Skorosze (gmina)
gmina wiejska | |
1919–1952[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | 1919–39: warszawskie |
Powiat | |
Siedziba | |
Portal Polska |
Skorosze (od 1952 Michałowice) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1916–1952[2] w powiecie warszawskim, woj. warszawskim. Siedzibą gminy były przed wojną Skorosze[3], a po wojnie Czechowice[4] (obecnie osiedle w warszawskiej dzielnicy Ursus).
Od 1889 roku wieś Skorosze i jej sąsiedztwo należały do gminy Pruszków z siedzibą w Skoroszach. Po otrzymaniu praw miejskich przez Pruszków w 1916 roku, utworzono gminę Skorosze, co sprawiło że Skorosze zyskały na znaczeniu.
W okresie międzywojennym gmina Skorosze należała do powiatu warszawskiego w woj. warszawskim. 1 kwietnia 1930 roku z części obszaru gminy Skorosze (Nadziein i Niecki) utworzono nową gminę Piastów[5]. 15 kwietnia 1930 roku z części obszaru gminy Skorosze (Włochy, Solipse, Wiktoryn i Marjanówka) utworzono nową gminę Włochy[6]. 1 kwietnia 1939 roku z części gminy Skorosze[7] (z gromad Opacz Duża, Okęcie, Raków, Rakowiec, Salomea, Szczęśliwice, Wiktoryn, Załuski i częściowo Opacz) utworzono nową gminę Okęcie[8].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 15 maja 1951 roku przyłączono do Warszawy część gromady Szamoty z gminy Skorosze[9].
1 lipca 1952 roku z gminy Skorosze wyłączono gromady Czechowice, Skorosze i Szamoty, z których utworzono miasto Czechowice[10]; wyłączono z niej też część gromady Pęcice (osiedle Chlebów), którą przyłączono do gminy Helenów w powiecie grodziskomazowieckim[11]. Jednocześnie gmina Skorosze została zniesiona po przeniesieniu jej siedziby z Czechowic do Michałowic z równoczesnym przemianowaniem jednostki na gmina Michałowice[12]. W dniu powołania gmina Michałowice była podzielona na 10 gromad[13].
W skład gminy Skorosze wchodziły pobliskie wsie: Czechowice, Szamoty, Raków, Salomeja, Okęcie, Szczęśliwice, Opacz Duża i Mała, Załuski, Reguły, Reguły-Kuchy, Ostoja Pęcicka i Michałowice.
Wójtowie gminy Skorosze
Ta sekcja od 2009-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
- (1916–1922) Aleksander Kopiński
- (1922–1930) Władysław Hass
- (1930–1933) Franciszek Adolf Acher
- (1933–1939) Franciszek Gryzel
- (1939) Jan Szpuda
- (1939–1945) Władysław Godurkiewicz
- (I 1945–III 1945) Bolesław Gliński
- (III 1945–III 1948) Teodor Rowiński
- (III 1948–1952) Antoni Jóźwiak
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Do 30 czerwca 1952 roku
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Mapa Gmin Rzeczypospolitej Polskiej – podział administracyjny według stanu z dnia 1.IV 1938 roku, Zakł. Kart. W Cukrzyński, S. Goliński i s-ka, Warszawa 1938
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 79, poz. 588
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 27, poz. 236
- ↑ oraz z części gminy Wilanów
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 27, poz. 180
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 177
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, PRL, GUS, Warszawa, 1952
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
pierwsza siedziba gminy Skorosze (obecnie w granicach warszawskiej dzielnicy Ursus)