Skorzów

Artykuł50°31'32"N, 20°44'46"E
- błąd39 m
WD50°32'N, 20°45'E
- błąd2320 m
Odległość959 m
Skorzów
wieś
Państwo Polska
Województwo świętokrzyskie
Powiatbuski
GminaBusko-Zdrój
SołectwoSkorzów
Liczba ludności (2011)229[1][2]
Strefa numeracyjna41
Kod pocztowy28-100[3]
Tablice rejestracyjneTBU
SIMC0232680[4]
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój
Mapa konturowa gminy Busko-Zdrój, u góry znajduje się punkt z opisem „Skorzów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Skorzów”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Skorzów”
Ziemia50°31′32″N 20°44′46″E/50,525556 20,746111

Skorzówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój[5][4].

Nazwa

Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy osobowej Skor, lub staropolskiej nazwy osobowej Skorosz, Skorusza[6]. Wcześniej wieś nosiła nazwę Schorzow[7], Skorzow[6], Skórzów, Skorzew.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Skorzów[5][4]
SIMCNazwaRodzaj
0232696Błonieczęść wsi
0232704Zakupnikiczęść wsi

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z XVI w.[8] W 1783 r. wieś wchodziła w skład Ordynacji Myszkowskich[7]. W 1813 r. po procesie z ordynatem Aleksandrem Wielopolskim, właścicielem dużej części ordynacji, między innymi klucza szanieckiego, w skład którego do 1812 r. wchodziła wieś Skorzów, został Jan Olrych Szaniecki[9]. W 1812 r. czyli tuż przed procesem wieś Skorzów i Słabkowice kupił Andrzej Bem, ojciec gen. Józefa Bema[10]. W 1927 r. we wsi mieszkało 90 osób w 14 domach[11].

W 1864 r. car Aleksander II Romanow wydał dekret o uwłaszczeniu włościan w Królestwie Polskim. Na mocy tego dekretu zniesiono pańszczyznę, a wieś Skorzów stała się własnością mieszkających w niej rolników. Dotychczasowemu właścicielowi wsi, czyli dziedzicowi pozostał jeszcze na własność folwark liczący 539 morgów ziemi według danych z 1880 r.[12] W XX w. właścicielem folwarku Skorzów była rodzina ziemiańska Kuleszów. W 1913 r. jako właściciele wymienieni są Mieczysław i Stanisław Kulesza[13].

W czasie II wojny światowej, 3 sierpnia 1944 r. pod Skorzowem oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich stoczyły bitwę z oddziałem armii niemieckiej. Oddziałem A.K. dowodził Jan Jop[14], a oddziałem B.Ch. Henryk Grabala[15]. Do kolejnej potyczki z okupantem doszło 6 sierpnia. Patrolem oddziału Batalionów Chłopskich, który z zasadzki zaatakował w okolicy Skorzowa silny patrol niemiecki dowodził Szczepan Koruba. W czasie walki zginęło kilku Niemców, w tym oficer[16].

Folwark w Skorzowie należał do rodziny Kuleszów do 1953 r. bowiem jako mający obszar mniejszy niż 50 ha nie został objęty działaniem reformy rolnej w 1947 r. W 1953 r. władze uznały jednak że wchodzące w skład folwarku nieużytki można przekwalifikować na tereny rolne i przejęły dwór i folwark. Rodzina Kuleszów została przesiedlono na teren województwa krakowskiego. Folwarczna ziemia stała się bazą dla uruchomionej rolniczej spółdzielni produkcyjnej[17], działającej do 1997 r..

Przypisy

  1. Wieś Skorzów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2021-10-10] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1156 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b Danuta Kopertowska, Nazwy miejscowe województwa kieleckiego, Warszawa-Kraków 1984, s.200.
  7. a b Franciszek Czaykowski, Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784, Warszawa 2006, s. 255.
  8. Eugeniusz Wiśniowski, Rozwój sieci parafialnej w prepozyturze wislickiej w średniowieczu, Warszawa 1965, s.151.
  9. Leszek Cmoch, Busko-Zdrój i okolice. Przewodnik Turystyczny, Kielce 1993, s.35.
  10. Gazeta Kielecka, 1931, nr 34.
  11. , Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, Warszawa 1827, T.2, s.176.
  12. Filip Sulimierski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880.
  13. A.Laskowski, Rocznik Wsi Polskiej 1913. Adresy obywateli ziemskich Królestwa Polskiego, Litwy i Rusi., Warszawa 1913.s.19
  14. Leopold Wojnakowski, Z dala od Wykusu, Kielce 1988, s.121.
  15. Franciszek Faliszewski, Kartki z przeszłości ruchu ludowego w byłym powiecie stopnickim, Warszawa 1965, s.132.
  16. Janusz Gmitruk Piotr Matusak Jan Nowak, Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940-1945, Warszawa 1983, s.547.
  17. Marciniec 2002 ↓, s. 199.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Świętokrzyskie Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 51.4 N
  • S: 50.1N
  • W: 19.6 E
  • E: 22 E
POL Busko-Zdrój COA.svg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Busko County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Busko County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.65 N
  • S: 50.26 N
  • W: 20.59 E
  • E: 21.16 E