pozycję lidera przed próbami 4 ostatnich zawodników. Zarówno Johanssonowi, jak i Wellingerowi udało się utrzymać prowadzenie po swoich skokach; ten drugi oddał najdłuższą próbę konkursu – 142 m. Poza podium spadł natomiast Hayböck, zaś kończący zawody Kamil Stoch również utrzymał prowadzenie, zdobywając tym samym złoty medal olimpijski. Srebro trafiło do Andreasa Wellingera, a brąz, podobnie jak na skoczni normalnej, do Roberta Johanssona[5].
Wyniki
Kwalifikacje (16.02.2018)
Konkurs główny (17.02.2018)
Pierwsza seria | Runda finałowa | Razem | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Bib | Zawodnik | Reprezentacja | Dystans | Punkty | Msc | Dystans | Punkty | Msc | Punkty |
50 | Kamil Stoch | Polska | 135,0 m | 143,8 | 1. | 136,5 m | 141,9 | 3. | 285,7 | |
48 | Andreas Wellinger | Niemcy | 135,5 m | 138,8 | 3. | 142,0 m | 143,5 | 2. | 282,3 | |
45 | Robert Johansson | Norwegia | 137,5 m | 138,3 | 4. | 134,5 m | 137,0 | 6. | 275,3 | |
4. | 47 | Daniel-André Tande | Norwegia | 131,0 m | 128,9 | 15. | 138,5 m | 144,2 | 1. | 273,1 |
5. | 46 | Johann André Forfang | Norwegia | 133,0 m | 132,1 | 9. | 134,5 m | 139,5 | 4. | 271,6 |
6. | 31 | Michael Hayböck | Austria | 140,0 m | 140,4 | 2. | 131,0 m | 127,3 | 9. | 267,7 |
7. | 37 | Karl Geiger | Niemcy | 132,0 m | 129,5 | 14. | 137,5 m | 138,1 | 5. | 267,6 |
8. | 40 | Andreas Stjernen | Norwegia | 134,5 m | 134,7 | 6. | 131,5 m | 132,6 | 7. | 267,3 |
9. | 49 | Richard Freitag | Niemcy | 130,0 m | 131,5 | 11. | 127,5 m | 128,5 | 8. | 260,0 |
10. | 42 | Dawid Kubacki | Polska | 134,5 m | 137,4 | 5. | 126,0 m | 120,6 | 17. | 258,0 |
36 | Peter Prevc | Słowenia | 134,0 m | 132,4 | 8. | 127,5 m | 125,6 | 11. | ||
26 | Ryōyū Kobayashi | Japonia | 135,5 m | 134,0 | 7. | 128,0 m | 124,0 | 15. | ||
13. | 34 | Simon Ammann | Szwajcaria | 133,5 m | 131,6 | 10. | 130,5 m | 125,0 | 13. | 256,6 |
14. | 41 | Markus Eisenbichler | Niemcy | 130,0 m | 128,7 | 16. | 130,5 m | 126,7 | 10. | 255,4 |
15. | 39 | Stefan Hula | Polska | 132,0 m | 131,2 | 12. | 129,5 m | 122,2 | 16. | 253,4 |
16. | 38 | Jernej Damjan | Słowenia | 130,0 m | 124,0 | 18. | 130,5 m | 124,3 | 14. | 248,3 |
17. | 32 | Tilen Bartol | Słowenia | 130,5 m | 122,4 | 19. | 130,0 m | 125,1 | 12. | 247,5 |
18. | 44 | Stefan Kraft | Austria | 131,5 m | 130,6 | 13. | 125,5 m | 116,8 | 21. | 247,4 |
19. | 33 | Maciej Kot | Polska | 128,5 m | 124,2 | 17. | 129,5 m | 120,4 | 18. | 244,6 |
20. | 22 | Kevin Bickner | Stany Zjednoczone | 129,5 m | 121,9 | 20. | 124,0 m | 113,5 | 23. | 235,4 |
21. | 19 | MacKenzie Boyd-Clowes | Kanada | 127,5 m | 117,4 | 23. | 126,0 m | 117,9 | 20. | 235,3 |
22. | 27 | Taku Takeuchi | Japonia | 124,0 m | 114,1 | 27. | 125,5 m | 120,1 | 19. | 234,2 |
23. | 18 | Alex Insam | Włochy | 127,5 m | 118,0 | 22. | 125,0 m | 114,4 | 22. | 232,4 |
24. | 43 | Junshirō Kobayashi | Japonia | 122,0 m | 114,8 | 26. | 122,0 m | 110,0 | 24. | 224,8 |
25. | 20 | Roman Koudelka | Czechy | 125,5 m | 115,9 | 25. | 122,0 m | 107,1 | 25. | 223,0 |
26. | 17 | Jewgienij Klimow | Olimpijscy sportowcy z Rosji | 125,0 m | 116,4 | 24. | 118,0 m | 104,2 | 26. | 220,6 |
27. | 5 | Janne Ahonen | Finlandia | 124,5 m | 110,6 | 30. | 115,5 m | 100,0 | 27. | 210,6 |
28. | 24 | Čestmír Kožíšek | Czechy | 124,5 m | 112,0 | 28. | 113,0 m | 93,1 | 28. | 205,1 |
29. | 23 | Dienis Korniłow | Olimpijscy sportowcy z Rosji | 122,5 m | 111,2 | 29. | 110,5 m | 85,1 | 29. | 196,3 |
30. | 35 | Anže Semenič | Słowenia | 127,0 m | 118,1 | 21. | DSQ | 118,1 | ||
31. | 28 | Clemens Aigner | Austria | 121,0 m | 110,0 | 31. | NQ | 110,0 | ||
32. | 30 | Manuel Fettner | Austria | 124,0 m | 109,8 | 32. | NQ | 109,8 | ||
33. | 29 | Noriaki Kasai | Japonia | 121,0 m | 107,9 | 33. | NQ | 107,9 | ||
34. | 2 | Andreas Alamommo | Finlandia | 120,0 m | 107,6 | 34. | NQ | 107,6 | ||
35. | 16 | Władimir Zografski | Bułgaria | 119,5 m | 105,9 | 35. | NQ | 105,9 | ||
36. | 25 | Gregor Deschwanden | Szwajcaria | 123,0 m | 105,8 | 36. | NQ | 105,8 | ||
37. | 21 | Antti Aalto | Finlandia | 121,5 m | 105,7 | 37. | NQ | 105,7 | ||
7 | Jarkko Määttä | Finlandia | 122,0 m | 105,7 | 38. | NQ | ||||
39. | 9 | Michaił Nazarow | Olimpijscy sportowcy z Rosji | 120,0 m | 103,4 | 39. | NQ | 103,4 | ||
40. | 13 | Sebastian Colloredo | Włochy | 121,0 m | 102,7 | 40. | NQ | 102,7 | ||
41. | 14 | Jonathan Learoyd | Francja | 119,5 m | 100,1 | 41. | NQ | 100,1 | ||
42. | 10 | Aleksiej Romaszow | Olimpijscy sportowcy z Rosji | 119,0 m | 99,8 | 42. | NQ | 99,8 | ||
43. | 12 | Martti Nõmme | Estonia | 118,0 m | 96,5 | 43. | NQ | 96,5 | ||
44. | 8 | Viktor Polášek | Czechy | 116,5 m | 94,4 | 44. | NQ | 94,4 | ||
45. | 11 | Choi Seou | Korea Południowa | 114,0 m | 93,2 | 45. | NQ | 93,2 | ||
46. | 3 | Michael Glasder | Stany Zjednoczone | 114,0 m | 90,5 | 46. | NQ | 90,5 | ||
47. | 6 | Davide Bresadola | Włochy | 124,0 m | 89,1 | 47. | NQ | 89,1 | ||
48. | 1 | Artti Aigro | Estonia | 107,0 m | 79,4 | 48. | NQ | 79,4 | ||
49. | 4 | Siergiej Tkaczenko | Kazachstan | 107,5 m | 73,5 | 49. | NQ | 73,5 | ||
50. | 15 | Vincent Descombes Sevoie | Francja | 105,0 m | 72,9 | 50. | NQ | 72,9 |
Przypisy
- ↑ Olympic Winter Games - Men's HS140 15.02.2014. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-02-09]. (ang.).
- ↑ Olympic Winter Games - Men's HS109 10.02.2018. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
- ↑ a b Qualification - Men's HS140 16.02.2018. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: ZIO w Pjongczangu: Johansson zwycięzcą kwalifikacji, R. Kobayashi z rekordem skoczni. skijumping.pl, 2018-02-16. [dostęp 2019-07-31].
- ↑ a b Olympic Winter Games - Men's HS140 17.02.2018. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
Bibliografia
- Olympic Winter Games 2018 – PyeongChang (KOR) – Event results. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-02-09]. (ang.).
- Competition Schedule – Pyeongchang 2018 Olympic Winter Games. pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-09]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal